GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1978 - pagina 434

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1978 - pagina 434

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

nl magaüne 36 kende, welhaast occulte zaken": ,,mystiek'' enzovoorts)? Het is niet zonder enige triomf dat dr. Van "t Riet wijst op het feit dat de grondlegger van de homoeopathie, de Duitse arts dr. Samuel Hahnemann (1755-1843) zich de toorn op de hals had gehaald van de medische stand in zijn dagen omdat hij het had gewaagd twijfel te zaaien aan het nut van de aderlating. Vanafde grijze oudheid, 15 eeuwen lang was aderlating-toegepast (reeds op een oudoom van Hippocrates) en de officiële wetenschap geloofde heilig in het nut daarvan, tot diep in de vorige eeuw. Deze Hahnemann kortom, was niet goed wijs toen hij in 1792 de aderlating afwees. Dit zette ..kwaad bloed"", aldus dr. Van 't Riet. ,,Ook welwillende critici als Hiifeland e.a. konden hieraan niet zonder meer voorbijgaan. .,Hici' wiAnschte ich meine Stimme recht laiit iind z,ur Donnerstinime erheben ZM kennen." schreef Hufeland. toen Hahnemann deze heilige koe der medische wetenschap aan de staart trok. Verschillende homoeopathische artsen in Duitsland werden aangeklaagd wegens het nalaten van de aderlating: Dr. Trinks (Dresden) in 1829, dr. Lehmann in hetzelfde jaar en nog in 1844 een andere arts. Dr. Van "t Riet: ,,Nauwelijks tien jaar later was na de,proeven van Dietl de aderlating in discrediet geraakt, maar het kwaad was geschied: mannen van naam hadden Hahnemann sinds jaar en dag veroordeeld en tegen zijn volgelingen waren één en andermaal gerechtelijke stappen ondernomen. Mede hierdoor is reeds in de eerste helft van de negentiende eeuw het odium van wetenschappelijk onhoudbare leer op de homoeopathie komen te rusten. Een odium, dat zij nimmer geheel heeft kunnen afschudden, want ook na Dietl c.s. was er nog voldoende munitie voorhanden om de strijd gaande te houden: microdosis, betekenis der patholoog-anatomische veranderingen, psoraleer.

Doses Zo zou dus de aantasting van het eeuwenoude geloof in de heilzame werking van het aftappen van (vuil) bloed een der oorzaken zijn geweest dat de homoeopathen van meet af niet helemaal serieus werden genomen. Als een andere oorzaak ziet dr. Van 't Riet het wantrouwen in de minieme doses, die de homoeopathen voorschrijven. ,,Zo'n klein beetje? Dat kan niet goed zijn". Het wantrouwen begint een

beetje te kenteren, dacht dr. Van 't Riet. maar eertijds was het zo dat apothekers die kleine hoeveelheden niet eens konden afwegen. Ook in de Winkler Prins van '57 is dit (voor-) oordeel vastgelegd. ..Volgens de huidige natuurwetenschappenlijke inzichten valt aan dergelijke sterke verdunningen geen enkele werkzaamheid toe te kennen, daar zij in vele liters oplosmiddel nog slechts een of enkele moleculen werkzame stof bevatten: de druppels die de'patiënt inneemt bevatten dus hoogstwaarschijnlijk niets." Gehandicapt wordt de homoeopathie ook door de prijzen van de geneesmiddelen. Ze zijn spotgoedkoop. Enerzijds wekt dit wantrouwen bij de klant. ,,Zo goedkoop: dat kan niet goed wezen". Hij ondergaat liever een aderlating, nu van zijn giro-rekening, om het idee te krijgen dat er echt wat aan hem gebeurt. Anderzijds is het ook niet in het belang van de pharmaceutische industrie de verkoop van goedkope middelen te bevorderen. Dr. Van 't Riet klaagt over de soms moeilijke bevoorrading van de apotheken. Op penicilline worden schatten verdiend, maar met de middeltjes van de homoeopaat lukt dat niet. Dat is een te klein deeltje van de omzet van de groothandel. De goedkoopte van de geneesmiddelen heeft Abraham Kuyper.er overigens niet van weerhouden zich onder behandeling van een homoeopaat te stellen. Wel werd het weer duur omdat hij er helemaal voor naar Brussel moest. (Uit Kuypersgeschriften blijkt dat hij een eeuw geleden reeds dokters de schuld gaf van een langdurige zenuwinzinking, die hem politiek uit-

Mündian^

Medizinische Wodiensdirift

schakelde: men zou hem z.i. verkeerde medicijnen hebben gegeven; toen hij weer opgeknapt was. hervatte hij de schoolstrijd en stichtte hij de V.U.)

Reacties De homoeopaat behandelt ziekten zonder precies te weten wat de ziekteoorzaak is. De redenering is ongeveer als volgt: de verschijnselen, die we waarnemen bij zieken zijn natuurlijke afweerreacties op een ziekte. Als we nu de patiënt iets toedienen wat dezelfde ziektereakties teweeg brengt bij gezonde mensen, dan verhogen we de afweerreactie. De grondlegger van de homoeopathie Hahnemann kreeg, zoals gemeld, bij de officiële wetenschap in zijn dagen geen been aan de grond. Maar een eeuw later, om precies te zijn op 1 mei 1925. kwam er een soort eerherstel uit de bus.

Prikkeltherapie Tot verbazing, ontsteltenis zo al niet ergernis van velen publiceerde de beroemde Duitse medicus prof. August Bier. een groot chirurg, een artikel in het Münchener Medizinische Wochenschrift waarin hij het voor de homoeopathie opnam. Bier experimenteerde namelijk met een prikkeltherapie. Door het inspuiten van vreemde stoffen, zoals melk, vreemd bloed, zwavel e.d. maakte hij het lichaam ,,kwaad" om het aan te sporen tot heftige reacties tegen ziekteverwekkers (zwellingen, hoge koorts e.d.). Bier ontdekte nu datje met heel kleine doseringen moest werken. Achteraf bleek hem pas dat dit niets nieuws was. Hahnemann paste diezelfde kleine doseringen een eeuw eerder reeds toe. maar verfijnder per patiënt verschillend. Zijn prikkeltherapie was eigenlijk een onvolwassen homoeopathie! Het artikel van prof. Bier veroorzaakte grote deining in de medische wereld. Een van die pamfletten die toen verschenen kwam onder ogen van de gymnasiast Arie van 't Riet. Over deze prof. Bier, die leefde van 1861 tot h949, heeft dr. Van 't Riet thans een proefschrift geschreven. Los in het boekwerk gestoken treft de lezer een acht pagina's tellend drukwerkje, een overdruk van de tijdschriftartikelen uit 1925 van prof. Bier, die toen de herrie in de medische wereld over de homoeopathie weer tot grote hoogte deed oplaaien. Hoe kon zo'n gezaghebbend man . . .? Van 't Riet: ,,Rondom Bier is het stil

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1978 - pagina 434

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's