GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1978 - pagina 247

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1978 - pagina 247

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wl magazine 25 Het lijdt geen twijfel dat een streng prikklokregiem op de universiteiten en hogescholen van invloed zou zijn op b.v. de samenstelling van menig partij-congres. Het doet er niet toe van welke partij. Het grapje van Klein tijdens het PvdA-congres over het leeglopen van de halve zaal was juist, maar liet onbeantwoord de intrigerende vraag w i e er dan was blijven zitten. Uitsluitend vrije zelfstandigen, beroepspolitici en gepensionneerden? Men kan het ook geen spreiding van macht noemen wanneer uit onvrede over de bestaande distributie het aantal deelnemers nog verder w o r d t beperkt. Als afzonderlijk vraagstuk dient het probleem daarom opgevoerd op de bestaande lijst van dingen-die-niet-deugen. En dan heet het probleem niet: wetenschappers, dife in de tijd van de baas andere (maatschappelijk nuttige, maar w e l andere) dingen doen. Dan ligt de vraag op tafel hoe ruimte moet w o r d e n gecreëerd voor deelname aan d i t s o o r t maatschappij-dienst voor hen, die er tot dusver niet aan te pas kwamen.

Tliuls-wericeii

Herman Vu ijsje: „OoA^ eer? 'gepolitiseerde' arbeider of lagere employé botst op duidelijke beperkingen als hij aktief wil worden in een politieke funktie. Ondertussen zitten de Nieuwe Vrijgestelden voor een dubbeltje op de eerste rij van het politieke schouwtoneel. De beroepsbestuurdersde oude vrijgestelden - worden in steeds hogere mate gecontroleerd door de nieuwe. De rest, uitgezonderd de beoefenaars van de 'hogere beroepen', kent de weg naar het schellink/e." In het licht van de veelvuldig bepleite gelijkheid van kansen, zou ook de prikklok-discussie kunnen worden bezien. Enige scepcis is op zijn plaats wanneer op de bres gesprongen w o r d t voor behoud van „ v e r w o r v e n rechten", „ g e w o o n t e recht", ,,de vrijheid van de wetenschapper" en wat dies meer zij, wanneer achterwege blijft een signaleren van het maatschappelijk ongezonde verschijnsel, dat slechts een deel van de beroepsbevolking doordeweeks kan meebedisselen w a t er in kerk, staat en maatschappij moet gebeuren. Een groot deel van de bevolking k o m t daaraan niet te pas voor het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd en dan is het duidelijk te laat.

Wil met dit alles gezegd zijn dat het gros van de op de Universiteit afwezige wetenschappers gezocht moet w o r d e n in vergaderlokalen elders? Die indruk lijkt niet juist. Het gros van de afwezigen zit naar veler indruk thuis te werken in de eigen studeerkamer. Die indruk heeft ook VU-Magazine. En uit de verslagen van de aan de Universiteit van Amsterdam uitgebroken discussies komt ook dit beeld naar boven. „Als een bom" sloeg daar etnd februari de brief van het College van Bestuur in, dat de faculteiten konden kiezen w a t ze liever hadden: een systeem met prikklokken of een systeem met presentielijsten. Tussen half negen en kwart over vijf w o r d t iedereen geacht aanwezig t e zijn, met een lunchpauze van drie kwartier. Toestemming is nodig o m elders te vertoeven. De aangekondigde maatregel was 'n gevolg van de brief van staatssecretaris Klein, waarin heX „ongecontroleerd thuis-werken" van wetenschappers in overheidsdienst onaanvaardbaar w o r d t g e n o e m d . De universiteiten moesten daar w a t aan doen. In Het Parool van 4 maart streek Klein nog even kracht tegen de haren in van wetenschappers, die p r o m p t een protest-actie w a r e n begonnen. Voor een deel, gaf hij toe, zal men inderdaad thuis zitten werken, „/Tiaar er zijn mij gevallen bekend van personen die inderdaad thuis werkten, maar dan toevallig wel in de voortuin. Of bezig waren met hun tweede baantje." . Dreigende taal sprak hij in de richting van de protesterende wetenschappers. „Als iemand in zo'n zieke situatie weigert zich aan die controle te onderwerpen, wel dan vind ik dat een aardig handvat om eens te gaan bekijken of zo iemand dan nog wel thuishoort op een plek die betaald wordt door de gemeenschap. Wetenschappelijk werk wordt, als ik het dan eens als Marxist mag zeggen, voor de heren mogelijk gemaakt door de mensen die 's morgens om half zes uit hun bed stappen en om halfzeven ergens in de Rijnmond hun kaartje in de prikklok stoppen." Argumenten dat de prikklok„oA7waa/-c//gr" zou zijn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1978 - pagina 247

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's