VU Magazine 1972 - pagina 288

loog) de synthetische eiwitvoeding een gen en waarop beter voetenwerk mogelijk teken is, omdat het doden van dieren voor is dan op aarde. menselijk voedsel wellicht overbodig De theologie mag ook wel de spijkerbroek aantrekken: zij moet nu eens de voor het, wordt. Juist de cultuur kan meewerken aan de vervanging van de noodmaatregel van humanum dreigende gevaren van de techGenesis 9:3 door de oorspronkelijke toenocratie, dan weer juist het humaniteitsstand van Genesis 1:29 in de wereld van karakter van de techniek onderstrepen en Jesaja 11:6-9. de dubbelzinnigheden van de techniek ontmaskeren als dubbelzinnigheden van Het is een goed ding dat in de schepping de mens. nu ook het ding steeds meer zijn rol gaat spelen. Het is geen ramp dat de mens voor Niet al het kunstmatige is een bedreiging het grootste deel van zijn bestaan is aaiji-/ voor de echtheid. Niet op elke toren ziet gewezen op 'onnatuurlijke' middelen. God neer als op de toren van Babel. Naast Christus is de Heer van de schepping, ook kerktorens mogen ook boortorens Hem van die dimensies van de werkelijkheid groot maken. De cultuur brengt de natuur tot^haar bestemming. Ergens las ik een ge- die de mens van het technische tijdperk kan oproepen. Onze technische wereld is bed voórïïen die ontheemd zijn 'doordat niet een afval van de schepping, maarzij is anderen hun aarde hebben verschroeid of zelf schepping-in-verandering. ' er zo nodig snelwegen en vliegvelden en oefenterreinen van moesten malden', maar Goethe weigerde door een microscoop te

is terwille van de mens, drijft de positie van de mens zowel tegenover God als tegenover de niet-menselijke creaturen ontoelaatbaar op de spits. In de grondstructuur van onze maatschappij is geen rem op de economische expansie ingebouwd, maar in de bijbelverhalen die de mens tot koningszoon kronen, zijn wèl minstens zestien remmen ingebouwd tegen het ongeduld, de arrogantie en de bedilzucht waarmee de evoluerende mens de klok terugzet. We zullen ze even op de voet volgen.

een dankgebed voor al dat ingrijpen kan ook op zijn plaats zijn. Zonder de minister van Verkee»- hebben wij niets aan de minis: ter van Recreatie. Al zijn de steden nogal verdacht in het O.T. (de eerste stedebouwer is Kaïn en bij wat wij de 'toren' van Babel noemen gaat het allereerst om de stad), de geschiedenis loopt uit op een stad die, tuin en town ineen, in de verte doet denken aan de engelse tuin die een verzoening wil zijn van de zuivere natuur met de zuivere kunst. De nieuwe Adam die het historisch proces naar zijn uiteindelijk doel leidt, beoogt niet een herhaling van de Hof van Eden: Christus is een cultuurdrager. Het is vreemd als theologen argwanend zijn tegenover natuurwetenschappelijk onderzoek, terwijl dit ons dichter bij de nieuwe aarde kan brengen door ons van misstanden en compromissen te bevrijden, - waaraan (volgens een voorbeeldige dialoog tussen een biochemicus en een theo-

de vraag of onze bezweringsmethode wel deugt.

28

kijken, omdat hij wilde blijven bij de menselijke maat van onze zintuigen; maar het behoort juist bij de mens dat hij in vrijheid del gebondenheid aan zijn zintuigen te bovery komt. /

Zestien remmen Is het nu gerechtvaardigd uit dit alles af te leiden dat de mens centraal staat in de schepping? Het christelijk leven wordt voor een groot deel door die gedachte beheerst. In de liturgie wordt het heil eenzijdig op de mens betrokken. Het diakonaat heeft vrijwel uitsluitend aandacht voor menselijke noden. Natuurbehoud wordt aangepreekt als zelfbehoud. Een tekst over persoonlijke noden wordt als troostrijker ervaren dan een profetie over de kosmische afmetingen van het messiaanse rijk. Maar het dogma dat de hele schepping er

a. Om te beginnen ademt heel het scheppingsverhaal de, gedachte dat elke vorm van verabsolutering van het schepsel afgoderij is. Als wetenschap en techniek de afgoden proberen te bezweren en intussen de afgodische religie terugkeert, wordt het

b. Het scheppingsverhaal toont meteen een aarde die woest en ledig is. Als in de lectuur van Genesis die van o.a. Deuteronium is verondersteld, is dit al een vernietigend oordeel over onze bewoning van het goede land. Al kan men teveel afleiden uit de indeling waarin het boek Josua geen torah maar profetie is, de bijbel laat wel merken dat het Land nog nooit naar Gods geboden is bewoond. c. In Genesis 1 wordt dan verder alles op zijn plaats gezet. Planten, dieren en mensen zijn kennelijk op elkaar aangewezen. God zegent reeds de waterdieren: zij krijgen een belofte mee, hun geschiedenis begint. De mens kan zijn plaats leeglaten of de andere schepselen van hun plaats dringen, maar de namiddag van de zesde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen