GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1977 - pagina 338

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1977 - pagina 338

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

10 magazine 28

Roomsen weer bezig Gunning bedroefd Derooms-katholiekepers blijft bezig het protestantse volksdeel te lasteren. Vorig jaar deed Schaepman een poging de goede naam van Groen door het slijk te halen, nu publiceert de Maasbode een artikelenreeks waarin wordt gesuggereerd dat de protestantse martelaren, die in de loop van de tachtigjarige oorlog het Ic ven hebben gelaten, in werkelijkheid ,,gemeene misdadigers" vjaren geweest. Ook zou hun aantal veel minder groot zij n geweest, dan is beweerd: slechts enkele honderden in plaats van enige tienduizenden. Zelfs de zachtmoedige ds. J.H. Gunning staat paf. In een beschouwing van zij n hand (3 september) begint hij met de verklaring dat er ook goede roomsen zijn, ,,Die werkelijk RoomschKatholiek gelooft, heeft van zelfde verdraagzaamheid van elke oprechte en vaste overtuiging; even als het geheim besef van onvastheid zijnsgeloofsden mensch van zelf bitter en onverdraagzaam tegenover anderen maakt." „Geen waarlijk vromen Roomsche mag men de schande aandoen van te veronderstellen dat hij, eenigszins de geschiedenis kennende, hier n.l. in verband met de protestantse martelaren aan gemeene misdadigers zou denken. Het is dus hier een schoone gelegenheid geweest voor de Roomsche bladen en de erkende toongevers hunner kerkgemeenschap in den lande om te doen blijken dat zij, juist in het belang van den nadruk hunner polemiek tegen het Protestantisme, haar niet door zoo laaghartigen laster willen bevlekken en krachteloos maken. Mijne vraag aan u(n.l. aan De Standaard-redactie) is, of dit nu sedert dien tijd geschied is?

Of gij in de Roomsche journalistiek dergelijke betuiging weet aan te wijzen? Ik vraag u dit openlijk, met slechts omdat gij, beter dan ik op de hoogte dezer zaak, ons publiek er over inlichten kunt, maar ook omdat uwe lezers er een zeker recht op hebben, dit te weten." NIET HERROEPEN De Standaard moet de vraag van ds. Gunning „tot ons leedwezen" ontkennend beantwoorden. ,,Voor zoveel wij weten, heeft het corps onzer Roomsch-Katholieke schrijvers en journalisten.

dat uiteraard uitnemend goed met het hoongeschrijf van de Maasbode bekend was, als een eenig man geoordeeld dat op zoo grove, stuitende en ergerlijke manier te lasteren, voor de eere van den Roomschen naam niet te veel was." Er is geen roomse die zich geroepen voelt zich te distantiëren van de door de Maasbode geuite laster. Sterker; het blad raadt ds. Gunning aan de artikelen over de protestantse martelaren in hun geheel te lezen en dan te bezien of er al dan niet is gelasterd. Dat wil ds. Gunning wel doen, maar het gaat hem om iets anders, namelijk om de vraag of er wel of niet is gesproken van ,.gemeene misdadigers". Onafhankelijk van de-verdere inhoud van de artike-

len, blijft hij dit „laaghartigen laster" noemen. ,,Ook in zijn artikel van heden ontkent dit blad (n.l. de Maasbode) niet, dat het deze woorden werkelijk gebezigd heeft. Doet het dit, of trekt het zijn woorden terug, dan neem ik ook terstond met blijdschap de mijne terug." De Standaard vindt dat ds. Gunning veel te geduldig is. ,.Wie, als ik de gehoonde eer van mijn gestorven vader verdedig, op cynischen toon spotten durft, heeft naar recht van riddereer en Christenplicht elke aanspraak op een antwoord verbeurd. Zoo mag er in geen Nederlandsche pers met den tegenstander worden omgesprongen. Dit zou zelfs voor de Belgische manieren nog te laag en te kwetsend zijn."

Franse ex-president Thiers overleden In Frankrijk overlijdt op tachtigjarige leeftijd Louis Adolphe Thiers, na de val van het tweede keizerrijk de eerste president van de derde republiek en geschiedschrijver van met name de Franse revolutie, het consulaat en het eerste keizerrijk (Napoleon). Thiers had de laatste dagen v^el gewerkt schrijft De Standaard op 6 september. ,,Toch was zijn gezondheidstoestand goed gebleven. Zelfs werd hij maandagavond te Parijs verwacht om met een aantal republikeinse notabiliteiten eene bijeenkomst te hebben. Des middags kwam echter eene boodschap van mevrouw Thiers, dat haar echtgenoot wegens ongesteldheid niet kon komen. Reeds te4 ure scheen zijn toestand hopeloos." ,,M osterdpleisters werden hem aan de beenen, bloedzuigers aan den nek geplaatst. De lijder scheen geheel gevoelloos(..) Ten 6 uur 10 minuten was alles voorbij."

Thiers, een der belangrijke republikeinse leiders in Frankrijk, werd in 1871. meteen na de verloren oorlog met Duitsland, president. In die functie tekende hij in Versailles een voorlopige vrede: in die functie ook, sloeg hij de Parijse Commune neer. In de volgende jaren slaagde hij erin de oorlogsschatting die door de Duitsers was opgelegd af te betalen, waarna hij door de rechterzijde naar huis werd gestuurd. De rechtse royalist MacMahon volgde hem op. .,Op welke droeve wijze", schrijft De Standaard, ,,de rechterzijde daarna van deze overwinning heeft gebruik gemaakt, of liever, hoe zij ongebruikt haar heeft laten voorbij gaan, is helaas! maar al te we! bekend. Waar vond men een poging tot terugkeer naar betere beginselen?" Even ik er sprake van dat Thiers een staatsbegrafenis zal krijgen, doch als de weduwe Thiers vasthoudt aan de eis dat de 363 repu-

blikeinse Kamerleden onmiddellijk achter de familie de lijkwagen zullen volgen, vreest men, dat de begrafenis een te sterk partij-politiek karakter zal krijgen en wordt het besluit om de overleden ex-president op staatskosten te begraven, ingetrokken.

Voorwaar ug ik u, voor zoov*el ffij dit MA t?aH dase tnijiu niintU brtMdert ftdaan keUj zoo lieia gij dat mij gedaan. Ees ChrlstCB U a i s r t d e r , koofd Ttm M I taliük gezin, mMst jeugdige kjadöreu, trof TÓór eenig* maaaden e«D droevig ongeluk, door ity» beun cruatig te verwondon, eedorl WiUineor l^j oieté hoe^ kannen Tiirdieuen, terw^l het nog een ganmnen t^d kAn dnren, eer hg .weer in «tA«t uA v^a te werken; dnnrenDOTon i^ de winter opb&nden, wunneer er Toor hem niat te yerdiunen TMU. J)e ottdergeieekondcn, v*n onbij met, dftl ^'czin bekend, vo*,ieuzicUgeJroagtii dehotj in te roepen vau weldadige mede-ctuijiteuen ten eindü de drukkende xorgen, waarmede deze brooder dcri v.'iuler tegemoet gaat, ifjOTeel iiJOKeliik tu Vcimii.deren. Geliefden! bU'Uul. 'Mu CLiiatua wil deit onze pogingen; zondert een gave af tot l»tt.iging Tan dezen nood: diM Uprotfdt brotdtr vwdürU gehóLptn U wordan. De Heer, die den bl^moedigen gever lief heeft, bewege daartoe nwe harten I 'fot de ontvaiiKMt der giftvn, die In dil bkul sollen Termeld worden, en tot kei g e f t s Tan inlichtingen hebben zich de ondergeteekende Hoeren volgaarne bereid Terklaard. (7G18J J. G. G. MOOEBEES, Predikaat te Dalfaen. W . C. 8 C H 0 0 T K N , Goneeehoer . 8. H. J. DE WOLFF, Predikant te W d e n . J i . W . A. VAN OOKDT te Eottordam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1977 - pagina 338

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's