VU Magazine 1977 - pagina 334

1 ^ magazine 24 vaste pijler van methode van radioactieve ouderdomsbepaling die de officiële geologie meent te hebben, deugt niet, die is ten enenmaal onbetrouwbaar. KAUUM-ARGON-methode Het betreft in dit geval dez.g. kalium-argon-methode, waarbij gebruik gemaakt wordt van het ontstaan van argon (een gas) door uiteenvallen van radio-actief kalium. Als w e de waarde willen beoordelen van een dergelijke methode zullen w e ons in de eerste plaats rekenschap moeten geven van de voorwaarden waaronder die methode geldt en kan worden gebruikt. Wanneer het magma, dat een stollingsgesteente vormt naar de oppervlakte komt, kan dat reeds aanzienlijke hoeveelheden argongas bevatten omdat de radio-actieve processen in de mantel onder de korst uiteraard ook voortgang vinden. Voorwaarde voor een betrouwbare toepassing van de kalium-argon-methode is nu dat het gesteente ontgast moet zijn vóórdat het volledig tot stolling is gekomen. Als deze voorwaarde niet is vervuld, dan geldt de kalium-argon-methode niet voor de bepaling van de ouderdom van het gesteente, want bij de berekening wordt ervan uitgegaan dat alle argongas in het gesteente gevormd is sinds het moment van de stolling. In het algemeen verloopt de stolling zó langzaam dat aan de genoemde voorwaarde wordt voldaan. Maar er zijn omstandigheden bekend — in de diepzee bij voorbeeld — waaronder de lava zo snel stolt dat het ontgassingsproces niet volledig kan plaatsvinden. In de vaktaal spreken w e dan van ,,inherited"-geërfde-argon. Maar het geval verraadt zich dan vanzelf. Men gaat nooit uit van één meting. Wanneer men in zo'n geval een aantal monsters onderzoekt, dan blijken deze verschillende waarden te leveren, omdat de ene plaats meer ontgast is dan de andere. En dan is men onmiddellijk gewaarschuwd dat de methode niet toepasbaar is, want aan de voorwaarde voor ontgassing is niet voldaan. In zo'n geval geeft de kalium-argonmethode een te hoge ouderdom aan. Precies hetzelfde doet zich voor wanneer men de C-14-methode op levende planten langs de Duitse autobanen zou willen gaan toepassen. De uitlaatgassen van de auto's hebben de normale C-14samenstelling van de atmosfeer ter plaatse zo veranderd dat deze methode daar niet meer toepasbaar is. Dit feit is allerminst een ontkenning van de betrouwbaarheid van demehtode; veel eerder een bevestiging daarvan. Zondvloed Een tweede voorbeeld : het uitgangspunt van de fundamentalisten is: de aardlagen zijn in korte tijd door de zondvloedcatastrofe gevormd Bij een catastrofe mag men verwachten dat alles chaotisch door elkaar wordt gegooit. Nu heeft men monsters genomen van erkende oude lagen in de aarde in de Grand Canyon in Amerika. Bij onderzoek bleken deze monsters veel jongere pollen (stuif meelkorrels) te bevatten die er volgens de officiële geologen helemaal niet in mogen zitten. Pollen zijn erg resistent en blijven daarom vaak fossiel bewaard. Het worden steeds belangrijker gidsfos-

Enkele pollenkorrels van bekende bomen Pollen of stuif meelkorrelszqn vrij algemeen bekend als veroorzakers van de zgn. hooikoorts die ze bij veel mensen veroorzaken. Minder bekend is dat ze als plantaardige fossielen in de micropaleontologie een steeds belangrijker rol gaan spelen, z o w e l v o o r de bepaling van het milieu van afzetting als het klimaat waaronder s<?dimentgesteenten van de aardkorst w e r d g e v o r m d . Daarnaast blijken pollen ook zeer goede gidsfosstelen ter bepaling van de ouderdom van af zettingsgesteenten t e z i j n . De kennisvan pollen en sporen is daardoor t o t een eigen specialisme uitgegroeid onder de naam Paly nologie.

siele waarin o.a. de onlangs aan de VU benoemde hoogleraar dr. Th. v.d. Hammen gespecialiseerd is Bij het vinden nu van deze jonge pollenkorrels in zeer oude gesteenten zei men: zie je wel, 't hele beeld klopt niet. We hebben hier een duidelijk feit vermenging van zogenaamd oud en jong materiaal, precies wat volgens 't model van de zondvloedcatastrofe verwacht mag worden. Ziehier dus een bewijs van de betrouwbaarheid van ons model en van de niet-geldigheid van het model van de ,,of iciële" wetenschap. Ook hier kunnen w e ons afvragen: wat is waar en wat is niet waar? In de eerste plaats: het feit is waar. Als je daar monsters gaat nemen dan vind je daar inderdaad jonge pollenkorrels in. Maar het betreft dan verontreinigde monsters. De gesteenten in de Grand Canyon worden door allerlei kleine spleetjes doorbroken. Via water komt er allerlei materiaal in het gesteente. Wie dus een monster van het oude gesteente wenst, moet daarom zorgen geen verontreinigd materiaal te nemen. Deskundigen weten dat. En wanneer je dan ook die voorzorgen neemt en zó diep in het gesteente dringt dat je buiten het bereik bent van de invloed van die spleten, waardoor jong rViateriaal later is binnengebracht, dan vind je ook geen jonge pollenkorrels meer. Daarom is de hele voorstelling van zaken in feite bedrog voor wie weet wat de vóórwaarden zijn waaronder controleerbare absolute ouderdomsbepalingen geldig zijn en welke voorzorgen er genomen moeten worden om niet-verontreinigde monsters uit een gesteente van een bepaalde formatie in handen te krijgen.

Dogmatisme De betekenis van feiten wordt maar al te gemakkelijk geïnterpreteerd in het ,,model" van de zond-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen