VU Magazine 1973 - pagina 216

zeer moeilijke uitdagingen, die we ons steeds meer bewust werden. Op een kritische wijze worden in onze tijd zulke woorden over de Vrije Universiteit geteld en gewogen op hun wérkelijke waarde en betekenis en ze worden zeker niet zo maar aanvaard vanwege een eerbiedwaardige traditie. De roep om geloofwaardigheid is als een komeet opgestegen, niet alleen aan de kerkelijke hemel maar ook aan het firmament van universiteit en wetenschap. We worden ons dat bewust, wanneer we bedenken, dat er in de ontwikkeling der wetenschap nogal wat veranderd is. Ik bedoel niet alleen een verruiming van de horizon, die wel elke tijd kent en die ons van de ene verbazing naar de andere heeft gevoerd. Veel meer denk ik aan allerlei aspecten van die ontwikkeling, die ons laten zien, hoezeer het mensenleven zélf op een uiterst actuele en ingrijpende wijze daarbij betrokken is. Er is een tijd geweest in het leven der universiteit - ook van de V.U. - waarin voor de onderzoekers de wetenschap wel niet iets abstracts was, maar wel een min of meer afgesloten gebied met een specifieke, ietwat elitaire wetenschappelijke gerichtheid, waarin meermalen het 'de wetenschap om de wetenschap' een rol speelde. In die tijd was meermalen speciaal de V.U. - in haar ontstaan en verdere ontwikkeling - voorwerp

van discusie omdat de idealen, waarover zij sprak, door velen werden aangevoeld als isolerend en pretentieus, zich distantiërend van anderen. Speciaal die pretentie van het Christelijke, van iets bijzonders in onderscheiding van anderen, de pretentie van reeds bij het begin vérder te zijn op de weg der wetenschap, meeren dieperX& weten in bijzondere vooroordelen en gestroomlijnde resultaten, dat is menigmaal de discussiestof geweest t.a.v. de Vrije Universiteit. Het Christelijke scheen voor veler besef een wat irriterend plus evenals op andere terreinen bijv. van het sociale en politieke leven. We kunnen hier de vraag laten rusten, hoe dit alles binnen de kring der V.U. vroeger werd beleefd en of men altijd goede, duidelijke en vooral concrete, appellerende antwoorden heeft gegeven op de legitieme vraag, wat dat geloof en die naam, die Christen-naam precies betekende zó precies, dat niemand meer kon denken aan een vlag, die de lading niet dekte. Belangrijker nog is in verband met het heden - het naar alle kanten openliggende heden - dat die legitieme vraag naar precisie en geloofwaardigheid gesteld wordt in een tijd, waarin de wetenschap zich niet bevindt op een afgesloten terrein, interessant voor de bezichtiging, maar voor de meesten een vreemde, onbegrepen aangelegenheid. Het is

Ir. C. A. Doets (midden) legt aan de hand van een maquette uit hoe het hoofdgebouw in elkaar zit. De heer Chr. Nielsen, architect, kijkt toe, evenals (geheel rechts) dr. K. van Nes, voorzitter van het College van Bestuur.

4

duidelijk, dat de wetenschap steeds meer betrokken werd op de totaliteit van het leven in de wereld, het leven der mensen, het uitzien naar de toekomst en haar mogelijkheden. Het zou te enen male onjuist zijn te denken, dat deze ontwikkeling der wetenschap ontstond uit de neiging tot practicisme en pragmatisme ten koste van het echt wetenschappelijke. Veel meer was het de ontwikkeling van de wetenschap zélf, die leidde tot een stand van zaken, waaruit bleek, dat ze maar niet was een fascinerend onderzoek, maar het leven zelf raakte, beïnvloedde en in menig opzicht ging bepalen. Ik denk daarbij niet alleen aan de natuurwetenschap en aan allerlei daarmee samenhangende nieuwe en wijde perspectieven en horizonten van het menselijk kennen, maar ook aan allerlei antropologische vragen, aan de medische wetenschap, de psychologie, de zee van mogelijkheden, die soms zegenend, soms manipulerende mogelijkheden blijken te zijn. Een van de knapste R.K.-theologen van onze tijd, uiterst progressief spreekt t.a.v. de genetische manipulatie van een ons overvallende radeloosheid. Niet zozeer de verwijding van onze horizon zelf is adembenemend, maar wat binnen die horizon zichtbaar en mogelijk werd en wat voor menigeen dan die future-shock veroorzaakte. Daarbij greep geen 2we«/c/>2gplaats

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen