VU Magazine 1973 - pagina 165

we niet gehad, althans niet bewust. Ik herinner me wel, toen ik het programma kreeg, dat ik vond dat het hele gebeuren dat daarin stond beschreven in één gebouw zou moeten, zoals het op papier binnen één kaft beschreven stond. De wisselwerking tussen onderwijs, bestuur en ontvangst heeft me vanaf het begin helder voor de geest gestaan. Er waren ook andere mogelijkheden denkbaar:' een apart onderwijsgebouw, een apart bestuursgebouw en een aparte aula. Die mogelijkheid lokte me niet aan. We streefden ernaar dat programma te maken in één ruimtelijk gebeuren.' Volgende week, 12 april, zal het hoofdgebouw van de VU door koningin Juliana worden geopend. Daarmee zal het officieel in gebruik zgn genomen. Onder meer het volgende zal dan Poel: 'Het gebouw is zo groot, dat je eigenofficieel in handen zyn gevallen van de universitaire gemeenschap: een aula (1300 personen), lijk niet meer van een gebouw kunt spreken; een cafetaria (1500 personen), 107 grote en kleine collegezalen, 1250 kamers, 11 liften, 9 trappe- je kunt er ook geen foto van maken. Het valt huizen, 13 leeszalen, 105 toiletgroepen. Kortom: het grootste gebouw dat op het ogenblik in altijd buiten je lenshoeken. Niemand zal dit Amsterdam te vinden is, zal worden geopend. gebouw ooit in z'n totaliteit nodig hebben. De kneep van het vak is nu, dat je de verOm nog klemmender duidelijk te maken het gevonden. Zo gebeurt het niet. Elke schillende onderdelen van het gebouw aan dat het hier inderdaad gaat om een gebouw spijker, elke schroef die wij gebruiken heeft elkaar legt, op een manier waarbij ze toch nog iets van een eigen identiteit behouden.' van enige omvang, produceerde het bureau een utilitaire verantwoording.' pers & voorlichting enige tijd geleden een De heer Nielsen tot zijn collega Poel: 'In paar vergelijkingen. Met de stenen waaruit de dit geval heb jij de fase van het "donkere De plaatsing van de bibliotheek wijkt nogal binnenmuren zijn opgetrokken, had men drie kamertje" niet gekend, maar in mijn leven af van wat gangbaar is. kleuterscholen kunnen bouwen; met de paar- is een periode van drie maanden geweest, se verf die (o.m. voor de toiletgroepen) is waarin ik me heb losgeweekt van alle besog- Nielsen: 'Oorspronkelijk had men de bibliogebruikt had men ook de Amsterdamse Wes- nes en met het programma, dat me door de theek en de leeszalen horizontaal gedacht tertoren kunnen bestrijken; in de bouwteke- opdrachtgevers was verstrekt, ben gaan wan- in het programma. Het terrein was echter zo ningen zou men de totale verkeersstroom delen, wikkend en wegend wat er in zat.' beperkt, dat we het alleen al voor de bibliodie per dag aan de voet van het gebouw Tot VU-magazine: 'Ik was in die tijd bezig theek in zo'n opzet zouden hebben nodig gevoorbijgaat, kunnen verpakken, wanneer met een ruimtelijk probleem: hoe moest de had. Er was toen voor ons maar één weg: men daartoe de behoefte zou gevoelen. hoeveelheid die dat programma vroeg op het stapelen. Vv'e gingen na, in hoeverre dat moVan zulke totalen kan iets beklemmends uit- beschikbare terrein vorm krijgen?' gelijk zou zijn. We merkten daarbij, dat gaan. Gelukkig ervoer VU-magazine in een Poel: 'Hoe je de verschillende elementen de faculteiten in wezen allemaal dezelfde gesprek met twee van de architecten, de he- schikt en plaatst, is inderdaad ook ideologie. structuur hebben. Een faculteit heeft collegeren Chr. Nielsen (62) en R. Poel (40), dat Met het "donkere kamertje" bedoelde ik iets zalen, werkkamers, een faculteitskamer en dezen over het gebouw op gemeenzame toon anders. Er is een architect denkbaar, die zou verder een aantal voorzieningen die evenspraken. Het werd bijvoorbeeld 'een donder- zeggen: ik zie het gebouw graag in wit mar- zeer gelijk zijn. Zodra je die ontdekking wolk' gQr\OQmé,oï QQr\ 'mastodont' ('eengwep mer, of ik zou het graag met tapijt bekleden. hebt gedaan, kom je tot de conclusie dat ze van uitgestorven slurfdieren met sterk ont- Dat soort zaken komt niet meer aan de orde, stapelbaar zijn. Dat middel heb ik gepakt wikkelde slagtanden en knobbelkiezen', al- want in die zin is de architect niet in het pro- om uit de terreinbeperking te komen. Wandus Van Dale's woordenboek). ces betrokken. Hij is regisseur van alle andere neer je hebt besloten om het faculteitengeDe heer Nielsen was het langst betrokken disciplines die meedoen.' bouw verticaal neer te zetten, dan vraag je bij de bouw van het hoofdgebouw. Hij maak- Nielsen: 'Een filosofie of ideologie hebben je af, of met de bibliotheek hetzelfde te doen te de eerste ontwerpen ongeveer twaalf jaar geleden ('er is een heel stuk van je leven dat door zo'n opdracht wordt beheerst'). De heer De heer R. Poel (links) en de heer Chr. Nielsen. Poel kwam erbij toen men van het stadium van de eerste ontwerpen was overgegaan naar dat van de bestektekeningen. Hij was het die in het gesprek de term 'ideologie van het gebouw'liet vallen, een uitdrukking waarop VUmagazine gretig inging, maar een in eerste instantie teleurstellende toelichting kreeg: 'Met ideologie bedoelen we alles wat de opdrachtgever voor ogen staat.'

Architecten hoofdgebouw:

'U zult weten dat u in dit gebouw bent'

Horen daar de eigen bedoelingen van de architect niet bij? De heer Poel: 'Veel minder. Er blijken daarover nog wel misverstanden te bestaan. Men denkt dan, dat de architect zich in een donker kamertje terugtrekt, door zijn oogharen gaat zitten kijken en dan ineens zegt: ik heb

s

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen