VU Magazine 1976 - pagina 153

\^ magaüne 19 ting van korte-termijn-voedselhulp). Scherp keert prof. Linnemann zich tegen deze her en der opduikende qeóachXe. „Ik wil niet zeggen dat daarvoor geen enkele aanleiding is, maar het is niet wetenschappelijk aangetoond, dat dat nodig is. Integendeel. Wij menen datje kunt aantonen, dat het niet nodig is. Dat is de essentie van het boekje."

Snijden in eigen vlees Een geruststellende inhoud zal de publikatie echter allerminst dragen, want jam in de komende tientallen jaren te ontkomen aan een situatie, waarin men om de mensheid te redden, hele volken of volksdelen tot de hongerdood zou moeten veroordelen, (triage) moeten, met name ook de westelijke landen bereid zijn hun gedrag zó drastisch te herzien, dat menigeen de moed in de schoenen zal zinken die afkeurend, berustend of mogelijk zelfs instemmend meent dat de mens 'n primair eigenbelang najagend en onbekeerbaar wezen is. In feite leggen de uitkomsten van de sommen van het team-Linnemann een grotere verantwoordelijkheid op de mens, dan wanneer was becijferd dat de capaciteit van de reddingboot-aarde ontoereikend was om te voorzien in de eerste levensbehoeften van een verdubbelde wereldbevolking de komende 35 jaar, zoals mag worden verwacht. Bij een ,,nee" van de natuur was de mens, die besloot tot 'n politiek van „triage" geëxcuseerd. Hij kon dan niet anders. De conclusie van het team-Linnemann stelt echter dat hij wèl anders kan, indien hij daartoe bereid is. Voor de rijke landen houdt dat in: snijden in eigen vlees. Het verzoek van de Club van Rome aan prof. Linnemann om een team samen te stellen, dat zich over de vraag zou buigen of de aarde de komende 35 jaar levensmogelijkheid kan bieden aan een verdubbelde wereldbevolking, viel in de dagen waarin menigeen nog geschokt w a s door de uitkomsten van het rapport van Meadows. Een profeet had de mensheid het naderend einde aangezegd, niet in de gedaante van een zonderling in kemelsharen mantel, maar in die van een koele computer. Het wereldbeeld van velen werd najaar 1971, voorjaar 1 972 ernstig verstoord. Een wereldbeschouwing gebaseerd op onbegrensde mogelijkheden en daarop stoelende levensprincipes stortte in. Deze moest worden ingeruild voor de wereldbeschouwing van het ruimtevaartuig-aarde, door het team-Linnemann als volgt samengevat: ,,De wereld is een ruimteschip, het „ruimteschip-aarde". Het is een ruimteschip met vaste afmetingen, tamelijk vaststaande binnenboordwerktuigen en met slechts een bepaalde hoeveelheid voedsel en andere hulpstoffen aanboord. Het is op reis gegaan en het zal ten slotte aftakelen en zoals elke mechanische constructie uiteindelijk door slijtage tot stilstand komen. Maar zijn ineenstorting dreigt te snel; dit moet voorkomen worden door de groeiactiviteit binnenin te stoppen en door een evenwichtstoestand te handhaven tot voorbij ons beperkte gezichtsveld en zo mogelijk voor altijd. De reiziger, de mens. is maar één soort tussen de vele wezens die de aarde bevolken. Zijn aanspraak boven de natuur te staan zal hij moeten laten varen. Hij zal zijn groei moeten beperken. Zijn irreeële dromen over de toekomst zal hij prijs moeten geven. De komende duizenden jaren zal hij moeten berusten in een wereldstelsel van het peil van vandaag. Hij zal moeten leren leven met een leefbaarder versie van wat hij tot dusver heeft bereikt."

Modellenbouw De Club van Rome, van waaruit deze boodschap de wereldwerd ingezonden, was in 1 968 in Rome opgericht tij-

Voedselproblematiek in't kort 1. Voedsel w o r d t in de wereld niet verdeeld naar behoefte maar naar inkomen. 2. Inkomen is in d e w e r e l d ongelijk verdeeld, dus is er honger. 3. Er zijn geen fysieke beperkingen o m een verdubbelde wereldbevolking te voeden. 4 . O m d a t een g r o o t deel van de bevolking in de arme landen zijn bestaan v i n d t en m o e t vinden in de landbouw, is vergroting van de agrarische produktie in die landen de aangewezen w e g o m de voedselsituatie daar te verbeteren. 5. De landbouwsector in de arme landen is gebaat bij een hoge voedselprijs, de niet-landbouwsect o r b i j e e n lage voedselprijs. Dit veroorzaakt een belangentegenstelling. 6. De machtsverhouding tussen beide sectoren bepaalt welke binnenlandse voedselprijs de overheid tracht na te streven. 7. De binnenlandse voedselprijs hangt in zekere mate ook af van de wereldmarktprijs. 8. A r m e landen kunnen zich slechts in beperkte mate beschermen tegen ongunstige o n t w i k k e lingen in de wereldmarktprijs. ' 9. Rijke landen oefenen door hun handelspolitiek invloed uit op ontwikkelingen in de w e r e l d marktprijs. 1 0 . A r m e landen vangen schommelingen in die w e reldmarktprijs op en fungeren dus als buffer voor de rijke landen. 1 1 . O m de honger te beperken en de voedselproduktie in de arme landen te stimuleren dienen de rijke landen de bufferfunctie over te nemen. 12. Voedselhulp v o r m t — voorlopig — een onmisbare schakel o m de wereldhonger te bestrijden. 13. Ondanks deze maatregelen blijft honger in de wereld bestaan. 14. Het zwaartepunt van de hongerbestrijding, zal in de arme landen zelf moeten liggen, waarbij aandacht voor de armste bevolkingsgroepen van centraal belang is. tieuseer\b\\ee'nkomsXvan,,dertig Europese wetenschappers, „humanisten", opvoeders en managers van bedrijven" óoor ^ureWo Peccei (Fiat, Olivetti) uitgenodigd om te overleggen over de „wereldproblematiek". „Het intelligentere deel van de Bilderbergkonferentie" zou Brugsma later over de ledenlijst opmerken. Belangrijk wordt de bijeenkomst in Bern, juni 1970. Daar spreekt prof. Jay Forrester, verbonden aan het Massachusetts Institute of Technolog over de System Dynamics-metode. Volgens het verhaal zou Forrester in het vliegtuig op de terugreis naar Amerika hetzgn. Wereldmodel 2 hebben bedacht. Prof. Linnemann tot VU-magazine. „Het was wat primitiever en simpeler dan Meadows' model, maar in feite zat alles er al in. De Club van Rome vond 't machtig, maar Forrester zei dat hijzelf geen tijd had om het te doen. Hij had echter 'n goede leerling, 'n zekere mijnheer Dennis Meadows en die kon het misschien wel Zó is Meadows in the picture gekomen. Langs de lijnen van Forrester heeft die zijn wereldmodel gemaakt, beter dan dat van Forrester, maar qua essentie niet anders. Forrester was degrote inspirator. Hij gaat nog steeds door. Hij heeft op een conferentie in Houston in oktober, die door mij werd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen