VU Magazine 1973 - pagina 84

processen er meespeelden, welke overwegingen golden. Vanaf het begin bleken de reacties van de werknemers in Utrecht en Dordrecht anders te zijn dan die van de werknemers in Krommenie. In Utrecht heerste na het bekend worden van het sluitingsbericht, volgens districts-bestuurders van de vakbonden een wat matte stemming. Ook in Dordrecht reageerde men minder fel dan in Krommenie. 'We hebben de mensen gevraagd om aan het werk te blijven en geen deining te maken,' aldus een vakbondsman, 'en tot onze opluchting zien we dat dit gebeurd is.' In de kantine werden vooral vragen gesteld over de afvloeiingsregeling. Ook de ondernemingsraden van Utrecht en Dordrecht zijn er van overtuigd dat actie-voeren geen enkele zin heeft.

Verwachtingen De ondernemingsraad in Krommenie daarentegen koestert hoge verwachtingen van een protest. De reactie van de werknemers op het sluitingsbericht wijst erop, dat van de raad protest wordt verwacht. Ook uit wat de vakbonden van zich laten horen kan worden afgeleid dat het om een zaak gaat die kan worden gewonnen en dat op steun van de bonden kan worden gerekend. Krommenie's burgemeester Tjaberins spreekt zijn teleurstelling over de sluiting uit: de Zaanstreek is een probleemgebied aan het worden. Donderdagochtend, 17 april, wordt door werknemers in Krommenie vergaderd. Daar worden bittere geluiden gehoord: het bedrijfis 'bewust naar de donder' geholpen; werknemers moeten boeten voor het wanbeleid van de concerndirectie. De districtsbestuurder van de Algemene Nederlandse Metaalbond kondigt keiharde onderhandelingen aan en zegt daarbij wel te willen rekenen op de solidariteit van de werknemers. Protesttelegrammen worden verstuurd naar regering. Tweede Kamer en vakbonden. Daarin wordt aangedrongen op een onderzoek naar de motieven die tot de sluitingen hebben geleid en op het ongedaan maken van het besluit het bedrijf te sluiten, 's Middags wordt een protestdemonstratie gehouden, waarbij een petitie wordt aangeboden aan burgemeester Tjaberings. Deze belooft alles te zullen doen de werknemers en hun gezinnen te zullen helpen. De drie vakcentrales reageren de 18de op het telegram van de werknemers uit Krommenie. Ze zeggen alles te zullen doen om de beslissing van de directie zo niet ongedaan te maken, dan toch zo te beïnvloeden dat het persoonlijk onrecht voor de werknemers zo veel mogelijk beperkt zal blijven. Op een kadervergadering van de NKV in de Zaanstreek wordt aan de directie een telegram gestuurd waarin o.m. wordt geëist dat ze de bewering van de directie dat de vestiging in Krommenie geen bestaansrecht zou hebben, met bewijzen zal staven. Districts30

bestuurder Koeling concludeert ter vergadering dat de sluiting een onbegrijpelijke, onaanvaardbare en onsociale daad is. Er wordt op deze vergadering ook gesproken over een bezetting van de fabriek, zonder dat er daarover afspraken worden gemaakt. 'Het is uit dit alles,' zo zegt het rapport, 'niet moeilijk te verklaren waarom de ondernemingsraad in Krommenie zich sterk voelde tegenover de concerndirectie. Men voelde zich gesteund door de werknemers, de gemeenschap, de burgemeester, de vakbonden, een belangrijk aantal politieke partijen en ook in de pers was veel kritiek geuit (de Volkskrant had gesproken van "een ondernemingsstructuur uit het liberale jaar nul"). Deze gevoelens van macht werden nog versterkt door de acties van de kerken, die op 20 april vanaf de kansel de beslissing kritiseerden en de kant van de gedupeerde werk-

m

magazine

Openlucht-bijeenkomst op 13 juni

nemers kozen.' Bovendien wordt nog een actiecomité geformeerd waarin raadsleden, middenstanders, leraren, huisvrouwen en arbeiders zitting hebben en dat moreel en financieel steun zal trachten te bieden. Wanneer de concerndirectie op 21 april een poging doet om de ondernemingsraad alsnog van de juistheid van haar besluit te overtuigen, dan blijken de standpunten lijnrecht tegenover elkaar te staan: sluiten tegenover open blijven. De ondernemingsraad weet zich van alle kanten gesteund. Van alle kanten wordt de directie op haar vingers getikt.

Belangen B. en W. van Krommenie stuurt een brief aan Staten-Generaal, Raad van Commissarissen en de concerndirectie waarin onder meer het verwijt wordt geuit dat economische belangen de overhand hebben gehad boven de sociale bij het nemen van de beslissing. Het ontwikkelingschap Zaanstreek laat weten dat de directie tijdig vooroverleg had moeten plegen met de bestuurders van de streek of stad waarin dit soort maatregelen worden genomen; de gezamenlijke werknemersbonden in de metaalindustrie verklaren dat op 28 april met de directie niet zal worden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen