GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1973 - pagina 488

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1973 - pagina 488

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

heeft zijn zelfrespect te hebben teruggevonden doordat de Arabieren het initiatief tot de strijd hebben genomen en daarmee het lot in eigen handen. De eerste reactie van het Arabische publiek v^as er een van verbazing en verrassing over het uitbreken van de oorlog. Men is losgerukt uit de indolentie van geen oorlog geen vrede. De geschiedenis is weer in de handen van de Arabieren zelf en wordt niet over hun hoofden heen door anderen gemaakt. De Syrische president Hafiz al-Asad verklaarde, 'Wij voeren de strijd van eer en waardigheid.' De Egyptische stafchef, Sa'ad al-Din Shzli, drukte de vreugde van de Arabische wereld uit toen hij zei, dat de aanval, 'de mythe van de Israëlische superioriteit heeft vernietigd en de soldaat vertrouwen geeft in zichzelf.' Een Syrische dame, die door een Arabische journalist werd geïnterviewd zei op de vraag of zij bang was, 'Ik was bang om met een hangend hoofd te sterven. Dat zou het geval geweest zijn voor het uitbreken van de vijandelijkheden. Vandaag zal ik gelukkig sterven met opgeheven hoofd. En geloof me, ik zeg dat niet om literatuur te maken.' Men voelt dat men de nationale waardigheid aan het hervinden is, iets waarvoor men in het recente verleden met zoveel passie had gestreden. Een van de opvallende elementen in de vrijdagmiddagdienst van radio Damascus deze week was het gebed aan God om 'eer te geven.' Daarentegen ziet men de ervaring waar Israël doorgaat als de schande die de Arabieren in 1967 hadden te verduren. Een foto werd getoond van Israëlische krijgsgevangenen en de commandant van de gedecimeer-

de tankbrigade met als bijschrift, 'Sinaï 1973 leertijd van de schande.' Een treffend verschil tussen 1967 en 1973 dat iedereen opvalt is de beheersing in de berichtgeving. Er is niet de overdreven propaganda van 1967. Geleerd kennelijk door de les van 1967 en gesterkt door het herwonnen zelfrespect en zelfvertrouwen, blijft in de berichtgeving de hoogdravende rhetoriek achterwege. De man van de Egyptische voorlichtingsdienst verklaarde aan een Brits reporter, 'We are notfooling the world, we are notfooling ourselves and we are notfooling you. 'Een Arabische krant schreef, 'Het liever steunen op informatie dan luide woorden, op accurate rapporten dan overdrijvingen, hebben gewicht aan de strijd gegeven.'

Overwinning

Het is opvallend dat de Arabieren niet denIn Libanon vond een ontmoeting plaats tus- ken aan een gemakkelijke overwinning of sen de Mufti, Shaykh Hassan Khaled, de zelfs aan een overwinning überhaupt. Toen goedsdienstige leider van de soennietische de Egyptische minister van buitenlandse zamoslims, en de predikanten van de vrijdag- ken, Muhammed Hassan al-Zayyat, gevraagd preek (de moslimse equivalent van de zon- werd of de Arabieren zouden winnen, zei hij: dag-preek), waarin zij werden aangemaand 'Eerlijk gezegd nee. Maarje vecht niet omdat je emotionele stijl te vermijden. Dit was ook in- van succes verzekerd bent. Je strijdt omdat je derdaad het geval in de preken die ik via de gelijk hebt.' De psychische winst is veel meer in ieders gedachten. Een belangrijke psychoradio hoorde. Er is iets gebeurd in de psyche van de Arabier logische drempel werd overschreden toen de dat helend zou kunnen werken. Clovis Mak- oorlog langer bleek te duren dan de zes dagen soud, een van de redacteuren van de invloed- van juni 1967. 'Het is moeilijk,'aldus een Ararijkste libanese krant, al-Nahar, verklaarde bisch journalist Marwan Hamade, 'op de zesdezer dagen dat de Arabische nationalist ge- de dag van het conflict de duur en de omvang galvaniseerd is tot een nieuwe doelgericht- van het conflict te overzien. Voor de Arrabieren heid. 'Men is zich bewust een periode te zijn in- zijn dat bij-overwegingen. Zij die niets meer gegaan waarin een nieuwe werkelijkheid is ont- hadden teverliezen, hebben noodzakelijkerwijs staan. Men spreekt al van een 'nieuwe Arabi- iets gewonnen: Het zelfrespect en het respect van anderen. Gedoopt in het water van het kasche mens.' naal, is een nieuwe Arabische mens geboren.'

Door Egypte gevangengenomen Israëlische militairen (11 oktober 1973)

16

'Moet men geloven in een wonder in een A rabisch pinksteren?' schrijft Edouard Saab. 'Daalde de heilige geest neer op deze ideologische- en volkslegers of is het de 'mist' die van kamp verwisseld is, die de Israëlische luchtmacht heeft verblind. Deze Arabische soldaat die oprukt en die het machtigste, het best getrainde en het best technisch uitgeruste leger van het gebied trotseert, is niet die van een film of van een epos of een chanson van Umm Kulthum of zelfs van een redevoering van Nasser. Het is een levende werkelijkheid, deze Arabische soldaat, die vecht, die sterft, minder om te overwinnen dan om de schande uit te wissen en de eer te redden.'

Men kan natuurlijk ook hier zeggen dat er toch wel iets van een Arabische woordenvloed losbreekt. Dat dit niet ver afstaat van de gezwollen taal waar in het begin over gesproken werd. Toen ik Clovis Maksoud enkele dagen geleden hoorde spreken, zei hij dat in deze week de geloofwaardigheid van de Arabieren was gestegen en die van de Israëliërs gedaald, nl. wat de Arabieren zijn, kunnen zijn en willen zijn. Hij nuanceerde vervolgens zijn woorden door er aan toe te voegen iets gestegen. Het lijkt mij duidelijk dat wij op een belangrijk keerpunt zijn gekomen in het Midden-Oosten. Het zal niet meer volledig hetzelfde zijn als voor de zesde oktober. Men kan natuurlijk moeilijk voorspellen hoezeer en hoe snel de veranderingen zich in de Arabische psyche zullen voltrekken. Vermoedelijk zal de ontwikkeling traag zijn als men de realiteiten van dit stuk van de Derde Wereld kent. Maar gehoopt mag worden dat - als een soort antwoord op de recensent van de film die in het begin aangehaald werd - de massa's uit hun indolentie gehaald worden door de gebeurtenissen van dit moment en dat het leidt tot meer waardigheid, nieuw respect en zo mogelijk meer recht in het Midden-Oosten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1973

VU-Magazine | 574 Pagina's

VU Magazine 1973 - pagina 488

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1973

VU-Magazine | 574 Pagina's