GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1978 - pagina 273

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1978 - pagina 273

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

m magazine? 'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiih

Over biologisch onderzoek bij delinkwenten

Een hardnekkige hersenschim iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii' ' -t lekidsseringstydsciinflKRiheefldekat '>'>ndi^'^ A' '-:-•^ .iid deert i-^

frcnologisch ontleedmes op jp snyden. Heden hij, rnc-——

eigenlijk?", dan met de vraag:,, Wie is de delinquent?". Zulke criminologen opereerden een eind uit de buurt van beleidsvoerders en als ze al in de buurt kwamen, dan leverden ze eerder kritiek dan bruikbare gegevens. Steenstra: De laatste tijd is er weer een duidelijke stroming in de criminologie te zien, waarin men zich veel meer toelegt op het aandragen van gegevens die van belang kunnen zijn bij de toepassing van het strafrecht. In Amerika, waar zich dit duidelijker aftekent dan hier, is een groot aantal criminologen (de ,,nieuwe realisten") die zich niet zo zeer bezig houden met een verdere ontwikkeling van het vak, maar die met,,harde" gegevens het beleid willen ondersteunen. Uit die hoek komen bijvoorbeeld econometrisch getinte betogen over het opsluiten van delinquenten: wat kost dat de samenleving, wat levert het op? Zulke kosten-baten-analyses worden ook gemaakt over de reclassering. Orlebeke: Die verschuiving in de criminologie staat los van het probleem dat ik wil signaleren, want ik neem aan dat die ook zou hebben plaats gevonden zonder het biologisch onderzoek waarover hier zoveel te doen is. Het gebeurt toevallig tegelijkertijd. Mijn punt is dit: we moeten proberen onze kennis over het verschijnsel criminaliteit te verbeteren. Als dat het doel is, dan vind ik. dat je wetenschappelijk verkeerd bezig bent, wanneer je van tevoren een belangrijke potentiële factor, die dat gedrag zou kunnen verklaren buiten haken wilt zetten.

Discussie aan de VU. Van links naar rechts: drs. Sietse Steenstra (criminoloog), Camiel Kat (student criminologie) en dr. Ko Orlebeke (psycho-fysioloog)

anchi en anderen leggen er steeds de nadruk op, datje met zulke redeneringen bezig bent twee begrippen te vermengen. Als psycholoog - ik heb er zelf ook nog al eens moeite mee - ben je sterk geneigd om te denken in termen van gedrag. Je bestudeert dal. zonder datje praat over, ,normaaV' of ,,abnormaal" , dus: zonder datje dat gedrag waardeert. Je constateert alleen verschillen. Je kunt, als je zo naar gedrag kijkt, nooit zeggen of je wel of niet te maken hebt met criminaliteit.

^,

VU-magazine heeft uit het relaas van Steenstra de indruk gekregen dat hetgeen criminologen onder criminaliteit verstaan nogal vlottend is. Wat verstaat Orlebeke er onder?

v>

Orlebeke: Crimineel gedrag wordt in sociale termen gedefinieerd: iemand overschrijdt een aantal algemeen aanvaarde normen . . . . Steenstra: Dat is nu juist het punt! Bi-

ci:e>= IfVi^

Orlebeke: Wel. Steenstra: Niet. VU-magazine: Waarom niet'!' Steenstra: Omdat alles er van afhangt in welke situatie dat gedrag wordt vertoond. Het doden van een mens in oorlogstijd is iets anders, dan het doden van een mens in vredestijd en weer iets anders dan het doden van een mens uit noodweer. Orlebeke: In oorlogstijd gelden andere normen. Ik neem overigens onmiddellijk aan dat het niet gemakkelijk zal zijn een definitie te geven van watje onder crimineel gedrag wilt verstaan. Toch zul je er één moeten geven, anders weetje niet waar je het over hebt en die definitie zal nog operationeel ook moeten zijn. anders kun je er niets mee doen. Volgens mij kun je criminaliteit eenduidig definiëren als: het overschrijden van algemeen door de samenleving aanvaarde normen. Normen veranderen; de neiging om ze te overtreden niet of minder.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1978 - pagina 273

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's