GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1976 - pagina 170

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1976 - pagina 170

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

uu magazine 36

Blank Zuid-Afrika wordt geconfronteerd met geweldige oppositie van miljoenen zwarten Het is van het grootste belang dat blank en zwart zich op verandering voorbereiden

Elke verstandige blanke in Zuid-Afrika moet zich langzamerhand bewust zijn van de toenemende druk die door gebeurtenissen in omringende landen als Mozambique. Rhodesië en Zuidwest-Afrika wordt uitgeoefend op Zuid-Afrika. Het is mijn vaste overtuiging dat Zuid-Afrika niet kan ontkomen aan de toenemende pressie die mannen als Kaunda. Nyerere en Khama gaan uitoefenen. Ze trachten een vreedzame overdracht te bewerkstelligen van de macht, die nu in handen is van de blanken alleen, naar een politiek en economisch systeem waarin deze macht gelijker over de twee raciale groepen wordt verdeeld. Daarbij komt. dat de bevrijdingsbewegingen hun operaties tegen ZuidAfrika zullen opvoeren, daarbij in toenemende mate gesteund door Russische en Chinese bronnen, maar ook door het westen. Zelfs wanneer bepaalde westerse landen, zoals de VS. Engeland. Frankrijk en Duitsland de huidige rassenpolitiek in ons land zouden willen ondersteunen, dan wordt hun dat door toenemende druk van de wereldopinie steeds moeilijker gemaakt. Er )•geen twijfel aan. dat Zuid-Afrika zich zal moeten voorbereiden op een toeneming van de pressie op vrijwel alle gebieden afkomstig uit alle delen van de wereld.

Spotprent uit de Rand Daily Mail van 17 september "75. De vredesduif op de schouder van Vorster zou graag een vriendin hebben: ontspanning in Zuid-Afrika zelf

nen worden tot stand gebracht zonder geweld of gewapend conflict'.'

Twijfels Twee factoren Alles bijeen genomen lijkt het erop, dat er slechts twee factoren zijn die zullen beslissen van welke aard de sociale veranderingen in Zuid-Afrika zullen zijn en hoe snel ze zich zullen voltrekken. Aan de ene kant is dat de Nationale Partij wanneer die bereid en in staat is de uitdaging te aanvaarden die ligt in verandering door middel van deling van politieke macht en economische welstand overeenkomstig de eisen van de zwarte gemeenschap in Zuid-Afrika. Aan de andere kant zijn er de steeds verder stijgende hoop. aspiraties en eisen van de zwarten, die worden gesteund en gesterkt door de pressie vanuit omringende landen en de gehele wereld. Deze zullen de zwarte gemeenschap sterken in de overtuiging dat de veranderingen veel sneller moeten komen dan de blanke gemeenschap op het ogenblik bereid is toe te geven. Is er nog enige hoop dat deze strijdige doelstellingen en aspiraties zodanig met elkaar kunnen worden verzoend dat de fundamentele veranderingen zouden kun-

In het licht van de analyse die ik heb gegeven, koester ik ernstige twijfels over de vraag of de ontwikkeling naar een samenleving waarin wordt gedeeld, zich kan voltrekken zonder ernstige confrontaties die ook vormen van geweld zouden kunnen inhouden. Wanneer omvangrijker en meer betrokken steun voor fundamentele, snelle en geweldloze verandering zou kunnen worden verkregen van 'n groter aantal organisaties, dan geloof ik dat de overgang redelijk vreedzaam, maar wel turbulent zal verlopen. Niets zou me groter vreugde verschaffen dan wanneer dit zou gebeuren. Zo niet. dan voorzie ik ernstige problemen, zeker wanneer de oorlogspsychose die nu onder de oppervlakte groeit, zal kunnen toenemen. Gezien de vele onzekere factoren in onze huidige situatie is de belangrijkste vraag niet /we, maar o/de verandering zich zal voltrekken. Ik ben er van overtuigd, dat zulk een verandering onvermijdelijk is; dat die niet lang meer op zich zal laten wachten en dat het daarom van het grootste belang is dat zo-

wei de blanke als de zwarte gemeenschap zich op deze veranderingen voorbereiden. Wat de blanke gemeenschap betreft, zal dit alleen mogelijk zijn wanneer de werkelijkheid van een op handen zijnde verandering zou kunnen worden uitgesproken en in hoger tempo dan tot dusver is geschied aan hen kon worden duidelijk gemaakt. Zelfs wanneer de officiële politieke, economische, kerkelijke en onderwijs-organisaties hun taak in dit opzicht veronachtzamen, dan nog is het een plicht voor alle mensen die echt van hun land houden, om alles te doen wat ze kunnen, de blanken tot andere gedachten te brengen, voordat de blanke gemeenschap onnodig en duur moet betalen voor haar weigering of haar blindheid om dit ter harte te nemen en te veranderen. Ik wil er de nadruk op leggen, dat ik bereid ben alle steun te verlenen aan iedere partij of groep die oproept een eind te maken aan alle vormen van rassendiscriminatie. En dat niet alleen: ook zal men de politiek van gescheiden ontwikkeling als onaanvaardbaar moeten verwerpen en de nodige stappen moeten nemen om de blanken en de echte zwarte leiders tot elkaar te brengen om de politieke, economische en educatieve toekomst van Zuid-Afrika te bespreken en er over te beslissen. Wanneer de blanken weigeren deze stappen te doen, uit ^ngst of misleid door eigenbelang, zullen ze alleen zichzelf de schuld kunnen geven wanneer een situatie zou ontstaan waarin hun stem niet langer wordt gehoord of er geen acht op wordt geslagen.

Verantwoordelijkheid Een nog groter verantwoordelijkheid rust op de leiders van de zwarte, gekleurde en Indische gemeenschappen. Ze moeten zich voorbereiden op de vérstrekkende politieke, economische, educatieve en sociale veranderingen, waarvan ik geloof dat ze binnen de komende tien jaar zullen plaats hebben. Ondanks de ernstige obstakels, die op het ogenblik bestaan uit de beperkende rassen-wetgeving; het toezicht van de veiligheidspolitie; het feit dat de leiders van elkaar gescheiden worden gehouden; een mogelijk ingrijpen door de staat, geloof ik toch. dat het van het grootste.belang is dat de beginselen uit het Manifest van Loesaka met ijver zouden moeten worden bestudeerd in kleine groepen geïnteresseerden. Er zou meer helder-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1976

VU-Magazine | 487 Pagina's

VU Magazine 1976 - pagina 170

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1976

VU-Magazine | 487 Pagina's