VU Magazine 1973 - pagina 139

IK W i l

mm openbaar vervoer. Het is nagenoeg onmogelijk ons hele pakket van recreatieve voorzieningen te ontsluiten met openbaar vervoer. Dat zou bovendien erg inefficiënt zijn; het zou maar voor een deel van het jaar gebruikt worden; het zou een onzinnige belasting geven op de nationale middelen en het zou de mensen die zich willen gaan recreëren erg teleurstellen. Het recreatievervoer heeft nu eenmaal een totaal andere signatuur dan het woon-werkverkeer.' U bedoelt, dat men bij recreatievervoer meer hecht aan een vrije keus? Dat niet alleen. Meestal reist men met het hele gezin. Je kunt je moeilijk voorstellen dat de familie Jansen met drie kinderen, bepakt en bezakt in een bus stapt, een half uur moet wachten op een aansluiting en dan verder gaat met een andere bus. Nuancering is dus nodig. Het gaat om é n - é n . Als we geen openbaar vervoer hadden, zouden we een deel van de bevolking sociaal onrecht doen door het immobiel te maken (bejaarden, gehandicapten, kinderen). Verder zouden we dan unieke situaties in landschappelijke, of stedebouwkundige zin offeren aan een veel te kleine groep. We hebben dus in een aantal situa-

ties openbaar vervoer onvermijdelijk nodig. Omgekeerd zullen we in een aantal andere situaties de auto beslist nodig hebben. Je krijgt op die manier een aantal situaties waarin je per geval kunt zeggen: hoe ga ik het oplossen? Met openbaar vervoer, met langzaam vervoer, of met de auto.' Op het ogenblik is de situatie toch niet zo, dat er bij de autorijdende Nederlander sprake is van zo'n keus. i-lij zal altijd de auto nemen. 'Of men het nu leuk vindt of niet, we leven in een land waar een grote mate van consumptievrijheid bestaat. Zolang het kopen van een auto niet is gebonden aan een vergunning, is het erg moeilijk de gebruiksvrijheid te beperken. Als mij zou worden gevraagd: zou het goed zijn die consumptievrijheid in te perken?, zou ik antwoorden: het lijkt me niet. In mijn conceptie is de auto niet alleen vervoermiddel, maar ook een stuk geestelijke emancipatie. Met een auto kun je alle kanten uit, terwijl het openbaar vervoer altijd lijn-gebonden is. De charme van die vrijheid, met name in het recreatieve verkeer is zo groot, dat zeker erg veel weerstand zou rijzen, wanneer je de Nederlander dit zou willen afnemen. De auto vergroot de subjectieve leefruimte voor een

TIP AAN NS: leder z'n eigen s t u u r .

draaien, lijkt me onjuist en onmogelijk.' Wordt die ontwii<l<eiing op de een of andere manier begeleid, of fiolt men door, zonder te weten waar het op zal uitdraaien? 'Ik dacht dat we - en daarmee bedoel ik iedereen die in het planologische kringetje bezig is - verschillende dingen in de gaten hebben gekregen. Als we denken over de vraagstukken van het verkeer, willen we over het algemeen toch wel een genuanceerder benadering dan de botte keus auto - openbaar vervoer. We moeten die keus afhankelijk stellen van de plaatselijke situatie en van de motivatie waarmee de mensen zich in beweging zetten. Voor een aantal bestemmingen zul je nadrukkelijk voor de auto moeten kiezen. Voor andere bestemmingen even nadrukkelijk voor 31

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen