VU Magazine 1972 - pagina 135

mijn schrik ben ik ook nu nog wel de opvatting tegengekomen dat de school primair een instrument is tot kerstening. Deze opvatting komt nu alleen nog maar bij een enkele topfunctionaris voor, en wordt door de onderwijzer zelf niet meer gedeeld. Dat komt ook doordat er de laatste jaren een loskoppeling is geweest van de functies onderwijzer en evangelist. Vroeger was dat één en dezelfde persoon en dat wordt nu steeds verder teruggebracht.'

Functie Hoe moet onderwijs er uitzien in een bosnegergemeenschap; welke functie moet het hebben? Drs. de Vries stelt voorop, dat onderwijs niet een gegeven is dat uit die samenleving is voortgekomen. Het is een 'Fremdkörper', het wordt van buitenaf aangeboden en vertegenwoordigt een andere cultuur. De doelstelling van het onderwijs is in feite - en wordt door de mensen ook gezien - als een inleiding op die andere cultuur, waarvan de school vertegenwoordigster is. De bevolking zou zich beetgenomen voelen, wanneer je alleen dat onderwijs zou geven waarmee ze in hun directe omgeving aan het werk zouden kunnen gaan. Aan hun eigen werksituatie valt vast wel wat te rationaliseren en dat zou er op school ook wel bij mogen, maar de primaire functie van de school in het binnenland is: de mensen de mogelijkheid bieden aan de kust te kunnen werken en deel te hebben aan het economisch gebeuren. Die mogelijkheid willen ze ook hebben.'

ooo»»»

»•

00000>

J" Bosnegermeisjes worden door hun traditionele werk, rijstplukken, vaak verhinderd naar school te gaan.

Pressie De meeste keus viel op de overheid, vervolgens op de r.-k. missie en tenslotte op de EvangeUsche Broedergemeente. Dat hangt samen met de ervaring die men heeft dat de EBG de sterkste pressie uitoefent op het samenlevingspatroon buiten de school. De EBG wil niet alleen onderwijs, maar wil ook evangelisatie. Die stelt vrij strenge eisen wat betreft de verwerping van de eigen religie en verandering van het levenspatroon. De bosnegers willen onderwijs, maar los van dit alles. De keuze betreft dus niet de kwaliteit van het onderwijs, maar

wel de neveneffecten omdat de EBG niet alleen onderwijs wil geven, dat zouden ze best vinden. Maar de EBG wil daarnaast ook het dorp kerstenen en die kerstening betekent: het veranderen van allerlei levenspatronen. De r.-k. missie stelt veel minder zware eisen aan die veranderingen dan de protestantse zending. Daar wordt in de praktijk bijvoorbeeld de polygamie veel gemakkelijker geaccepteerd. De grotere intolerantie van de EBG tegenover de bestaande patronen is waarschijnlijk terug te voeren op een nogal piëtistische opvatting. Ruwweg tot en met de tweede wereldoorlog had dat ook gevolgen voor het onderwijs en tot

>0

0000

'De bosnegers spenderen al heel lang, vanaf 1863, het jaar van hun emancipatie, dus al ruim honderd jaar, een groot deel van hun leven buiten het eigen gebied. Zeker de mannen. Een onderzoek van een Amerikaanse anthropoloog heeft aangetoond dat men ongeveer de helft of een derde van zijn leven buiten het traditionele milieu doorbrengt. Men werkte in Frans- of BritsGuyana of aan de kust. Het onderwijs zou kunnen bevorderen dat niet alleen de mannen, op zoek naar werk, hun dorpen verlaten, maar dat ook meer meisjes en vrouwen naar school gaan; de taal van de kust leren spreken en dat ze het makkelijker aandurven om mee te gaan.'

Besteding In een voorlopig rapport dat uit zijn onderzoek is voortgekomen, pleit drs. de Vries 31

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen