VU Magazine 1978 - pagina 172

KU magazine 38

Ingezonden:

enthousiast zijn en we zouden wel heel zeker moeten weten dat de hulp onderdrukking niet versterkt. Werd Vietnam in 1975 bevrijd? Daarop past allereerst een historisch antwoord. In de tweede helft van de vorige eeuw werd het door Frankrijk veroverd. Het was tot aan de tweede wereldoorlog een Franse kolonie. Toen was het land in ieder geval niet vrij, afgezien van enkel e bevoorrechte inheemse groepen, door Frankrijk gesteund om de bevolking er onder te houden. Na de wereldoorlog leidden de Franse pogingen om de macht te herkrijgen tot een oorlog die in 1954 eindigde met een opsplitsing in Noord en Zuid langs de zeventiende breedtegraad en de afspraak van vrije verkiezingen in 1956. Als de Verenigde Staten zich er niet mee bemoeid hadden, zou het Vietnamese volk in 1956 vrij geweest zijn om te kiezen, maar Amerika's politiek leidde er toe dat er geen verkiezingen kwamen, maar wel opnieuw oorlog. Hadden die verkiezingen overigens wél plaatsgevonden dan was toen duidelijk geworden, dat de grote meerderheid van het Vietnamese volk achter een marxistische staatsvorm stond. Pas na 1975 was Vietnam voorde Vietnamezen. Historisch gezien werd het land toen dus inderdaad bevrijd. Is het volk ook echt vrij na deze historische bevrijding? Wél in de zin dat zij nu onafhankelijk zijn en een staatsvorm hebben waar de grote meerderheid van het volk achter staat. Zeker niet in die zin, dat iedereen mag doen wat hij wil. Dan zou er van opbouw uit de naoorlogse chaos weinig terecht komen. Ze zijn niet zo rijk als wij en alleen al daardoor niet zo vrij. Rijkdom en vrijheid hangen samen! Maar sporen van echte onderdrukking hebben we tot nu toe niet kunnen vinden. Integendeel, zelfs de soldaten van het vroegere leger van Thieu en de prostituees van de Amerikanen krijgen hulp om hun zelfrespekt te herwinnen. Ook

onze commissie heeft de ontwikkeling met enige argwaan gadegeslagen. Eén onzer is er zelfs naar toe gegaan om met eigen ogen te zien wat er gaande was. Een verslag van die reis staat in het V.U. magazine van april 1977. Veel mensen staan als het ware op de loer om communistische gruwelen te ontdekken en toch lukt het kennelijk maar zelden om een verhaal in de pers te krijgen waar een suggestie van onderdrukking in zit en die verhalen doen meestal niet erg betrouwbaar aan voor wie iets meer van de situatie in Vietnam weet. We komen als commissie steeds meer onder de indruk van wat er in Vietnam gebeurt. We menen echt dat we iets kunnen leren van de manier waarop oorlogsslachtoffers mee beslissen over de .soort rolstoel die ze willen hebben; van de organisatie waardoor iedereen wordt geïnspireerd om mee te doen, ook zoveel mogelijk de invaliden; van het feit dat er geen weeshuizen zijn, omdat alle wezen in gezinnen zijn opgenomen; van de doordachte wensen bij het formuleren van de behoefte aan hulp; van de mentaliteit en de inzet van de Vietnamezen die ons komen bezoeken; kortom van de opbouw van die (socialistische) staat daar in Vietnam. Dat is, wat uitvoeriger geformuleerd, wat er ook in de mededeling van hetaktiecomité stond. Is Vietnam een communistisch paradijs? Zeker niet. Er bestaan geen communistische paradijzen evenmin als er kapitalistische paradijzen bestaan. We zitten voortdurend een

beetje in spanning. Hoe zal het konflikt met Cambodja aflopen? Zal de redelijkheid het winnen van de chaos? Zal de duidelijke tegenstelling marxisme-boeddhisme leiden tot strijd of tot dialoog? En daarmee komen we op een laatste probleem, een heel belangrijk probleem van veel algemener strekking. Hoe komt het dat steeds meer landen zich alleen maar kunnen bevrijden en opbouwen door één of andere vorm van marxistische ideologie aan hun nationale verlangens te verbinden? Waardoor werkt dat marxisme zo bezielend bij de Chinezen, Cubanen, Mozambikanen, Angolezen. Vietnamezen? Spreekt de bijbel niet evenzeer van bevrijding, niet alleen bevrijding van zonde maar ook van onderdrukking? In de lofzang van Maria worden toch machtigen van de troon gestoten en rijken ledig weggestuurd? Zijn we als christenen misschien te machtig en te rijk geworden? Zulke vragen zullen we nooit kunnen beantwoorden zonder te onderzoeken en te luisteren. Daarom kan inderdaad ,,een universiteit met een grondslag in een westers land wat leren van de opbouw van Vietnam". Daarom moet zo"n universiteit een socialistische staat in opbouw helpen. Al was het alleen maar om de mogelijkheden van dialoog open te houden. Die dialoog is broodnodig, want met de scheidslijn die door de wereld loopt, mogen we ons nimmer verzoenen. Er zijn al genoeg rampen door veroorzaakt.

Samenwonen In het decembernummer '77 worden o.m. enige aspecten van ,,het samenwonen" ter sprake gebracht. Ik zou het zeer waarderen indien de redactie, eventueel via ds. Rinzema op het onderstaande zou willen reageren. In de geschiedenis door en over heel

de wereld werd en wordt het huwelijk niet ervaren als een aangelegenheid van eenjongen en meisje, maar als een feest waarbij allerlei vormen van gemeenschap, wederzijdse ouders en familie in de eerste plaats, betrokken zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen