GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1978 - pagina 415

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1978 - pagina 415

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

m magazine 17

Oe foto boven het harmonium: „Mijn moeder zei: jij moet ook naar Indië, maar op een heel andere manier".

de zoon van Barth, Christoph, die ook verbonden was aan de Theologische Hogeschoolin Djakarta. Even een grapje: soms had ik de geschriften van zijn vader die uitkwamen eerder gelezen dan de

maar op een heel andere manier Mijn moeder had veel belangstelling voor de wereldzending. Dus de zending in Indonesië en China interesseerden mij Mijn kinder-fantasiën waren allemaal vol van die landen. Ik had altijd 't gevoel dat ik daar naar toe moest als zendingsarts of zendeling". Verkuyl groeide op in Nieuw Vennep in de Haarlemmermeer, in wat genoemd zou kunnen worden een migrantenmilieu van gereformeerde afgescheidenen in het hartje van Holland. In 1852 was dit gebied met stoomgemalen drooggepompt. Twee jaar later vestigde zich daar Arie Verkuyl, gevolgd door de Colijns, de Biesheuvels en de Van den Heuvels, allemaal families uit het land van Heusden en Altena, die daar in de eerste helft van de vorige eeuw als afgescheidenen overhoop waren komen te liggen mét de Ned. Hervormde Kerk en het Koninkrijk der Nederlanden omdat de kerk de oude gereformeerde leer niet handhaafde. Zoals in de levensgeschiedenis van Colijn de dragonders en marechaussees van de Koning komen opduiken die de bijeenkomsten van de afgescheidenen a\s„misdadige revolutionairen" met de blanke lat uiteen joegen, zo bevat ook de familiegeschiedenis van de Verkuyis deze verhalen. „Mijn grootvader werd in de gevangenis gestopt. Op zijn boerderij waren bijeenkomsten van de afgescheidenen en dan kwam de gendarmerie en die joeg ze uit elkaar Mijn grootvader werd opgesloten in een ruimte onder de kerktoren. Dan kwamen de anderen roepen: „Aay, Arie, leve de nog?" ^ „Ja, ik léve nog, door de barmhartigheid des Meeren. " Andere afgescheidenen emigreerden als sociaal uitgestotenen naar de V.S., Arie Verkuyl trok als kolonist naar de pas drooggelegde Haarlemmermeer-polder, waar hij 22 juni 1869 grootvader werd van Hendrikus Colijn, die later met krachtige hand de koloniën onder de duim hield. Een andere nakomeling, geboren in 1908, zou schrik en ontsteltenis zaaien in het antirevolutionaire kamp door de kant te kiezen van de Indonesische revolutionairen.

zoon!" „Waarin heeft Barth u beïnvloed?" vroeg Puchinger. „Ja... (stilte, tuurt uit raam}... wat mij in Barth's theologie altijd het meest getroffen heeft, en vooral in zijn latere ontwikkeling, dat is dat God God voor de mensen wil zijn, opdat wij mensen voor Goden elkander zouden zijn. Dat hart van het evangelie, dat Ja van God, die Immanuel-boodschap, heeft mij zeer gegrepen".

Haariemmermeer De richting van VerkuyI's leven is vooral bepaald door zijn moeder. Boven het harmonium in het gezin Verkuyl (10 kinderen) waar 's zondags psalmen werden gezongen, hing een portret van Hendrikus Colijn, uitgedost als adjudant van Van Heutz. „Mijn moeder zei: jij moet ook naar Indië,

Penning Indonesië, de gereformeerde emigranten-kolonies in de V.S. en Zuid Afrika hebben hun leven lang een rol gespeeld in het leven van Verkuyl. Zuid-Afrika ook? Voordat Dostojewski gelezen werd, waren eerst verslonden de boeken van de in Duitsland getogen Nederlandse schrijver Louwrens Penning over Zuid-Afrika. Penning behoorde ook tot de groep afgescheidenen van grootvader Verkuyl. Op basis van brieven van zijn naar ZuidAfrika geëmigreerde broer, schreef hij boek na boek over de Afrikaner boeren, en over hun strijd tegen de zwarten, daarna over hun strijd tegen de Britten. „Penning schreef in zo'n blaadje een vervolgverhaal. Toen het ophield te bestaan, zei ik tegen m'n moeder: hoe loopt het nou af, het verhaal? Ze zei:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1978 - pagina 415

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's