VU Magazine 1972 - pagina 184

norarium garanderen. Dat is de enige manier. '

Gekerm Kuyper kermt hevig onder de voorstellen, die onder Colijn worden ontwikkeld, wellicht ook omdat hij vreest een stuk zeggenschap kwijt te raken over zijn blad aan zijn steeds onafhankelijker wordende 'officieren'. Colijn wil inderdaad van de situatie gebruik maken om Kuyper tot concessies te dwingen aan deze 'malcontenten'. Bij zijn vertrouweling Idenburg klaagt Kuyper, 14 maart 1915: 'Erge drukte vooral over De Standaard waar il< nog niet weet, of het blad kan blijven bestaan. De oorlog gaf de knak, en de inkomsten dekken op verre na de onkosten niet. De club zoekt nu raad te schaffen. Of 't lukken zal. God weet het. Colijn ijvert er ook voor. Alleen maar zeer kaufmannisch, wat wel goed is, maar met gemis aan tederer gevoel. Hij vat niet wat 't voor mij is, dit kind van mijn liefde en kracht, dat bijna vijftig jaar oud is, met de ondergang bedreigd te zien.' Nu doet men Colijn geen recht door te stellen dat hij De Standaard (in tegenstelling tot Kuyper) primair als een koopmanszaakje zag. Als dat het geval was geweest, had de directeur van de Bataafsche zich stellig niet bekreund om de toekomst van een noodlijdend blaadje met een paar duizend abonnees, waarvan de redactie en

Colijn dwingt de hoogbejaarde Kuyper om, als De Standaard in 1916 weer eens aan de rand van de f i nanciële afgrond staat, het eigendom van het blad over te dragen aan een N.V. en voorts om inbreng van anderen in het blad te accepteren. November 1916 wordt de overeenkomst gesloten.

OVEREENKOMST. r AïtMUH Ki/rPU, u

VOlJK^hjl

V it H. V Dv*!.» EB OsijjocKBij Dt SiuiOiUBO, gtmügd U *sai«(I»«. bltisi Htttvnuus Coup. woinotf* <t 'i-Gn*tn>ugt » km DUKifuno JOHAMHEJ Wiujat BiBiE, imiicBd* U ABi(iti4»B en SfoeKD BuKig. wintB'it M fiuirn», 1 Dl /i. Kijvra» drugl lij» itchl iia rigtrvtlcri frf" Of Sbmtaaril imt op ih II. 1.. te QotB li^, «a«i rijnt crf£tntnttB inütii op Dr SlendBiir^. H btdto (onK «ttn itB ti^etBsa ma }miHan liom gilden. Z. OtKV. al lot te uatlelhog « B MD i™id™i*clMf voo/ Öf SMKfaarrfÜjiiöii a Ut. A Kvfi U htiit

OïtrjIHÏ. tfiüilH UlVilta )t rw L>i. A. Kipntx ivfoind, ta btijli ÏMT Ot laiuiii MS iHcu lultc'lRE « gtAiktnuit;. Oniil^ -in óii priVi Óncbi Tid itf. A. KMtpgs ut t/tttitt zipt gat4iuEj/if<g pUta b. Ha brpulOc iz ili fnulca :i rn S gtli» oirt -njn BUd, dii ulttB ul^üMilied Koidtn •'vn Oi hmrtAiag ran MpialJ» n*fi«ta, tooin M oUBuiaiQj TïB litl Siid wvta uttijittun. OaOnl de icttüui »jn de wcriauahcóa deuf ar4cimVat iti aa Ür. h. KUV^EI lUcdi bxrltt wortfes giplri^ii, icT"^ onKnl hui» unitdluii: eui « o a oitictniemaiiiK SIMI t ^

Ur n r ^ i t ^ j vin tlfo iiciHwel^litfl sbcHi UD t)tt blid n itr l}aifi[d>D Icnitn vabcadta uu te la-^itaa-iuUiot van RB pcitiflal^ltfa ncictHi S. BI) nofcSili lUcr opkoarnó gnchil oia d< htfctkCBti >u tiu i jEörma svöttniamii ui Oi uHtpiuï bltioïw gttmn iKordni door ten (tiicW IM ïijf ptiKmo. Lu. A, Kunrajt fn d* H. V. lallnifcifiUKtik W «. DSK '«Httobioal t u l IB op dto 1"" J»m»n 1017.

28

Na de verkiezingsnederlaag in 1905 krijgt Kuyper tot z'n wrevel geen kans meer om een tweede kabinet te leiden. Via De Standaard blijft hij echter invloed op het publieke gebeuren in Nederland uitoefenen. Albert Hahn eert hem als 'De Hoofdregisseur' achter de coulissen.

administratie in een zodanig krot huisden, dat de Arbeidsinspectie het dreigde te sluite. Behalve de artikelen van Kuyper, stelde het redactioneel ook weinig voor; in ieder geval was er geen sprake van dat het kon concurreren met de grote dagbladen. Deze krant was voor hem echter wel iets méér dan koopwaar. Alleen vanuit de instelling 'De Standaard moet blijven' kan de activiteit worden verklaard, die Colijn en anderen ontwikkelden om het blad te redden. Was de identiteit van het blad als A.R.-orgaan veilig bij de erven-Kuyper? Zeker waren Colijn en andere A.R. kopstukken daarover niet. Vandaar Colijn's aanvankelijke suggestie aan dr. Kuyper om het Centraal Comité (van de ARP) De Standaard te laten overnemen.

1915 Op dit idee is men in de loop van 1915 teruggekomen. Als dagbladeigenaar/exploitant vond men het Centraal Comité toch minder geschikt. Vandaar dat de oprichting van een Naamloze Vennootschap aanbevolen werd door het moderamen van het opgerichte Standaard-comité (prof. dr. H. Bavinck en W. de Vlugt), waarin zowel De Standaard moest worden ingebracht als de N.V., die opgezet was om De Standaard te drukken. Heeft de toen - in 1915 - gevoerde discussie Colijn door het hoofd gespeeld toen het geharrewar in 1941 ontstond over het al of niet opheffen van De Standaard? Wanneer het Centraal Comité van

de toen nog niet verboden A.R.-partIj daarover alleen had kunnen beslissen, was de beslissing mogelijk anders uitgevallen, zeker als het gelegen zou hebben aan Jan Schouten.

in 1917 wordt een nieuw gebouw aan de Nieuwe Zljds Voorburgwal gekocht voor De Standaard. In dit pand begint het blad onder Colijn de tweede periode van zijn bestaan, waarin abonnees en advertenties toestromen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen