VU Magazine 1973 - pagina 287

m

u

gie te komen). De Surinaamse ministervan Opbouw, dr. ir. Frank Essed, riep vorig jaar in gesprek met twee VU-hoogleraren economie echter geestdriftig: 'Dat is pas ontwikkelingshulp!', toen de gedachte ter sprake kwam of de VU een dergelijke project niet kon aanpakken. Tot dusver is daarvan echter niets gekomen, naar de indruk van VU-magazine, omdat het eenvoudig ontbrak aan een concrete opdracht van iemand die een dergelijk onderzoek wilde betalen, ^ou iets dergelijks niet iets zijn voor de VU-vereniging? (Ongetwijfeld komt de vraag op of kerncentrales wel verantwoorde dingen zijn, want waar moet men naar toe met het radio-actieve afval? Maar die vraag klemt voor Nederland nog harder dan voor Suriname, gezien het aantal kerncentrales, dat in Nederland gepland is.) 'n Tweede voorbeeld. In de discussie over een rechtvaardige of aanvaardbare inkomensverdeling is tot dusver geen onderzoek gepleegd naar de vraag welke inkomensverdeling (in cijfers uitgedrukt) rechtvaardig wordt geacht door de Nederlandse samenleving (zie VU-magazine april '73) en waarom. Nuttig zou een dergelijk onderzoek stellig zijn, maar alweer rijst de vraag: Wie betaalt dat? 'Geef me 't geld maar, dan doe ik het,' zei een VU-hoogleraar tot VUmagazine. Iets voor de VU-vereniging? Legio vragen, die onbeantwoord blijven omdat zich geen kapitaalkrachtige nieuwsgierige heeft aangediend, blijven vermoedelijk zo liggen. Vermoedelijk, want ook aan een inventarisatie van her en der levende ideeën wordt weinig gedaan. Niemand heeft een overzicht van wat er precies gebeurt in ons land aan wetenschappelijk onderzoek, laat staan van wat er zou kunnen worden aangepakt. Wie toch al verdrinkt in het werk waarmee hij bezig is, waagt het nauwelijks een goed idee uit te spreken, want het risico is te groot dat hij het nóg drukker krijgt (en z'n kans op een hartinfarct vergroot). Er bestaat geen nationale ideeënbus voor wetenschappelijk onderzoek, waarin gedeponeerd kunnen worden de vragen, die liggen blijven omdat geld en mankracht ontbreken in de omgeving van degene bij wie ze rezen. Wellicht is de instelling van een dergelijke ideeënbus iets voor minister Trip voor wetenschapsbeleid. Tot een verantwoorde keuze welke onderzoeken moeten worden gedaan, kan pas gekomen worden wanneer er enig beeld bestaat van de in de samenleving levende vragen, die om een wetenschappelijk onderzoek berustend antwoord vragen.

m

u

vü

u

m

V.l.n.r, R. Smeenk, prof. T. P. v. d. Kooy, dr. K. van Nes, prof. dr. G. J, Sizoo, prof. mr. W. F. de Gaay Fortman (Utrecht 1970)

VUtrecht Kan de VU-vereniging in de problematiek universiteit-maatschappij niet een grotere rol spelen? Of zal de geschiedschrijver van de VU de extra algemene vergadering 14 februari 1970 in Utrecht later typeren als de laatste massale uiting van betrokkenheid bij de Vrije Universiteit? Boeiend bronnenmateriaal ligt voor hem gereed; de letterlijke tekst van al het gesprokene in de congreszaal en voorts nog een boekje, dat - in telegramstijl - de rapporten bevat van wat in de 36 discussiegroepen is gezegd door verenigingsleden, wetenschappers en studenten over de relatie VU-Vereniging, grondslag, democratisering, relatie VU-maatschappij en studentenbeweging. Bij alle meningsverschillen die zich openbaarden, valt in de rapporten een vrijwel unanieme roep op om meer van dit soort bijeenkomsten en om meer informatie vanuit de universiteit naar de samenleving. Een losse greep uit de aantekeningen over de relatie Universiteit-Vereniging:

Discossiegroeo 4 Negatieve opmerkingen: wat overgebleven is, is het busjes verzamelen. Provinciale ledenvergaderingen worden slecht bezocht; met andere woorden: geen interesse meer. Historisch geweest bij de oprichting - nu niet meer, vooral na 100% subsidie. Positieve opmerkingen: unieke gelegenheid voor het meeleven van de achterban met de universiteit (andere universiteiten zijn er jaloers op); VU heeft meer behoefte

aan Vereniging dan omgekeerd. Alle financiën die via de Vereniging binnenkomen zijn als extraatje bijzonder waardevol voor extra-taken (binnen- en buitenland).

Discussiegroep 5 De band tussen VU en Vereniging moet nader bekeken worden, omdat de Vereniging nauwelijks functioneert door gebrek aan informatie over doen en laten van de VU.

Discussiegroep 7 Grote betrokkenheid op de problemen en gang der VU. Diepe kloof tussen de gedachtenwereld van binnen- en bulten-VUmensen. Conclusie: kan de VU meer van dit soort gesprekssituaties scheppen? Het is hard nodig, wil de betrokkenheid van zoveel mensen met de VU behouden blijven, wat we allen graag willen.

Discussiegroep 8 Het is vreemd dat afgestudeerden van de VU zich thuis kunnen voelen in deze maatschappij, terwijl er nog zoveel fouten zijn in deze maatschappij (Derde Wereld etc). De afgestudeerde van de VU moet opgeleid zijn tot een brok christelijke kritiek op de maatschappij.

Discussiegroep 9 Het wordt steeds moeilijker de mensen warm te maken voor het werk van de Vereniging. Vooral de vraag: is het nog wel nodig (100%) speelt in den lande een rol; ook natuurlijk het optreden van bepaalde hoogleraren. 23

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen