VU Magazine 1976 - pagina 347

Vü magame 37

ren wanneer hij iets gaat ondernemen. Dat hoeft niet een massale aanval te zijn, het kan gewoon het frutselen aan de marges zijn, die tot veel ernstiger gevolge.n aanleiding kan geven.

Dacht u dat Nederland de totstandkoming van een Westeuropese kernmacht kan tegenhouden? Je kunt het beleid natuurlijk niet alleen maken. Het beleid kan echter ook niet gemaakt worden zonder ons. Een integrerend Europa met een Westeuropese kernmacht is voor ons onaanvaardbaar. Dat is regeringsbeleid.

De ernst van de situatie is niet zodanig dat u overweegt pacifist te worden? Ik heb goede contacten gehad met pacifisten. Maar ik geloof, dat je het onrecht de mogelijkheid geeft zich te verbreiden, zich meester te maken van de wereld en van de mensen. En ik geloof, dat de demonische krachten van systemen, die zich niet alleen van de persoonlijke vrijheden van mensen meester maken, maar ook van hun geestelijke vrijheid, voor mij een definitieve belemmering zouden zijn om ooit pacifist te worden.

Waarom wijst de regering een no-firstuse-verklaring af? (dat is een verklaring waarmee een land ervan afziet om als eerste een kernwapen te gebruiken.)

KERNWAPENS Naast ontspanning^aien we een toenemende bewapening, il politieke bereidheid wel voldoende om de wapenwedloop af te remmen? Er zit in die bewapeningswedloop een sterk automatisme, dat niettemin onderworpen is aan politieke wilsbesHssingen, waardoor een aantal irrationele elementen heen lopen. Die SALT-besprekingen zijn van het allerhoogste belang en die worden door beide kanten gevoerd met de ernstige bedoeling om te komen tot een gunstig resultaat. U kunt zich afvragen: waarom blijft het resultaat dan uit? Door een aantal irrationele elementen, zoals het feit dat er in de VS verkiezingen worden gehouden. Daardoor denkt de Sovjet-Unie bij zichzelf: we weten niet hoe het balletje rolt; we weten niet of deze regering wel blijft zitten. Aan de andere kant staat een president in de VS, die voor herverkiezing in aanmerking k ( ^ t en die zich van alle kanten moet indekken om niet van Moskou-vriendelijkheid te worden beschuldigd. Intussen gaan de technologische ontwikkelingen wel door! De irrationele elementen zijn nog vaak zo overheersend dat de situatie hoogst gevaarhjk is. Aangezien niet te voorzien is, welke nieuwe technologische ontwikkelingen zich binnen afzienbare termijnen zullen voordoen, vind

ik dat het hoogst noodzakelijk is, dat de SALT tot resultaat zal leiden en tevens zal leiden tot een afspraak om niet verder te gaan met de kwalitatieve nucleaire wapenontwikkeling. Dat kan het best worden gesymboliseerd door een besluit om nucleaire proeven stop te zetten. Waarom wordt in de ontwapeningsnota een Westeuropese kernmacht afgewezen? Wij vinden dat een verenigd Europa, een zich integrerend Europa, niet moet proberen een grote mogendheid te worden met atoomwapens. In de eerste plaats: waarom zouden we onszelf dat recht voorbehouden en India, Argentinië, BraziUë niet? In de tweede plaats: ik vind het een opdracht voor Europa te proberen een zodanige vorm te kiezen dat het een eigen functie kan vervullen, niet als een levend verwijt voor die anderen die ze wel hebben, maar om te laten zien dat het ook mogelijk is zonder kernwapens. Dat is een ideëel aspect. Het tweede is het bezwaar in de ontwapeningsnota wordt genoemd, dat daarvan een destabiliserende werking zal uitgaan.

Wanneer je nu een no-first-use-verklaring zou accepteren, moet je met een aantal zaken rekening houden. In de eerste plaats als Nederland het voorstelt, moet je niet alleen rekening houden met de kans dat het wordt geaccepteerd, maar ook op de effecten die het zal hebben op anderen. Ik denk met name: wat zijn de effecten op een land als West-Duitsland, een land dat een zeer geëxponeerde positie heeft en derhalve een grote betekenis toekomt aan de afschrikwekkende werking van de kernwapens. In de tweede plaats zou een no-first-use-verklaring de noodzaak tot die behoedzaamheid kunnen verzwakken, die juist de kern van het huidige systeem uitmaakt. Ik geloof dat een conventionele globale pariteit (gelijkwaardigheid met „gewone" wapens) op zichzelf de reden weg kan nemen om zoveel belang te hechten aan die correctiefunctie van de nucleaire wapens. Ik geloof dat we ons één illusie moeten besparen: ik geloof niet, dat we ooit een wereld zullen krijgen die geen kernwapens kent. In het totaal der verhoudingen moeten we vanwege de afkeer die we hebben van de nucleaire component, meer nadruk leggen op het conventionele element in de afschrikking. Het betekent dat je minder snel behoeft terug te vallen op die nucleaire wapens. GROTE ONGERUSTHEID: Er wordt alom een schrikbarende toename van militaire budgetten geconstateerd. Sinds het begin van de jaren zestig hebben de bewapeningsuitgaven zich verdub-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen