VU Magazine 1975 - pagina 15

Vijftig VU-studenten ontvingen een brief met vragen van VU-magazine, Ook vijftig ouders (niet de ouders van de aangeschreven studenten) kregen een brief Gesprekken met welzijnswerkers aan de Vrije Universiteit hadden namelijk nieuwsgierigheid gewekt hoe het zit met de verhouding tussen ouders en hun studerende kinderen. Zijn er veel of weinig problemen? Knarst het van conflicten of valt dat best mee? Als er moeilijkheden zijn, waarover gaan die dan? studentendecanen, studentenpredikanten en studentenpsychologen worden vaak te hulp geroepen als er moeilijkheden zijn. Zij krijgen slechts te maken met een deel van de pakweg tienduizend VU-studenten. Gesprekken met alleen hen zouden licht de indruk kunnen wekken dat narigheid regel is. 'Weet wat je doet als je je kind laat studeren! Dan hangt je dit boven het hoofd en dat... 't Is niet meer zoals vroeger'. Het is een klein kunstje om met enkele sterke verhalen dergelijke reacties op te roepen. Toch leek het VU-magazine onwaarschijnlijk, dat in tienduizend huiskamers de kopjes op tafel trillen, wanneer de aan de VU studerende zoon of dochter het weekend in de ouderlijke woning komt doorbrengen. Goed, een steekproef dus. Hoe beschrijft 'n aantal willekeurige studenten van 20 en 21 jaar en 'n aantal willekeurige ouderparen van 20 en 21-jarige studenten hun verhouding? Op de volgende pagina's treft u alle binnengekomen antwoorden op de vragen die VUmagazine bedacht. Om misverstand te voorkomen: de aan het woord zijnde ouders zijn niet de ouders van de aan het woord zijnde studenten. Gekozen werden andere ouders. Onvermijdelijk zou VU-

magazine anders situaties hebben geschapen, waarin een aantal ouders en een aantal studenten zich zou hebben afgevraagd welke tekst van de familie afkomstig was. Stellig een aardig gezelschapsspel, maar vermeden moest worden dat ouders en studenten de neiging zouden krijgen de zaak mooier voor te stellen dan die in werkelijkheid is. Die neiging kan trouwens tóch aanwezig zijn geweest. Het probleem van een boel problemen is, dat men ze niet wil zien. De antwoorden registreren dan ook slechts hoe men de werkelijkheid vindt. In theorie is het mogelijk, dat een ouderpaar, dat 'geen spanningen' meldt op de desbetreffende vraag, pas tijdens 'Oud en Nieuw' ontdekte, dat de voorkeur van de zoon om de jaarwisseling in Amsterdam door te brengen, samenhing met een voordien niet vermoede samenlevingssituatie en dat de theekopjes inmiddels wèl hebben getrild. Moeder: 'Ik dacht al een hele tijd...' Vader: 'Je hebt er nooit met me over gesprol<en'. De verleiding is groot om de fantasie ruim baan te geven; het onderwerp lokt dit ook in bijzondere mate uit. Evenals de neiging tot generaliseren. Autoritaire vaders.

bezorgde moeders, langharige studenten met jaarlijks 'linkser' wordende opvattingen, om maar te zwijgen over de denkbeelden over drugs en seksueel verkeer. VU-magazine wilde een aantal studenten en een aantal ouders gelegenheid geven om zo openhartig mogelijk uit te pakken over hun ervaringen, maar wie stalt zijn hebben en houden zomaar uit in een blad? Dat doe je niet. 'De meeste problemen gaan over geld en hokken', aldus een welzijnswerker tot VU-magazine. 'Het geld geeft de meeste onoplosbare problemen; over het 'hokken' komen de ouders meestal wel heen, als oma het maar niet weet. En de buren'. De schets, door andere welzijnswerkers globaal als juist erkend, maakte VUmagazine nóg zorgvuldiger in het bewaken van de anonimiteit van de aangeschreven ouders en studenten. De uit de boeken van de administratie geprikte namen werden op een enveloppe geschreven en daarna vergeten. Een lijst van aangeschrevenen is niet bijgehouden. Ook VU-magazine heeft geen idee van wie de antwoorden zijn. Deze angstvalligheid bleek in enkele gevallen volstrekt overbodig. Een vader vroeg een nieuw formulier, omdat het toegezonden exemplaar zoek was geraakt tussen het pakpapier voor het Sint Nicolaasfeest. Blijmoedig meldde hij een nieuw te willen invullen, samen met zijn studerende kinderen. Een andere vader had ook geen behoefte aan anonimiteit. 'Mijn zoon mag deze staat rustig lezen. Hij kent mijn standpunt en wij gaan erg kameraadschappelijk met elkaar om'. Aanleiding tot de brief waren z'n vragen: 'Kunnen ouders dit VU-magazine ook toegestuurd krijgen? Wat kost zo'n abonnement?' (antwoord: ja, f 15,- per jaar; zie pagina 1.) Bij de keuze van de tweemaal vijftig aangeschrevenen is er voorts op gelet, dat ongeveer een derde te maken had met een meisjes-studente, dat 'Uilenstede' ook flink vertegenwoordigd zou zijn, dat 13

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen