VU Magazine 1977 - pagina 389

magameSS

De VU in discussie door mr. D. Schut en mr. P. J. Biesheuvel

.Mr. D. Schut

Al geruime tijd wordt er aan de Vrije Universiteit gepraat over haar christelijke karakter in verband met de organisatie-struktuur die ieder de kans biedt mee te besturen. Ook in de pers is een en andermaal hierover uitvoerig geschreven. En terecht. Want de vragen die aan de orde zijn verdienen alle aandacht. Nu de Universiteitsraad van de VU zich opnieuw heeft beziggehouden met de bedoelde kwestie, acht het Bestuur van de Vereniging voor wetenschappelijk onderwijs op gereformeerde grondslag, waarvan de VU uitgaat, het een goede zaak de achtergronden toe te Hchten. Omdat de informatie zo dikwijls wordt toegespitst óp en daarmee beperkt tot de aktualiteit, bestaat het gevaar dat de grote lijnen uit het oog worden verloren. Wat ons aan de VU werkelijk bezighoudt, dreigt verloren te gaan achter een formele diskussie over wat er nu wel en niet vastgelegd moet worden in reglementen. Voor een overzicht van de gebeurtenissen is vandaag alle reden. Sinds jaar en dag, nu bijna 100 jaar, wil de VU een christelijke universiteit zijn. Vanzelfsprekend is in de loop der tijden het denken over de betekenis van die woorden veranderd. Vroeger sprak men over gereformeerde beginselen, waarop al het universitaire werk moest rusten. Hoe dat concreet zijn uitwerking in de verschillende vakwetenschappen moest hebben, was evenwel onduidelijk, en de diverse VU-publicaties spraken meer van een zoeken dan van een vinden. Maar door alle woorden heen kon worden geproefd een bereidheid om te luisteren naar bijbelse normen en waarden, die voor het werk richtinggevend waren. Die bereidheid is gebleven, ondanks een woordgebruik dat meer bij onze tijd past. Oude zaken worden vandaag nu eenmaal anders gezegd. Heel duidelijk is dat tot uitdrukking gekomen in de verandering die de beschrijving van het christelijk karakter van de VU heeft ondergaan. Nog tot 1972 werd gezegd dat de universiteit, op de grondslag der gereformeerde

beginselen, draagster trachtte te zijn van het dubbele beginsel dat ,,de vreze des Heeren het beginsel der wijsheid is", en dat vrijmaking van uitwendige banden, om eniglijk te steunen op de genade Gods, het meest bevorderlijk is ook aan de bloei der wetenschappen. Ieder die aan de VU was verbonden, ook de studenten, hadden de universiteit dienstbaar te maken aan de bevordering van Gods eer en van godzaligheid in den lande. Vandaag wordt datzelfde anders gezegd. Goede verstaanders zullen echter in de huidige tekst dezelfde elementen vinden. Thans is de doelstelling aldus geformuleerd: ,,De Universiteit stelt zich ten doel, overeenkomstig de grondslag der Vereniging, al haar arbeid in gehoorzaamheid aan het Evangelie van Jezus Christus te richten op het dienen van God en Zijn wereld''. Ook nu wordt daar evenwel direkt iets aan toegevoegd, als het ware in één adem. ,,Van allen die tot de universitaire gemeenschap behoren" (de hoogleraar, de administrateur, de student),,, wordt verwacht dat zij naar hun vermogen in de geest van deze doelstelling tewerk gaan in het bestuur en beheer, de beoefening der wetenschap, het onderwijs, de vorming der studenten, de onderlinge verhoudingen in de universiteit en het persoonlijk en gemeenschappelijk optreden naar buiten". Het zijn nieuwe woorden met dezelfde inhoud: dienstbaar zijn. Woorden die uitdagen steeds opnieuw je af te vragen watje aan het doen bent; die ook anderen uitnodigen rekenschap te vragen. Een voortdurende bezinning op het dagelijks werk mag dan niet ontbreken. Het is hoopvol en bemoedigend dat er binnen de Universiteit een toenemende belangstelling voor

Mr. P. J. Biesheuvel

De jarenlang voortslepende discussie aan de VU wie wat moet ondertekenen om verkiesbaar te kunnen zijn voor een der bestuursorganen lijkt een eindpunt te hebben bereikt. In maart en april discussieerde de Universiteitsraad daarover, maar men kwam er niet uit. Op 19 april besloot de Universiteitsraad voorstellen af te wachten van het Bestuur van de VU-Vereniging, dat - alvorens zich uit te spreken, besloot tot een nadere oriëntatie. Het Bestuur ging over de problematiek praten met de (sub)faculteitsbesturen (twintig gesprekken) en dat leverde twee conclusies op: a. algemeen wordt nadere reglementering ten sterkste ontraden. b. dat in het algemeen de vraag hoe aan de doelstelling binnen de universitaire gemeenschap ,,gestalte" kan worden gegeven aanzienlijk meer aandacht dient te krijgen dan tot nu toe het geval is. Unaniem besloot het Bestuur tot een daarmee overeenkomend standpunt. Op 20 augustus stemde de Ledenraad van de Vereniging daarmee in. En op 30 september besloot de Universiteitsraad met ruime meerderheid overeenkomstig het standpunt van het Bestuur de zaak te regelen. In nevenstaand artikel lichten mr. D. Schut en mr. P. J. Biesheuvel respectievelijk voorzitter en secretaris van de Vereniging voor Wetenschappelijk Onderwijs op Gereformeerde Grondslag het standpunt van het Bestuur toe.

deze vragen valt waar te nemen. Niemand kan zich overigens daarbij afzijdig houden want van ieder wordt immers een bijdrage verwacht.

Wat maken we ervan? De zorg van zowel het Bestuur van de Vereniging als van de Universiteit spitst zich toe op de vraag wat we er met elkaar van maken. Hoe richt en doortrekt nu de doelstelling ons werk? Wat komt er terecht van het onderwijs dat zich moet richten op een ontplooiing van de studenten die leidt tot het kunnen dragen van maatschappelijke verantwoordelijkheid? Leidt de wetenschapsbeoefening tot verdieping van inzicht en kennis die leidt tot een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen