VU Magazine 1977 - pagina 78

i ^ magazine 32

ten worden als in alle voorafgaande tijden bij elkaar, terwijl in diezelfde periode alvast tweemaal zoveel moet worden ontdekt en gedetermineerd voor de volgende verdubbelingsperiode, willen de aangeboden reserves niet achterblijven bij de „behoefte", hetgeen op de duur een onmogelijke opgaaf wordt. In een bijdrage voor een onlangs g'ehouden symposium schrijft Brinck: ,,De mensheid is druk bezig zich los te maken van de beperkingen van zijn aardse milieu, vrijwel onuitputtelijke energiebronnen tot ontwikkeling te brengen en — in het algemeen — zgn. materiële levensomstandigheden op een tot dusver ongekende wijze te verbeteren. Toch wordt er juist de laatste jaren ook weer veel gesproken en geschreven over de eindigheid van onze planeet met haar hulpbronnen en de hierdoor bepaalde onmogelijkheid van voortdurende exponentiële groei. Een argeloos waarnemer zou zelfs kunnen denken dat deze herontdekking van Malthusiaanse waarheden er voornamelijk op is gericht een onwetend publiek vertrouwd te maken met het idee van een welhaast onafwendbare ontwikkeling naar premature sociale en culturele seniliteit in een morsige omgeving waarin de lucht van koolsoep als één van de meer bevredigende componenten van ons geurbeleven zou moeten worden gewaardeerd." Tot zover maar de volgelingen van deze stroming.

Zowel paarden als koeien werden, voordat men overging op stoom, als energiebronnen gebruikt

Volgende generaties De tweede stroming gaat er van uit, dat nog vele generaties na ons een redelijk bestaan moeten kunnen vinden op onze begrensde aarde, waarbij alle volkeren op zo rechtvaardig mogelijke wijze in de welvaart moeten kunnen delen en toegang moeten hebben tot de gemeenschappelijke hulpbronnen. Voorts, dat daartoe thans reeds potentieel gevaarlijke ontwikkelingen dienen te worden opgespoord en gesignaleerd en onrechtvaardige situaties bestreden. Gelukkig begint het ook in vakkringen door te dringen dat de voorziening van grondstoffen niet slechts een kwestie van geologische, technologische en economische aard, maar dat daarbij ook ethische en politieke factoren een rol spelen. Daar de grondstoffen nu eenmaal zeer ongelij k over de aardkorst verspreid zij n in de gewenste concentraties en de grootte der di-

verse landen nogal uiteenloopt, waarbij het kan gebeuren dat een klein land juist datgene bezit wat een groot land mist en zo nodig heeft, liggen hier de mogelijkheden voor conflicten voor het grijpen. De grootste tegenstelling is echter die tussen Noord en Zuid, tussen de Eersteen Derde Wereld. Een eerlijker verdeling van de welvaart is onontkoombaar. Geluk kan alleen vermenigvul-

digd worden als het gedeeld wordt en voorwaarde voor geluk is een bepaald minimum aan bestaanszekerheid. Indien voor het goed functioneren van een rechtsstaat democratie en welvaart onontbeerlijk zijn, dan zal het de Derde Wereld-landen moeilijk verweten kunnen worden geen rechtsstaat te zijn of te kunnen worden indien systematisch verhinderd wordt, dat deze landen een zekere mate

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen