VU Magazine 1972 - pagina 31

de universiteit willen volgen. Want daar is voor ieder die hoger wil klimmen dan de rang van wetenschappelijk medewerker (hoofdmedewerker, lector of professor) de promotie een dwingende eis. Naast het carrièremotief kan de belangstelling voor het vakgebied en de wens een bijdrage te leveren aan de wetenschap een zelfstandige rol spelen in de beslissing om te promoveren. Een enkele maal zullen het vermeerderde aanzien, het prestige dat nog steeds aan de doctorstitel wordt toegeschreven en eerzucht een doorslaggevende rol spelen. De wetenschappelijke waarde van het proefschrift is er dan meestal ook naar. Het verschil in financiële beloning speelt, zoals gezegd, waarschijnlijk nauwelijks nog een rol.

Bedrijfsleven

maken voor onderzoek. Een derde factor die voor de verklaring van het verschil wordt aangevoerd is, dat het voor de ene categorie afgestudeerden zinvoller is te promoveren dan voor de andere categorie. Voor de researchwerker in een laboratorium heeft een promotie voor zijn toekomstige loopbaan grote betekenis. Voor de advocaat, de rechter, de econoom of de socioloog is de doctorstitel, althans voor een maatschappelijke loopbaan, veel minder van belang. Of, zoals een hoogleraar het onlangs uitdrukte: 'De regeerders van ons land en de leiders van de grote ondernemingen, evenals de meeste advocaten en artsen, blijken aan de doctorstitel geen behoefte te hebben. Ir., mr, of drs. is voir doende voor hun doel.' Materieel gezien, qua verschil in beloning tussen een drs. en een dr., is er overigens ook nauwelijks nog reden om te promoveren.

Waarom promoveren? Men kan zich afvragen waarom iemand Qezien de geringe maatschappelijke behoefte aan doctores, die hierboven werd gesignaleerd, eigenlijk nog promoveert. Eén motief kwam reeds naar voren: het belang van de promotie voor een carrière als researchwerker in een laboratorium. Het carrièremotief is in feite het belangrijkste motief om te promoveren. Dit geldt Vooral voor diegenen die een loopbaan aan

Voor hen, die na een tijd gewerkt te hebben aan een universiteit, een baan in het bedrijfsleven ambiëren, is gepromoveerd zijn niet van belang. Uit onderzoek is gebleken, dat de factor promotie bij sollicitaties een ondergeschikte rol speelt. Een enkele keer kan het zelfs een factor in het nadeel van de gepromoveerde zijn, omdat hij voor een carrière in het bedrijfsleven al te oud wordt geacht. Voor diegenen, die reeds een baan als onderzoeker in het bedrijfsleven hebben, kan promotie echter wel weer van belang zijn. Het onderzoek waarop dan gepromoveerd wordt is echter in dat bedrijf verricht, en niet aan de universiteit. Dat voor een loopbaan aan de universiteit de promotie een bijna onontkoombare eis is, is wel begrijpelijk. Wie hoogleraar of

Paranimf dr. K. L. Roskam weigerde oktober 1971 zich in rok te steken. Een ernstig conflict Is het niet geworden, in de VU deed het verhaal de ronde dat de rector-magnificus, tevoren verwittigd van dit voornemen, zich op het standpunt stelde: 'Ais hij maar een broek aan heeft . . .'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen