GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1977 - pagina 256

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1977 - pagina 256

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

10 magaune 34

mologie als zodanig. Bovendien heeft de regering bij het uitstippelen van haar beleid evenzeer rekening te houden met de opvattingen van anderen, die minder verwantschap hebben met de vredeswetenschap. Daarbij komt dat de polemologie zich niet slechts als een vorm van zuivere wetenschap beschouwt, maar ook wenst bij te dragen aan het bereiken van een vreedzame wereld. De kans is groot dat de polemologie terecht komt in de schaduwzöne tussen wetenschap en actiegroep. Het wetenschappelijk gehalte van haar bijdragen aan het beleid komt daardoor in het geding.^ De polemologie dreigt zodoende aan overtuigingskracht in te boeten. De polemologie is dus een op de praktijk gerichte wetenschap, wat o.a. inhoudt dat hetpolemologisch onderzoek een goede en omvattende beschrijving moet geven van de sociale werkelijkheid. Kooijmans ziet twee factoren die in dit verband leiden tot kortsluiting. In de eerste plaats houden polemologen te weinig rekening met de weerstanden die de Nederlandse regering bij de uitvoering van haar beleid moet overwinnen. De Nederlandse overheid werkt niet in een vacuüm, maar heeft rekening te houden met opvattingen die leven in grotere verbanden zoals de EG en NAVO, waarbij ze betrokken is. ,,Soms heb ik wel eens de indruk dat de Nederlandse regering door de Nederlandse polemologen wordt benaderd op een wijze zoals de Amerikaanse regering door de Amerikaanse polemologen zou kunnen worden benaderd, omdat de Verenigde Staten een aktor van onvergelijkbaar grotere importantie zijn dan de Nederlandse overheid", aldus Kooijmans. Een belangrijk vraagstuk voor de Nederlandse regering is hoe een beleidsstandpunt, wanneer dat eenmaal is geformuleerd, ontvangen zal worden. Een beleidsstandpunt verdient alleen dan een beleidsstandpunt te zijn als het tot resultaten kan voeren. Zo heeft onlangs de NAVO-Raad besloten niet in te gaan op een voorstel van het Warschau Pact om een verklaring uit te wisselen niet als eerste kernwapens te gebruiken. Het is bekend dat de Nederlandse regering als enige van oordeel was, dat geen volstrekte afwijzing zou moeten

Staatssecretaris Kooijmans tijdens polemologie congres plaats vinden. Tegen deze achtergrond constateert Kooijmans, dat de Nederlandse polemologen in hun adviezen aan de Nederlandse regering onvoldoende aandacht hebben besteed aan de vraag, hoe de weerstanden die in West-Europa tégen zo'n verklaring blijken te bestaan, overwonnen kunnen worden.

Verstrengeld terrein In de tweede plaats betrekken polemologen in hun stellingname onvoldoende de consequenties van hun voorstellen op het terrein van het veiligheidsbeleid voor de rest van het Nederlandse buitenlandse beleid. Buitenlandse politiek is een volstrekt verstrengeld terrein. Een standpuntbepaling op één bepaald punt heeft gevolgen voor terreinen die daarmee zakelijk niet verbonden zijn, maar die in de politiek wel met elkaar in verband worden gebracht. Zo heeft een beleid ten aanzien van de lan-

dingsrechten van de KLM soms gevolgen voor de vraag of je iemand in dat land al dan niet uit de gevangenis kunt krijgen. Ook is de wijze waarop een standpunt wordt ingekleed van belang. Een voorbeeld dat in Nederland veel stof deed opwaaien, was de,,lakmoesproef van minister Van der Stoel bij het begin van zijn optreden als minister van buitenlandse zaken in 1973. Het ging toen om de vraag of Van der Stoel bereid zou zijn Griekenland en Portugal met naam en toenaam in de NAVO-Raad aan de kaak te stellen. In de praktijk had Nederland de keus om met vijf andere landen de situatie in niet met name genoemde landen in het bondgenootschap aan de orde te stellen, dan wel in zijn eentje kritiek te leveren op met name genoemde situaties in met name genoemde landen. In de praktijk van alle dag moet de Nederlandse regering herhaaldelijk de gevolgen bezien van een bepaalde handelwijze voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1977 - pagina 256

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1977

VU-Magazine | 484 Pagina's