GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1978 - pagina 433

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1978 - pagina 433

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wi magaTJaie 35

Eindelijk een dissertatie van een homoeopaat aan de VU Dr. A. van 't Riet over August Bier Tot verdriet van velen in de gereformeerde gezindte wordt de homoeopathie maar schoorvoetend door de officiële geneeskunde geaccepteerd. Er is maar één universiteit, waar studenten over deze geneeswijze iets wijzer kunnen worden, de VU, en dat is een regelrechte vrucht van het feit dat deze universiteit uitgaat van een Vereniging. Jaarlijks stond op de jaarvergadering ergens in het land het lid Van Oosten op om VU-bestuurderen aan te sporen een leerstoel voor homoeopathie in te stellen. Dat is tenslotte gebeurd, al was het dan slechts in de vorm van een privaat-docentschap. Het zal de homoeopathie-aanhangers in het land goed doen te vernemen, dat dr. A. van 't Riet veel studenten trekt, ongetwijfeld mede door de algemeen toegenomen belangstelling voor alternatieve geneeswijzen. Dr. A. van 't Riet (foto: AVC-VU, P. Wolters)

Om de acceptatie van de homoeopathie nog wat te vergroten, is dr. van 't Riet kort geleden gepromoveerd op een studie over een stukje geschiedenis van de homoeopathie. ,,Er wordt," zo constateert hij ietwat meesmuilend," altijd nog meer geluisterd naar een doctor, dan naar een gewone huisarts." Promotor was prof. dr. G. A. Lindeboom. Dr. Van 't Riet brengt hem in het voorwoord van de dissertatie een bijzonder woord van dank. ,, Verschil van opvatting omtrent de homoeopathie heeft medewerking uwerzijds gedurende mijn werkzaamiieid aan de Vrije Universiteit nimmer in de weg gestaan." Vanwaar die meer dan gemiddelde belangstelling bij gereformeerden voor de homoeopathie? Wie zoekt naar samenhangen met de gereformeerde belijdenis zit op het verkeerde spoor. Het heeft met theologie niets te maken, wèl met theologen. Hoe het precies zit, weet dr. van 't Riet ook niet, maar hij heeft zich door een oude arts in Utrecht eens laten vertellen dat een en ander te maken heeft met de manier waarop in de vorige eeuw de Duitse geneesmiddelenfirma Willmar Schwabe (sinds jaar en dag trouw adverteerder in VU-Magazine) een markt in Nederland trachtte te kweken. Wie geniet tot in de verste dorpen

en gehuchten vertrouwen? Juist: de geestelijkheid. Eerst dacht men erover om naar de seminaries te gaan om te trachten de toekomstige kapelaans te interesseren vooreen huisapotheekje. De keus viel echter op de Theologische Hogeschool in Kampen waar rechtzinnige predikanten werden opgeleid. En zo zou via de huisapotheekjes van de gereformeerde dominees de homoeopathie wortel hebben geschoten bij de gereformeerde gezindte, met als gevolg dat op de jaarvergaderingen der Vereniging . . . enzovoorts. Er wordt nu gepraat over een lectoraat Homoeopathie aan de VU. De meningen zijn - zoals in de hele geschiedenis van deze geneeswijze - verdeeld.

Methode Wat is dat eigenlijk, de homoeopathie? Het is een methode, naast andere methoden, stelt dr. Van 't Riet. Als alleenbetermakend wil hij deze geneeswijze niet voorstellen, al past hij zelf op de helft tot driekwart van zijn patiënten de homoeopathie toe, want hij acht het de mooiste methode vanwege het ontbreken van bijwerkingen van medicijnen. Bestreden wordt niet een ziekte in het algemeen, maar de individuele versie ervan bij een bepaalde patiënt. Dat is

ook de oorzaak dat de wetenschappelijke bewijsvoering van wat de homoeopathie voorstelt zo moeilijk is. Per patiënt verschilt het voorgeschreven middel en de dosering. Er kan dus nooit gesteld worden: We gaven zo en zoveel patiënten die aan die of die ziekte leden middel x en de resultaten daarvan waren zus of zo. En toen we de proef herhaalden, kregen we dezelfde uitkomst. Daarom nam dr. Van 't Riet ook geen klinisch onderwerp om op te promoveren, maar een historisch. Wel geeft hij de moed niet op dat het eens zal lukken een wetenschappelijke bewijsvoering rond te krijgen, maar reken maar dat de officiële wetenschap een dergelijke studie met de nodige argwaan zal bekijken in het bijzonder de statistici. De Winkler Prins van 1957 meldt duidelijk knorrig: ,,De kracht van de Homoeopathie- die meer weg heeft van een geloofsovertuiging dan van een geneeskundige stelsel - schuilt waarschijnlijk in de haast overdreven aandacht die aan alle subjectieve klachten van de patiënt wordt geschonken."

Mystiek Waarom heeft er altijd een verdachte reuk rond de Homoeopathie gehangen (zulke wazige, naar kwakzalverij rie-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1978 - pagina 433

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's