VU Magazine 1976 - pagina 287

Wl magazine 21 worden verwijderd. Dr. Sr\ov^:„Iemanddie een uitzaaiing in de hals heeft. Is niet hopeloos; ongeveer één van de drie patiënten haalt het". Presidenten in zijn les ging dr. Snow uitvoerig in op de ziektegeschiedenissen van twee Amerikaanse presidenten. Grant (1822-1885) en Cleveland (1837-1908). Beiden leden op een bepaald moment van hun leven aan een tumor in het hoofd-halsgebied; de een overleed eraan, de ander genas. Dr. Snow haalde deze geschiedenissen op, omdat ze illustratief waren voor het normale verloop van de ziekte, wanneer er niet of nauwelijks wordt ingegrepen en anderzijds voor de mogelijkheden wanneer er w é l (en deskundig)wordt ingegrepen. Ulysses S. Grant werd geboren op 27 april 1822 in Point Pleasant, een klein zogenaamd „g^z-enss^ac^ye" aan de rivier de Ohio. Zijn vader, een ondernemende „huidenlooier" was vanwege zijn arrogante gedrag niet geliefd en het is dan ook niet verwonderlijk dat de buurt de naam van zijn oudste zoon verbasterde tot „Useless". Ulysses Grant bracht het echter tot opperbevelhebber van de Uniestrijdkrachten in de Amerikaanse Burgeroorlog, werd een nationale held en later van 1869-1877, president. In juni 1884 klaagde de toen 63 jaar oude ex-president over pijn in de keel bij het slikken. In oktober van hetzelfde jaar ontwikkelde zich een zwelling onder de rechter kaakhoek. Pas toen consulteerde Grant zijn oude vriend, dr. John Hancock Douglas, een keelspecialist. Dr. Douglas constateerde een tumor met centrale ulceratie

De pers belegerde het Newyorkse huis van Grant voortdurend

catie met zijn omgeving onderhield door zijn mededelingen en wensen, maar ook zijn diepste gevoelens ten aanzien van zijn ziekte op stukjes papier te schrijven. In de tweede plaats door zijn geneesheren en wel door elk van henopzeerverschillendewijze. Dr. Douglas, die min of meer bij de Grant's ging inwonen hield een dagboek bij, dat nooit gepubliceerd is, maar w e l bewaard is in de bibliotheek van het Amerikaanse Congres. Howard Green heeft hiervan uitvoerig gebruik gemaakt in zijn boeiend boek „ General Grant's last stand". Dr. Shrady daarentegen, die uitgever was van de „Medical Record" deeühetop een\N\\ze d\e v\/\\ eerder van onze Amerikaanse vrienden zouden verwachten: wekelijks beschreef hij de toestand van de generaal in zijn medisch tijdschrift. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de pers voortdurend in grote getale het New Yorkse huis van Grant belegerde. Min of meer tegelijkertijd met het begin van zijn fatale ziekte werd Grant geconfronteerd met een financieel debacle, dat niet alleen hem en zijn familie tot diepe armoede zou brengen, maar tevens zijn eer dreigde aan te tasten. Grant, die, zoals reeds tijdens zijn presidentiële periode was gebleken, weinig verstand had van geldzaken, was nl. na zijn tweede ambtsperiode niet-actief firmantvan het effectenkantoor„G/'anr aAJc/ Ward" in Wall Street geworden. Ward was een zwendelaar en de firma ging failliet. Grant voelde zwaar de verantwoordelijkheid tegenoverzijnfamilie, die hij geadviseerd had in de firma te investeren. Hij was zich zeer duidelijk bewust van zijn naderende einde. De onheilspellende gedachte zijn fam i-

Dr. George Frederick Shrady

(=verzwering)ter plaatse van de rechter keelamandel en een vaste zwelling bij de kaakhoek, suspect voor een lymfklieruitzaaiing. Op de proefexcisie (excisie = uitsnijding) uit de afwijking in de keel werd door de pathloog-anatoom de diagnose plaveiselcelcarcinoom gesteld. Hoewel doordr. Douglas en de eveneens in consult geroepen chirurg dr. George Shrady de mogelijkheid van excisie werd overwogen, werd hiervan afgezien: de risico's van een complicerende infectie werden te hoog en de functionele gevolgen ten aanzien van spraak- en slikfunktie té ernstig geacht. Grant heeft dan ook geen andere therapie dan een louter symptomatische genoten, en het verloop van zijn ziekte kan dan ook met recht ais het natuurlijke beschouwd worden. Nauwkeurig beschreven Zelden is een ziektegeschiedenis zo nauwkeurig beschreven. In de eerste plaats door Grant zelf, die naarmate het spreken hem steeds moeilijker w e r d de communi-

Grantwaszobang dathij 's nachts tijdens een bloeding zou stikken dat hij dag en nacht in zittende houding aanzijn memoires werkte

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen