VU Magazine 1972 - pagina 523

'Alles wat van mij is, is van jou' door prof. dr. R.

Herfst en winter komen, mèt hun gezelligheid

Schippers Het zelf bespelen van een

We zijn met dit nummer van VU-magazine gekomen aan het officiële einde van een lange eerste jaargang en dan is er wel reden voor enig zelfonderzoek. Ik wou intussen dat zelfonderzoek maar niet op ons Magazine richten. Dat is gelukkig een goede zaak aan het worden. 'Een begrip' noemen we dat dan. Het wordt gelezen en er wordt over gepraat. Ik hoorde van een gezin waarin de grote jongens er om vechten wie het het eerst in handen krijgt. Dat loopt wel. Maar de universiteit? Is het daar goed leven en goed werken? En hoe komt ze over bij de lezers van het Magazine, met name bij die vele tienduizenden lezers die niet aan de universiteit werken? Hoe maken zij het mee? Want de bedoeling van het Magazine is om hen het allemaal te laten meemaken. Vandaar die stroom informatie die we geven. Vandaar dat we vertellen: daar zijn we mee bezig en dat zien we zo en daar zijn we nog niet mee klaar, maar het is voor ons urgent en u hoort er nog wel meer van. Ik denk dat het vele lezers welkom is dat we dit maal extra aandacht hebben gegeven aan de theologische faculteit en aan Genesis 1-3. Ik stel me ook heel verschillende reacties voor op het verhaal over Darwin, Lever, Kuitert, Augustijn en Boekestijn. Maar ik denk tegelijk dat de meeste reacties zullen draaien om één vraag. Dat is dan de vertrouwde vraag: waar gaan we heen? Intussen stelt de één die vraag dan wel uit een heel andere achtergrond dan de ander. De één bedoelt: dit is nu toch wel het einde en als ze zo doorgaan, hoeft het van mij niet meer. De ander evenwel denkt: gelukkig dat we hier nu tenminste zijn want we moeten nodig verder; al die discussies over evolutie en historiciteit zijn nog restanten van een probleemstelling uit de vorige eeuw en nieuwe tijden zullen ons nog wel weer totaal andere probleemcomplexen voorleggen; de filosofie en de theologie moeten er maar aan gaan staan als de biologie (de leer van het leven en dus van het levensmilieu), de antropologie (de leer van de mens met de vraagstukken van erfelijkheid, van schuldgevoelens, van manipulatiemogelijkheden, om maar wat te noemen) en bijvoorbeeld de scheikunde (met kwesties als het met 'stoffelijke' middelen op gang brengen van 'geestelijke' processen en dus van de medische macht en haar grenzen) op de proppen komen met de resultaten van hun onderzoek. Naar mijn stellige overtuiging is destijds de

Vrije Universiteit gesticht om daar waar de wetenschap wordt beoefend, er gelovig bij te zijn; ook plaatsvervangend er bij te zijn voor een hele groep mensen die gelovig willen staan in hun cultuur, waarin de wetenschap een geweldige macht is. Onlangs hebben twee Heden, die zich uitgeven voor 'ongeremde atheïsten' (ze heten Van Amerongen en Cornehssen) de VU een pluim op de hoed gestoken omdat ze 'een wapen is geworden waarmee.. . de meest in het oog lopende achterlijkheden des geloofs te lijf kunnen worden gegaan'. Dat kun je misschien zo zeggen, al klinkt het weinig overredend - maar laten we wel wezen: we kennen dit toontje. Maar waar in de aanhaling van hun woorden hierboven een paar stippeltj es staan, schreven ze: 'geheel tegen de oorspronkelijke bedoelingen /«'en zo is het nu net niet! Daar moet men dan de lange verhalen maar voor lezen die Kuyper in Deel III van zijn De Gemeente Gratie schreef over bijv. de koepokenting en de assurantie; de verhalen die zijn lezers van toen ervan moesten overtuigen dat hun angst daarvoor zich niet kon beroepen op hun geloof in Gods voorzienigheid. Als Kuyper iets wilde met de 'Vrije' Universiteit, dan was het vanwege zijn hartstochtelijk verlangen dat de wetenschap 'vrij' zou zijn en niet langer uitsluitend in handen van de conservatieve en liberale politieke machthebbers van zijn tijd. En als hij dan toch die vrijheid zag als gebonden aan beginselen, dan beoogde hij twee dingen. Ten eerste wat Beyers Naudé in Zuid-Afrika doet met zijn Christelijk Instituut en wat in het laatste nummer van Pharetra, ons studentenblad, door Sytze de Roos getypeerd is als 'bewustzijnsverruiming' ('Ze slaan als het ware de Zuidafrikaanse blanken om de oren met hun eigen moralismen'). En ten tweede, dat het evangelie het laatste woord moest hebben: daarom ben ik blij dat in het omslagverhaal Kuypers diepste motief in zijn gevecht met het evolutionisme nog weer eens is vermeld, nl. dat het evangelie niet zou worden overstemd als het gaat over de vraag 'of de sterkere zich over het zwakkere te ontfermen heeft, ofwel het zwakkere, niet maar MA G maar MOET verpletteren'. Als je zoiets leest, voel je je weer thuis in dat enorm gevarieerde bedrijf dat onze universiteit sinds Kuyper geworden is. En tegen iemand, die niettemin nog aarzelt, zou ik willen zeggen, wat de vader in de gelijkenis van de verloren zoon tegen zijn oudste zei:

electronisch orgel geeft dan grote voldoening! En met een hoofdtelefoon hindert u niemand. Zeer grote sortering, ook in piano's en vleugels.

Kettner&Duwaer HeJIigeweg 21-25, Amsterdam-C. Tel. 020-223660-223671 na 18.00 uur 424356

Adviseren van iedere klant waar ook in Nederland ASSURANTIEKANTOOR G.B. PRAASTERINK N.V. Postbus 17 Helmond

Laat ons u eens deskundig en persoonlijk adviseren m.b.t. uw verzekeringen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen