VU Magazine 1975 - pagina 271

V.U. gaat samenwerken met multi-raciale universiteit in Zuidelijk AMka Zuidelijk Afrika blijft de VU beroeren. Het ziet ernaar uit dat de VU een samenwerkingsproject zal opzetten met de Universiteit van Botswana, Lesotho en Swaziland (afgekort UBLS). Op 4 juli verzond de Pro-Vice-Chancellor (rector) van deze universiteit, N. O. H. Setidisho, een brief aan de afdeling Buitenlandse Betrekkingen van de VU dat men in beginsel bereid is tot een samenwerkingsplan tussen de VU en de UBLS. Een en ander onder auspiciën van de NUFFIC. Als terreinen van samenwerking werden genoemd: aardwetenschappen en milieu-wetenschappen. Aan de VU werd de brief met grote voldoening ontvangen, gezien ook wat zich de laatste jaren heeft afgespeeld rond de contacten met Zuidelijk Afrika. Voorstanders van verbreking van het verdrag met de (exclusief) blanke universiteit van Potchefstroom hadden aangevoerd dat geen contact met zwart Zuidelijk Afrika moet worden gezocht zolang de VU gecompromitteerd werd door dit verdrag. Ook de raad der theologische faculteit oordeelde dat het aanvankelijke besluit van de universiteit van 3 april '73 om het verdrag niet te verbreken 'het leggen van contacten (bemoeilijkt) met diè blanke of zwarte groeperingen in Zuid-Afrika die hun bestaan hadden gezet om de rechtsongelijkheid tussen blank en zwart te bestrijden.' Deze veronderstelling bleek juist, toen 1 oktober '73 de Zuidafrikaan dr. Gabriel Setiloane (vice-directeur Luthuli Memorial Foundation) de VU bezocht. Ronduit zei hij tot de VU: 'Ik vind het ontzettend moeilijk om als Luthuli Foundation tot de Universiteit van Botswana te zeggen: 'de Vrije Universiteit van Amsterdam is bereid uw vriend te zijn; omhels haar en neem haar op in uw hart en wees ook een vriend voor haar,' wanneer tegelijkertijd de VU in Amsterdam hartelijk bevriend is met de Potchefstroomse Universiteit. (...) Het zou tegen m'n christelijke principes zijn om iets dergelijks tot de Universiteit van Botswana te zeggen. Ik ben hier gekomen en heb er u over gesproken, en u beraadslaagt er nu over. Volgende keer als ik de mensen van Botswana zie, zal ik ze vertellen wat voor soort mensen u bent; dat

u wilt helpen en hoe u zich dat voorstelt. jullie dat zèlf maar doen.' En dan zullen zij 'Maar,' zal ik erbij zeggen, 'ze hebben een zeggen: 'We doen het niet.' relatie met de universiteit van Potchefstroom. Ik ben rechtuit, en ik zeg het zo eerlijk, opdat U moet beslissen wat te doen, maar mijn aan- u weet dat ook wij onze integriteit hebben. Wij beveling is: doe het niet. Ik kan het u niet aan- zijn bedelaars, maar wij zijn niet zó diep gebevelen, want dóe ik dat, dan verkoop ik zwar- zonken dat wij deze weg opgaan.' te mensen in Zuid-Afrika, en ik kan mezelf (zie VU-magazine nov. '73). noch m'n kinderen verkopen.' En als zij van Botswana dan zeggen: 'Maar wij Velen aan de VU waren van mening dat onder hebben hulp nodig,' dan zal ik tot hen zeggen: deze omstandigheden de VU nu eerst in het 'Als het gaat om een boodschappenlijstje, dan reine moest komen met haar positie tot Potben ik bereid om in andere delen van de wereld chefstroom. Zoals bekend, leidde het beraad, voor jullie te winkelen. Ik kan naar Zweden waarbij ook een brief van dr. C. F. Beyers gaan, ik kan naar Duitsland gaan, ik kan gaan Naudé een rol speelde, tot opzegging van het naar andere delen van de wereld, maar ik ben verdrag met Potchefstroom (zie VU-maganiet bereid boodschappen voor jullie te doen in zine nov. '74). De UBLS onderhield intussen deze winkel. Als jullie dat willen, dan moeten contact met verschillende Nederlandse in-

Al té

5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen