VU Magazine 1972 - pagina 496

proefdieren zoveel mogelijk proberen te beperken moeten we zoveel mogelijk voortbouwen op literatuur-gegevens. Je merkt daarbij vaak, dat een bepaalde methodiek puur als handwerk, met betrekkelijk eenvoudige woorden wordt aangegeven. De argeloze lezer kan dan de indruk krijgen dat de proef van een leien dakje liep. Als je daar dan later op wilt voortbouwen, stuit je vaak op een massa moeilijkheden. Het blijkt dan, dat het niet zo simpel was en datje als experimentator toch zelf die hele weg ook moet afleggen. Het zou goed zijn, wanneer de geheimhouding zou worden weggenomen en dat er wat meer open kaart zou worden gespeeld. De lezer zou net zo goed op de hoogte moeten worden gebracht zo niet van teleurstellingen, dan toch van de moeilijkheden die aan een proef verbonden kunnen zijn. De toekomstige experimentatoren en niet te vergeten de proefdieren zijn daarbij gebaat.

voornamelijk gedaan door de docenten en de wetenschappelijke staf en niet in belangrijke mate door de medische studenten. Het is niet een vast onderdeel in hun opleidingsprogramma. Bij ons wordt heel veel onderzoek aan dieren gedaan in het kader van het onderwijs. Dat speelt bij de planning van ons onderzoek dan ook een belangrijke rol. Toen ik hier aan de VU kwam, werkte ik zelf over schildklieren, met name bij vogels. Daar was ik op gepromoveerd en daar zijn we mee verder gegaan. Al spoedig kwamen er echter studenten die vonden dat er meer mogelijkheden voor onderzoek moesten zijn in hun opleiding. Ik heb me toen uitvoerig georiënteerd om een nieuw gebied te vinden. Zo kwamen we bij de slakken terecht. In dat veel grotere program konden we studenten met verschillende interessen opvangen. Ik wil hiermee benadrukken dat het leren doen van onderzoek bij ons een heel belangrijke rol speelt.

Prof. Lever: Veel onderzoek bij ons draagt het karakter van exploreren. Daarin zit vaak een element van toeval. Als je iets vindt, ga je daarop door. Het andere laatje liggen, maar je wéét dan ook, datje daar niet meer behoeft te kijken. Ik wilde nog even terug naar de verschillen tussen de biologische en medische faculteit die daarnet even aan de orde zijn geweest. Als ik het goed begrepen heb, wordt in de medische faculteit het onderzoek

Prof. Oort; In de medische opleiding ligt dat inderdaad heel anders. Een gedeelte van de experimenten die in het kader van het onderwijs gedaan worden, zijn in feite herhalingsexperimenten. Over de noodzaak daarvan zijn de meningen verdeeld. Er zijn namelijk mensen die menen dat deze experimenten ook op films zouden kunnen worden getoond. Dat wordt ook wel gedaan. Voor de medicus is het daarnaast ontzettend belangrijk dat hij leert om

Wanneer een experiment wordt gedaan waarbij onder meer de bloeddruit wordt gemeten van de ongeboren vrucht van een aap, dan is dat een complete operatie. Met (lini<s) anaesthesisten, verantwoordelijl( voor de narcose, in het midden de chirurgen. Rechts worden elektronisch waarnemingen gedaan.

28

levend materiaal te benaderen en daarmee om te gaan. Hij moet leren dat er bloed kan vloeien onder bepaalde omstandigheden. Deze dier-experimenten hebben dus een andere, didactische betekenis dan die bij de biologen. De goede onderzoeker zal ze over het algemeen toch in zijn programma trachten in te bouwen. Dat gebeurt ook hoe langer hoe meer. U doet alle drie proeven met dieren. Bent u daar persoonlijk bij betrokken ? Ik zou me bovendien kunnen voorstellen dat het ene dier meer betrokkenheid oproept dan het andere; dat het iets anders is een proef te doen met een slak dan met een hond of aap. Prof. Oort; Dat is een merkwaardige zaak. Tegenover het proefdier sta je in een andere rol dan tegenover je hond thuis. We werken veelal met kleinere proefdieren maar ook met grotere. Dat vind je nooit leuk. We hebben een aantal proefdieren, honden en katten en ook wel geiten waarmee we een zekere relatie hebben. Sommige dieren geef je namen. Toch wordt je rol bepaald door de situatie. De medicus staat tegenover zijn patiënt ook anders dan tegenover de man die hij op een verjaardag ontmoet. Het is een rollenspel waarin de mens - en dus ook de experimentator - erg goed is. De houding van een boer tegenover zijn vee is weer heel anders dan die van de stedeling die tijdelijk op het platteland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen