VU Magazine 1976 - pagina 359

\ffl magazines

functies. De redenering is deze: marxisme en christendom zijn onverenigbaar; en als iemand verklaart in christelijke geest te willen besturen en tegelijk b.v. propaganda maakt voor een marxistisch dagblad als de Waarheid, dan behoort hij dus niet als gegadigde voor een bestuursfunctie te worden aanvaard. Honorering van deze opvatting kan inhouden: nader expliciteren van de voorwaarden die het instemmen met de doelstelling — of zich bereid verklaren in de geest van de doelstelling te besturen — van gegadigden voor bestuursfuncties vraagt. Of anders gezegd, dat in nader te bepalen gevallen een verklaring van instemming met de doelstelling — dan wel in de geest daarvan te werk te zullen gaan — niet aanvaard zou kunnen worden. Tegenover deze opvatting staat die van hen die menen dat de formulering van de doelstelUng. en van de zogenaamde dan wel — verklaring — die bestuurlijk handelen in de geest van de doelstelling vraagt — op zichzelf voldoende garantie biedt voor het handhaven van het bijzondere karakter van-de V.U. Het zal altijd bij leden van de universitaire gemeenschap, zoals we die nu kennen, blijven voorkomen dat de één een opvatting aanhangt, die de ander niet in overeenstemming acht met het evangelie. Of dat nu marxisme of liberalisme betreft, racisme of fascisme — op vele punten zijn zulke meningsverschillen denkbaar. We gaan een heilloze weg op — volgens deze opvatting — wanneer we dat nader willen expliciteren; het eind zal zoek blijken, en de bestaande consensus over de doelstelling zal erdoor worden aangetast. Het verschil van mening is helaas hoog opgelaaid; men kan zelfs van polarisatie spreken, er zijn handtekeningen verzameld om aanhangers te binden — een methode die in de academische wereld met de uiterste behoedzaamheid moet worden gehanteerd. Beter past de discussie zelf — en door negatieve publiciteit is m.i. ten onrechte een smet geworpen op de naam van de V.U. De buitenstaander, en de achterban hebben een geheel vertrokken beeld gekregen. De universitaire bestuursorganen hebben zich nog niet uitgesproken. Het College van Bestuur blijft ernaar streven de inter-

ne discussie te bevorderen. En de universiteitsraad heeft besloten het probleem in het najaar te behandelen, aan de hand van een nota van de Werkgroep Doelstelling. De hoop is gevestigd op het vinden van een synthese van de beleidsmatige standpunten.

Slot

Dat er meningsverschillen zijn in onze kring, nuances in opvatting, daarover behoeven we niet te zwijgen, want er staat een eenheid van gevoelen achter, zoals verwoord in de doelstelling van de V.U. Waar we dan wel voor moeten oppassen is voor een te veel leven vanuit die strikte formulering; want het gaat erom dat de erachter liggende religieuze spankracht en evangelische inspiratie aan bod komt. Onze keus voor het in gehoorzaamheid aan het evangeUe dienen van God en Zijn wereld zal niet zozeer vanuit de formule zelf, als wel vanuit die achtergrond door woord en daad binnen de universiteit aan de jonge generatie moeten worden overgedragen. Dat we dan vaak in onzekerheid verkeren is niet erg, als het maar de bijbelse onzekerheid is die overstraald wordt door: „Onze ogen zijn op U". Dan komt de vraag naar onze persoonlijke relatie tot de God die ons en de wereld schiep op de voorgrond te staan, en daar hoort die vraag ook thuis. Dan krijgt de radicaüteit van het evangelie weer zijn kans. Laten we er blij "om zijn dat jongeren vragen naar christelijk radicalisme, jongeren die zien dat de verre naaste dichtbij gekomen is, en die zich het lot van vervreemden en vervolgden willen aantrekken. En laten we er als ouderen voor waken dat onze houding op hen niet overkomt als die van een Farizeeër. Onze intentie is dat het beoefenen van wetenschap in disciplines en subdiscipUnes onder de éne discipline van het evangelie komt te staan. Dan wordt het een vanzelfsprekende zaak het onrecht te bestrijden en de revolutie, die de normen en waarden van het evangelie kleineert of negeert. En dan zullen we kunnen ervaren wat het thema van de vergadering van de Wereldraad in Nairobi was: dat Jezus Christus bevrijdt en verenigt."

Prof. Diepenhorst De rede van dr. Van Nes werd door diverse persorganen getypeerd als ,.milder" dan de rede, die prof. mr. I. A. Diepenhorst hield alvorens hij het rectoraat overdroeg aan prof. mr. J. de Ruiter. Prof. Diepenhorst signaleerde in de achterliggende periode „enige bewogenheid rondom de bejegening van marxisten en communisten binnen onze academie". ,,H ieraan heeft schuld vooreerst de Wet Universitaire Bestuurshervorming, die op universiteiten en hogescholen met veronachtzaming van hun eigen geaardheid overbrengt een bij bestuursorganen goed passend democratisch bestuursstelsel met verkiezing en vertegenwoordiging naar ongelukkig bepaalde getalsverhoudingen. Daar draagt vervolgens toe bij te grote principiële verdraagzaamheid: men wil niemand voor het hoofd stoten en neemt dus bij een beginseluniversiteit in tal van gevallen praktisch genoegen met de verklaring dat de betrokkene de doelstelling respecteerd en naar vermogen zal bevorderen indien hij deze niet persoonlijk tot de zijne kan maken; ieder die de vereiste verklaring aflegde zou op dit ogenblik de universiteit kunnen meebesturen. Verwarring veroorzaakt in de derde plaats haperend denkvermogen of gebrek aan rondheid bij hen, die betuigen naar vermogen aan de arbeid der Vrije Universiteit als christelijke instelling te willen deelnemen de evangehsche doelstelling eerbiedigend, terwijl zij niet-christelijke, al naar men wil a-christelijke of anti-christelijke aktiviteiten van bladen, vakbeweging en politieke partijen tevens voor hun rekening nemen en oproepen hieraan mede te doen. Men zou op dit spoor aan het bestuur onzer universiteit nationaal sociaHsten, marxisten van de oude en nieuwe stempel, communisten, of verklaarde, niet politiek georganiseerde atheïsten behoren te laten deelnemen. Het moet derhalve eens en voorgoed vaststaan dat evenals de Vrije Universiteit voorheen bepaalde godsdienstige, wijsgerige, natuurwetenschappelijke en sociaal-politieke beschouwingen heeft gewraakt en de aanhangers van deze opvattingen uiteraard wel tot de collegebanken, nooit tot de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen