VU Magazine 1975 - pagina 437

1^ nmgamte 39 In de week voorafgaande aan de diesviering en de ere-promoties, werden de dagboeknotities op deze pagina's geschreven door mej. E. Korevaar, van het bureau voor de rector-magnificus. Ze zat middenin de beslommeringen die de organisatie voor 'n dergelijke plechtigheid meebrengt. Ze is al heel wat Jaren aan de VU verbonden, verwerkte tien rectoren en was betrokken bij veertien ere-promoties.

Ingezonden bijdrage met de tafelschikking voor de diesmaaltijd in het Amstelhotel. Er komen bijna 200 mensen en ze moeten allemaal gezellig zitten. Met de hoofdtafel hielpen gelukkig de rector, de conrector prof. Van Paassen en de secretaris van het college van dekanen prof. Schenkeveld.

Kanttekeningen bij „Waarheid en midden"

Vrijdag Eerst naar de banketbakker geweest en voor iedereen op 't bureau een taartpunt gekocht om de laatste drukke dag te vieren. De rector en de secretaris tekenden de perkamenten bullen. Ze lazen elkaar het mooie Latijn voor van prof. D. Kuyper(Fzn.). Hij maakt altijd de teksten. Dit keer had hij het extra moeilijk met de tekst voor dr. Bijvoet. Hoe schrijf je in het Latijn over het KNMI in De Bilt? Intussen zijn de liturgiën voor de kerkdienst afgedrukt. Dat is erg snel gebeurd door de reproductiedienst. Per expresse nog een aantal kaarten voor maandag verstuurd. Met de rector volgorde bedacht voor de stoet van hoogleraren en de stoet ere-doctoren. Ton Johannisse gestrikt als orde-commissaris. Iemand als hij hadden we nog net nodig. Hij hielp ons ook bij het vinden van een Braziliaanse en een Duitse vlag. Die moeten maandag — naast de Nederlandse — aan de masten aan de straatkant. Nog even naarde poli geweest waar ik geen seconde hoefde te wachten en iedereen was even schattig. We hoorden van ir. Mooren dat bisschop Bluysse misschien toch op tijd terug is uit Rome voor de promotie maandag. Bernard belde meteen het bisdom Breda, maar dat was het verkeerde bisdom. We zeiden tegen elkaar dat we weinig thuis blijken in de katholieke kerk. Voor alle zekerheid sturen we een kaart naar 's-Hertogenbosch. De rector zit twee promoties voor in de medische faculteit. Uit de tweede komt hij terug met voor ons een schaal met hapjes. Hijzelf heeft kiespijn. Margriet Glerum zal maandag bloemen aanbieden aan de dames .Aalders, Bijvoet en Von Weizsacker. Ze oefent mét de rector, die mevrouw Von Weizsacker speelt, waarbij hij — zoals Margriet dat ahijd noemt — Monatoetjes trekt. Om tien uur 's avonds is alles klaar. De 95e dies natalis kan wat ons betreft beginnen.

Het is bijzonder plezierig een vaste medewerker in het buitenland te hebben. Maar ook deze medaille heeft zijn keerzijde. Men kan namelijk niet op korte termijn nog even contact opnemen over enkele zinnen uit zijn ingezonden copij. En het zou onbehoorlijk zijn om als commissie van redactie op eigen gelegenheid in deze kopij wijzigingen aan te brengen. Daarom plaats ik met medeweten van de redactie, maar geheel voor eigen verantwoordelijkheid, twee kanttekeningen bij dit artikel. Ik doe dit niet om zo de stemverhouding te brengen op één tegen één, zodat de waarheid weer in het midden ligt. Maar ik meen, dat over het standpunt van de Amrobank wel iets anders te zeggen is. Het antwoord op de vraag wie gelijk heeft, zult u zelf moeten geven. Dit even ter inleiding. Voor de Amrobank was het kernpunt, dat in een democratisch geregeerd land de wetgever bepaalt of economisch verkeer met een bepaald land wel of niet toelaatbaar is. De Nederlandse regering heeft in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zich duidelijk uitgesproken tegen een economische boycot van Zuid-Afrika. De Amrobank zelf heeft er geen twijfel over laten bestaan — indien dit gevraagd zou worden — slechts dan bereid te zijn tot deelneming in een Zuid-Afrikaanse bank, indien een dergelijke instelling onder meer in staat en bereid zou zijn het beginsel van gelijke betahng voor gelijk werk in praktijk te brengen en er naar zou streven aan alle medewerkers gelijke promotiekansen te bieden. Daarom heeft de leiding van deze bank zich verzet tegen de oproep van de Wereldraad van Kerken, gericht aan de aangesloten kerken en aan individuele christenen, om deze bank te boycotten als het economisch verkeer met Zuid-Afrika niet verbroken wordt. Mijn tweede kanttekening betreft het slot

van dit artikel. Voor veel predikantsvrouwen heb ik een diep respect. Maar de redenering van deze dame kan ik toch niet volgen. Er zijn namelijk niet alleen extremisten maar ook politiemannen, die zich bij het gebruiken van geweld, laten leiden door een ideaal, dat naar hun diepste overtuiging werd ingegeven door Hem, die de Waarheid is. Helaas zijn er ook politiemannen en extremisten, die het geweld hanteren bezeten door een ideaal, waarvan men moet zeggen, dat het uit de Boze is. En zo staan we samen weer voor de vraag: „Wat is de Waarheid?" Het is deze vraag, die ons voortdurend bezighoudt in ons denken en doen. Ons, hier in het kleine Nederland, en u, mijnheer Haan, in het grote Zuid-Amerika. We zien met verlangen uit naar uw volgende bijdrage. Het ga u wel bij uw moeizame arbeid! K. M. R. van der Beek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen