VU Magazine 1973 - pagina 390

" Het wetsontwerp van Talma beperkte zich tot het en met opgewektheid te vervutten, IS het dan v oar. , uitkeren van ziekengeld, maar er werd verband ge- goed gedaan. legd tussen die uitkering en geneeskundige behanTegen het eind van de jaren twintig begon " deltnq: het recht op ziekengeld zou vervallen wanNVV en het CNV belangSýelling voor het het neer de verzekerde niet was voorzien van geneesziekýýý aan de dag te eggen. In oktober fondswezen kundige hulp. Oat wilde in de meeste gevallen zeg'29 werd de Aigemene Raad ter Bevordering van gen: niet was aangesloten bij een erkend ziekenh opgericht, een lichaam Ziekenfondswezen fonds. Het wetsontwerp bevatte een aantal artikelen waarýý naast genoemde výkýentrales ook ýe Landelijke waarin organisatie van en controle op de fondsen Fe. deratie ter Behartlgmg van het Ziekenfondsweze waren geregeld. De Maatschappij t.b.d. Geneeskunst n was vertegenwoordigd. De samenwerking had ond reageerde juli 1912 met een zogenaamd bindend bemeer ten doer belanqsteltinq te wekken voor sluit op het ontwerp. Oat wilde zeggen: een besluit h:ý ziekenfonds bij de georganlseerde arbeiders en dat door aile leden moest worden opgevolgd, op het oprichten van door verzekerden zelf beheerde straffe van schorsing of royement. Volgens dit bezie. kenfondsen. NVV en CNV hoopten dankzij hun sluit zouden de artsen niet deelnemen aan nieuw op on. te richten ziekenfondsen wanneer niet aan een aanbesmet verleden wat betreft de MaatschapPij t.b.d. tal voorwaarden zou zijn voldaan. De voorwaarden Geneeskunst te kunnen meewerken aan een zieken. hadden betrekking op een aantal zaken die ook nu fondswezen, waarin de arbeiders een belangrijke nog hete hangijzers zijn: het vrije beroep (aile ge- stem zouden hebben en waaraan toch de artsen. neesheren hebben het recht als deelnemer tot het stand van harte zou willen meewerken. De huisart. ziekenfonds toe te treden, hetzij als huisarts, hetzij sencommissie van de Maatschappij en de Aigemene als specialist); de macht (in bestuur en algemene Raad slaagden erin overeenstemming te bereiken. vergadering zal noch aan de led en, noch aan apoHet hoofdbestuur van de Maatschappij stelde echter thekers, noch aan een dezer groepen verenigd met wijzigingen voor die onaanvaardbaar waren voor de derden een grotere macht worden toegekend dan Aigemene Raad. Tegelijkertijd ontwikkelden zlch in aan de geneesheren) en het inkomen (een welstandsverschillende plaatsen conflicten, of werd de verQfens is vastgesteld waarbij het maximum voor ge- houding met de artsen stroever. NVV-vertegenwoor. zinnen het bed rag van f 1.200 's jaars en voor al- diger Noordhoff sprak in juli 1931 bittere Woorden: leenstaande personen het bed rag van 'Dit be/ette echter niet dat zich in verschillende f 800 's jaars niet zal overschrijden. De minister had de mogelijkplaatsen ernstige moeilijkheden gingen voordoen heid voor hog ere welstandsgrenzen met de plaatselijke geneeskundigen. Kruithof (CNVopengelaten). Uitvloeisel van het bindend besluit was, dat de vertegenwoordiger in de Aigemene Raad) die met Maatschappij eigen ziekenfondsen in het leven ging verschillende plaatselijke geneeskundigen een on. roepen. Het motief voor die stap was de vrees tus- derhoud heeft gehad, ken erover meespreken dat, sen de 'molenstenen' van enerzijds het proletariaat hoe knap zij ook mogen zijn op medisch gebied, wij en anderzijds de grootindustrie te worden toch niet zonder meer bereid zouden zijn hen, wat fijngewreven. 'Met de onafhankelijke positie van de qeneeshun kijk op het societe leven en vooral op de sociale beer, zo nodig om zijn moeilijk ambt naar behoren behoeften van de arbeidersklasse betreft, honoris causa tot doctor te bevorderen. Ik druk mij nu zeer parlementair uit. Als ik moest zeggen wat ik prec/es dacht, kwemen zij er minder genadig af.' " In 1953 kwamen huisartsen en ziekenfondsen een honorariumverhoging overeen. Het tarief ZOU I 7,worden voor de eerste 3000 zielen (het was voordl,n f 5,46). De Ziekenfondsraad was al akkoord, maar de minister meende, dat een dergelijke forse stljglng aileen kon worden toegelaten, wanneer er voldoende gegevens konden worden verstrekt om haar te rechtvaardigen. Volgens hem waren die gegevens er nlet en dus was de verhoging niet gemotiveerd. 81j Koninklijk Besluit van 24 december '53 werd het gOldkeuringsbesluit van de ziekenfondsraad voor drft maanden geschorst. Twee dagen later (tweede ke ..... dag) kwamen de huisartsen bijeen. Besloten WIld ýer 1 februari te gaan werken tegen een verrl. tIOgentarief: de huisartsen zouden I 2,':"" gaan VfIgen voor een spreekuurbezoek en een rljksduldlr voor een huisbezoek. De ziekenfondsen nam.n mil ontsteltenis van dit besluit kennis. Plotsellnge "'" v?eriný van een verrichtingentarief zou grote admlnlstratleve en financiele bezwaren met zich m brengen. De Landelijke Huisartsen Vereniging weN verzocht samen met de ziekenfondsen met de ter te gaan praten. Het overleg kwam weer op Het verrichtingentarief ging niet door; de overeenkomst werd alsnog een feit.

n","·.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen