VU Magazine 1975 - pagina 433

1 ^ magazine 35

^^SiTrfVMiHIPti^ waarom een reductieabonnement

r I I I I I I

Q^^LTÜ

B o n opsturen in open ongefrankeerde enveloppe aan Vrij Nederland, antwoordnummer 3043, Amsterdam. Noteer mij als reductie-abonnee op Vrij Nederland voor f34,50 per halfjaar voor studerenden (of houders van het Cultureel Jongeren Paspoort) abonnementsprys 1975 Ik betaal na ontvangst van een acceptgirokaart. Als welkomgeschenk ontvang ik D het boek A is een letter door Piet Grijs D het boek Terzyde (een selectie grappen uit de gelijknamige rubriek in VN) naam adres plaats Collegekaart nr./CJP nr.

^ j . —

Studenten die abonnee worden op Vrij Nederland krijgen het blad goedkoper dan niet-studenten. Zij betalen f34,50 in plaats van f40,per halfjaar. Dat is maar f 1,30 per week. Vrij Nederland geeft die reductie - in voor weekbladen loeilijke tijden - niet alleen 3mdat de studenten van nu de (normaal) betalende abonnees van morgen zijn. Want waar is de tijd gebleven dat elke academicus direct 'een goede baan' vond? Vrij Nederland gaat er ook vanuit dat de studenten van nu de Nederlanders van morgen zijn, de Nederlanders die een belangrijke invloed zullen hebben op de publieke opinie. Jaren geleden, toen het reductieabonnement werd ingesteld, hoorde men al de klacht dat de jongste generatie studenten niet kon formuleren, slecht schreef en niet kon lezen. Die klacht bestaat nog steeds. Dus ook het reductie-abonnement. En nog steeds blijft VN op zoek naar lezers, liever vandaag dan morgen.

Russische politiek is, dat zij bepaalde realiteiten niette horen krijgt. Wij moeten proberen met de druk van de openbare mening te werken en daartoe behoort het thema, dat wij tot nu toe nog niet aangeroerd hebben: wij moeten de werkelijke economische problemen, namelijk die van de armoede en van de honger aanpakken en dan zal er mijns inziens nog altijd de grote mogelijkheid blijven bestaan, dat de huidige politieke spanningen eens tot een wereldoorlog zal leiden. Als dat gebeurt, dan zal toch nog altijd een groot deel van de mensen daarna verder leven en datgene moeten doen wat wij verzaakt hebben. Daarom moeten wij, onalTiankelijk van het feit dat deze wereldoorlog komt, voor de huidige problemen een oplossing vinden. Men moet er niet van uitgaan dat wanneer die oorlog er komt, alles afgelopen is. Ten eerste is dat niet waar. En ten tweede leidt zo'n houding tot fatalisme. Men moet zich dus niet laten irriteren door het feit dat de oorlog waarschijnlijk is. Nu is de opvatting dat Europa een grote mogendheid moet worden, omdat Amerika en Rusland eens hun positie als grote mogendheid zullen verliezen gevaarlijk: Europese grote mogendheid-politiek is oorlogspolitiek! De visie, die u in dit vraaggesprek gegeven hebt, bij voorbeeld dat de mensheid uiteindelijk niet aan een derde wereldoorlog ten onder zal gaan, getuigt van optimisme.. Nu hangt optimisme ondermeer samen met de hoop, een centraal thema in het Christendom. Kunt u zich nu voorstellen, dat ook ongelovigen een oprechte, positieve hoop kunnen hebben op een betere wereld dan deze? Welzeker, het atheïtische communisme bij voorbeeld lééft van zijn hoop. Het is misschien die politieke beweging die het sterkst van de hoop leeft. In verband hiermee zeggen de communisten zelfs dat de godsdiensten in ijdele hoop leven en dat zij daarentegen vanuit een reële hoop leven. Ik persoonlijk geloof evenwel niet dat de hoop, die de communisten hebben, vervulbaar is wanneer men de waarheid niet serieus neemt die in de bergrede staat. Ik geloof niet dat de communistische hoop.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen