VU Magazine 1976 - pagina 168

I/U maga^ne 34

ten. dat de economische sector in Zuid-Afrika de geweldige, zo niet beslissende kracht heelt om tundamentele veranderingen, ook politieke, te bewerkstellingen. Ik weet dat invloedrijke topmensen uit de mijnbouw- en bankwereld in ons land zich tegen deze stelling hebben verzet. Ze gaven te kennen, dat de economische sector in een samenleving zoveel macht heeft als de regerende politieke macht bereid is uit handen te geven. Hoewei dit gedeeltelijk waar zal zijn, blijft het feit. dat de blanke economische sector in ons land. die is gebaseerd op het kapitalistische idee, waarbij een zo groot mogelijk winst wordt verzekerd aan degenen die de macht hebben, zich nooit zal keren tegen de veiligheid van een systeem dat zijn bevoorrechte positie, welstand en macht garandeert of die zal bedreigen. Dit is de voornaamste reden waarom in alle kapitalistische samenlevingen de personen of instellingen die grote economische macht bezitten, zich over het algemeen aan de politieke structuren en het raamwerk waarbinnen ze functioneren zullen aanpassen. Wanneer zich politieke veranderingen zouden voordoen, zouden ze zich daaraan aanpassen. Ze zullen die echter nooit veroorzaken. Zeker niet. wanneer die veranderingen worden beschouwd als een bedreiging van de bestaande structuren van economische bevoorrechting. Is het niet zo. dat het soort politieke verandering waarom wordt geroepen door de zwarten in Zuid-Afrika door veel leiders in handel en industrie wordt gezien als een bedreiging van hun bevoorrechte economische positie? En aangezien morele overwegingen slechts een ondergeschikte rol spelen in zulke beslissingen en bij zulk beleid, welke hoop kan dan worden gekoesterd dat de invloedrijke en machtige economische sector in de blanke samenleving, zowel Engels- als Afrikaanssprekend, het initiatief zou nemen door druk uit te oefenen en een beleid te voeren dat de snelle en fundamentele veranderingen tot stand zou brengen, waarvan ik geloof dat ze dringend noodzakelijk zijn. wanneer men een harde confrontatie tussen zwart en blank in Zuid-Afrika wil voorkomen?

Academische wereld De geschiedenis heeft ons keer op keer laten zien, dat een sociaal systeem kan veranderen

Het „Afrikablok" snijdt ,,Zuid-Afrika" uit de Nachtwacht. Het „Westen" snelt toe om dit „vanda üsme" te verhinderen. Spotprent uit Hoofdstad van 18 september'?.^ •door de kracht van nieuwe ideeën. Uit voorbije eeuwen zijn talrijke voorbeelden bekend van op waarheid en gerechtigheid gegrondveste, nieuwe ideeën die door academici werden geopperd, bediscussieerd en publiek gemaakt en die het eerste begin waren van diepgaande politieke veranderingen. We zijn aan sociaal bewogen geleerden veel verschuldigd. Ze stimuleerden en inspireerden de mensheid tot nieuwe gedachten en nieuwe richtingen, die leidden tot nieuwe ontdekkingen, tot nieuw beleid en nieuwe systemen. Deze droegen ertoe bij, dat rnensen uit bestaande situaties van ernstig onrecht en onderdrukking werden bevrijd. Het is echter tevens bekend, dat de academische gemeenschap (of leiders daaruit) zelden op zichzélf fundamentele sociale of politieke veranderingen hebben kunnen doorvoeren, behalve wanneer studenten een bepaald onrecht aan de kaak stelden Misschien ligt een van de redenen hiervoor in de onterecht gekoesterde mening van bepaalde academici (onder wie vele theologen) dat hun verantwoordelijkheid voor de samenleving ophoudt, wanneer ze zich in het algemeen hebben uitgelaten overeen situatie of een systeem waarin schreeuwend onrecht heerst. Het kleine aantal dat betrokken was

bij bepaalde acties, kreeg over het algemeen niet de steun die het verdienden. We zijn ons er in Zuid-Afrika terdege van bewust, dat er een aantal diep-betrokken personen bestaat binnen de staven van blanke universiteiten, die ernstig naar veranderingen zoeken en tevens dat hen een groeiend aantal beperkingen is opgelegd. Het zou bij voorbeeld interessant zijn op te merken, welke steun de stafleden en studenten, die onlangs gevangen zijn gezet, krijgen uit de academische wereld als geheei. Over onze zwarte universiteiten is bekend, dat de meerderheid van de blanke staf die daar werkt over het algemeen de politiek van gescheiden ontwikkeling ondersteunt, terwijl het kleine aantal zwarten tot dusver geen duidelijk bewijs heeft geleverd, dat ze bereid zijn het initiatief te nemen tot fundamentele verandering. Het lijkt daarom onrealistisch te hopen, dat verandering zou beginnen, of tot stand zou worden gebracht door de academische wereld in ons land.

Kerken en religieuze krachten Met een gevoel van diepe dankbaarheid kunnen de bijdragen van de kerken, christenen en andere religieuze groepen worden erkend. Ze hebben tot uitdrukking gebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen