VU Magazine 1977 - pagina 285

1 ^ magazine 19 Een microscopische foto van zenuwweefsel in de hersenen en een foto van de „cellen" in een computer-geheugen.

mindert de eiwitsynthese, dit verklaart waarom oudere mensen zich moeilijker recente gebeurtenissen kunnen herinneren. Ze kunnen zich wel daarentegen details uit hun jeugd herinneren. Ik ben me er van bewust dat het bovenstaande steunt op een misschien wel wat al te simplistische verklaring van Vester. Ook dat er niets gezegd is over zogenaamde McCulloch-Pitts neuronen. Hiervoor verwijzen we naar Michael A. Arbib [2, 3]. Concluderend: De verklaring van Vester betekent dat ons denken en onthouden gerealiseerd wordt door een vaste verzameling van zo'n IBnriiljard neuronen en zo'n 2 biljoen axonen, die reeds vlak na de geboorte aanwezig zijn. De verbindingen daartussen worden gedurende het verdere leven gelegd en veranderd. De vaste verbindingen zijn verantwoordelijk voor het geheugen, 6e „vlottende", d.w.z. nu eens vast dan weer los, zijn verantwoordelijk voor het denken en het sturen. In deze beschouwing is geen plaats voor de ziel. Het was ook een puur materiële beschouwing. Ik heb er weinig moeite mee deze materiële, zeg chemischphysisch-biologische, verklaring van het menselijk denken te combineren met een immateriële relatie tussen de Here God, Schepper van Hemel en Aarde, en de mens in de vorm van Vader-kind relatie. In deze relatie is wel plaats voor een ziel. En ook is er dan plaats voor begrippen als goed en kwaad, liefde en haat, verdriet en blijdschap.

De computer die rekent en onthoudt Zoals het wiel een uitvinding is om de menselijke benen te versnellen, en de stoommachine een uitvinding is om de menselijke handen te versterken, zo is de computer een uitvinding om functies van het menselijk verstand te verscherpen. Met name zijn dit functies als onthouden, rekenen en besturen van machines en organisaties. Het zijn functies die soms onder de term „denken" worden samengevat, zodat men zou kunnen zeggen dat computers het menselijk denken verscherpen. Sommigen beweren zelfs dat computers dus ook denken (vandaar termen a\s „electronisch brein").

Het lijkt nuttig iets over het functioneren van de computer te vertellen. In tegenstelling tot het functioneren van de hersenen kan ik dit wel precies uitleggen. Een computer beschikt over een vaste verzameling cellen, die onderling verbonden zijn. Elke cel kan in twee toestanden verkeren, we zeggen de O-toestand en de 1-toestand. Daarmee kunnen we informatie vastleggen. Deze cellen worden bits (van Binary digiTs) genoemd. Als we bijvoorbeeld twee bits hebben, dan kunnen we onthouden van welke kleur een kaart uit het kaartspel is en wel door af te spreken: (0,0) betekent harten, (0,1) betekent ruiten, (1,0) betekent klaveren en (1,1) betekent schoppen. Een moderne computer kan momenteel over zo'n 15 miljard bits beschikken (voor insiders: de modernste schijven zijn goed voor twee a drie miljard bits). Meestal worden 8 bits tezamen genomen een byte genoemd, in een byte kan men een object aangeven die uit een verzameling van 256 verschillende objecten komt (256 = 2*2*2*2*2*2*2*2). Deze verzameling zou dus alle leestekens, hoofd- en kleine letters, cijfers en nog enkele andere tekens kunnen omvatten. Op deze manier kan de computer een tekst bestaande uit zo'n 1.8 miljard tekens onthouden. Dit komt neer op 10 000 boeken van 200 pagina's, ofwel, bij een gemiddelde dikte van 2.5 cm per boek, een kwart kilometer boekenplank. Deze vaste verzameling cellen wordt geheugen genoemd. Behalve tekst kunnen er ook getallen worden opgeborgen, en personenregisters (als voor elke Nederlander 150 bytes nodig zijn voor naam, adres, godsdienst, geslacht, geboortedatum, ras, crimineel gedrag, kredietwaardigheid en persoonsnummer dan is de genoemde computer groot genoeg om die gegevens voor alle Nederlanders op te bergen). Behalve een geheugen heeft een computer invoer- en uitvoerorganen waarmee informatie in en uit het geheugen kan worden gehaald. Men kan hier denken aan lezers van ponskaarten (met een snelheid van zo'n 1000 kaarten per minuut), maar ook aan een typemachine die met de computer verbonden is en wei terminal wordt genoemd. Tenslotte heeft een computer een reken- en bestu-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen