VU Magazine 1976 - pagina 138

1^ magame 4

È. naar al cven/eer met het zoeken naar ..ik" beste onderwijsvorm voor het universitaire onderwijs. .Men had graag willen vaststellen en tal van studies werden ook met dat doel ondernomen dat ;e met de ene onderwijsvorm, meer effect kon bereiken dan met een andere. Dat, bijvoorbeeld, met onderwijs in werkgroepen betere resultaten te halen zouden /iin dan met. pak weg, hoorcolleges. Iets als .,de heste aanpak" bleek, als je de vraag zo algemeen stelde, niet te bestaan. Zelfs voor meer specifieke doeleinden konden geen ..smndaard-metho'len" worden aangereikt. Goed. als het iing over toepassing en begrip van kennis, dan voldeed onderwijs in discussievorm wat beter dan het houden van een ' oordracht of het leren uit een boek: experimenteren leer ie beter in het laboratorium dan via het aanhoren van voordrachten of het bijwonen van demonstraties. Hier en daar kon een klein verschil worden vastgesteld, maar veel zoden zette het niet aan de dijk.

Meer verfijnd Volgens een bekende academische wijsheid, baart niet het vinden van antwoorden de wetenschapper de meeste zorgen, maar het stellen van de juiste vragen. In één van /i|n stellingen pleitte dr. Dronkers voor een andere — je zou kunnen zeggen: een meer ..verfijnde" benadering in plaats van de vaak gehanteerde globale. Elke 'iroep van gelijkgerichte studierichtingen /OU een eigen selectie-methode moeten hebben (aangenomen natuurlijk dat er numeri fixi gelden) en daarbij zou onder meer rekening moeten worden gehouden met de kenmerken van de aankomende ^tudenten en met de kenmerken van het onderwijs dat gegeven wordt in die studierichtingen. Een pleidooi dus, om op een andere wijze te kjjken naar de student in zijn eerste studiejaar. Maar niet alleen naar hem, ook de verschillende studierichtingen zouden in ogenschouw moeten worden genomen, want de ene is de andere niet. In die laatste opmerking zal de lezer onmiddellijk een ..waarheid als een koe" herkennen. Alleen: in de onderwijswetgeving en de toelatingsregelingen wordt aan die waarheid geen recht gedaan. Dr. Dronkers was bij het onderzoek dat hij deed. niet in de eerste plaats geïnteresseerd in de verschillen in de ver-

standelijke vermogens van de nieuwkomers aan de universiteit. Hij ging er op basis van ander onderzoek vanuit dat de studenten op de middelbare scholen al voldoende waren ..f^ehard". Hij nam een andere benadering. Flke studierichting trekt studenten met bepaalde kenmerken aan en stoot andere studenten af. Geen onbekend gegeven: iedereen weet. dat een student in de rechten een ander iemand is, dan een student in de geneeskunde en die is weer anders dan een student in de theologie (ook over studenten aan de verschillende universiteiten bestaan trouwens zulke stereotiepen: rooie Amsterdammers, bekakte Leidenaars. gereformeerde VU-studenten. boerse Wageningers). Het ging dr. Dronkers er om te beginnen om. dergelijke verschillen ..hard" te maken. ..Culniurpaironen". noemde hij ze. Hij was bovendien in nog iets anders geïnteresseerd. Wanneer een student zich aan de universiteit meldt, om daar onderwijs te ontvangen, komt hij -niet terecht in een ..statische" toestand, waarin hij slechts passief de wijsheden van docenten tot zich behoeft te laten doordringen. Tussen studenten en onderwijs is sprake van een wisselwerking. En de wisselwerking tussen een student met een bepaald cultuurpatroon aan de ene kant en de vorm en inhoud van het onderwijs aan de andere kant. is van groot belang voor het verloop van de studie. Het betekent dat studenten met een bepaald cultuurpatroon in de ene studierichting beter ..aansluiling" vindt dan in de andere en dat het al of niet aansluiten van de student bij zijn onderwerp veel te maken heeft bij de resultaten die hij haalt.

Verschillen In het cursusjaar 1973 — 1974 deed dr. Dronkers zijn onderzoek onder twee groepen studenten. De 166 eerstejaars die zich hadden aangemeld aan de sociaal-culturele sub-faculteit aan de VU en de 60 eerste-jaars tandheelkunde kregen meteen ,,na binnenkomst" een aantal enquêteformulieren in te vullen. Aan het einde van het eerste jaar werden beide groepen opnieuw benaderd. In werkelijkheid ging het iets ingewikkelder, het gaat er nu maar om, weer te geven dat dr. Dronkers te weten wilde komen, in welke opzichten beide groepen studenten van elkaar ver-

schilden. Als je naar verschillen zoekt komen natuurlijk ook meteen de overeenkomsten naar voren. Daar beginnen we mee. Beide groepen studenten hechtten ongeveer hetzelfde belang aan ..verdiepen in de ethiek van het vak". ..als student hen je in de i;elegenheid leuke mensen te ontmoeten". ,,later andere mensen helpen" en ..zelfstandig, leren denken". De verschillen- kwamen naar voren bij: ..examens zijn nodig voor het latere beroep". ..later gemakkelijker een zetjstandige functie uitoejeneif'. ..de studie is een mogelijkheid om maatschappelijk vooruit te komen". Het waren de tandartsen die de hoogste scores haalden op zulke op beroep- en carrière-gerichte vragen. De sociaal-culturele studenten scoorden het hoogste op vragen . als: ..meer inzicht verkrijgen in de filosojische achtergronden van de studie". ..later wetenschappelijk onderzoek verrichten". ..la-ter meer mogelijkheden om veranderingen aan te brengen in de samenleving" en ..verdiepen in de maatschappelijke problemen'. Ook op een aantal andere punten verschilden de twee groepen van elkaar: aanzienhjk meer sociologen dan tandartsen stemden links (een derde van het aantal tandartsen gaf geen politieke voorkeur op); de sociologen waren veel vaker lid van een gezeiligheidsvereniging (,.de tandartsen hebben daar eenvoudigweg geen tijd voor", aldus dr. Dronkers): de ouders van de tandartsen kwamen vaker dan die van de sociologen uit de hogere beroepsniveaus.

Activisme Er konden dus sterke verschillen tussen sociologen en tandartsen worden geconstateerd, maar daarmee was lang nog niet alles gezegd. Aangetoond werd ook, dat wat goed is voor de studie van de ene groep, slecht kan zijn voor de andere. Een treffend voorbeeld daarvan was te vinden in het (politieke) studenten-activisme. Wie de wijd-verbreide opvatting mocht aanhangen, dat ..die langharigen beter eens aan het werk kunnen gaan. in plaats van onder spandoeken te lopen", kon die mening niet staven met de uitkornsten van dr. Dronkers, althans niet waar het de sociaal-culturele studenten betrof. De besten van hen. nl. degenen die in één keer slaagden voor de propedeuse, waren bij het behalen van dit succes juist gehol-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen