VU Magazine 1978 - pagina 246

\ffl magazine 24 zouden worden herkend. Gesteld w o r d t zelfs dat de P.P.R. die in het vervolg van deze actie ontstond, haar aanhang voor een groot deel vindt bij deze categorie. Maar ook binnen de gevestigde partijen, lieten "de „nieuwe vrijgestelden" zich geducht gelden. „ N i e u w Links" rukte in rap tempo op naar de posities in de PvdA, zo snel zelfs dat een hunner, thans prof. Hans van den Doel, ietwat schamper opmerkte dat zij in 1976 niets te verliezen hadden, behalve hun ambtsketenen. Ondersteuners en sympathisanten van de christen-radicale beweging vindt men thans terug tot in de toppen van het C.D.A. en ook de huidige regering. Ook premier Van Agt moet tot hen worden gerekend. Van huisuit w e tenschappers zijn in vrijwel elk kabinet oververteg e n w o o r d i g d , al is nimi^fèr gebeurd wat tijdens een langdurige kabinetscrisis eens gesuggereerd werd van CHU-zijde, namelijk een optreden van een kabinet van louter professoren. Vanuit dit gezichtspunt kijkt men anders aan tegen regeringen. In Folia Civitatis (huisorgaan van de Universiteit van Amsterdam) van 11 februari '78 berekende Jak van der Meulen, dat het kabinet-Den Uyl onderdak bood aan zeven hoogleraren uit diverse onderwijsinstellingen. De VU mocht er twee leveren, aan het kabinet-Van Agt slechts een. Daarentegen steeg het aantal wetenschappers van de rood geheten Universiteit van Amsterdam met het optreden van het nieuwe kabinet van een op twee. Zo zie je maar. In ieder geval kan gesteld w o r d e n dat ongeacht de politieke kleur van een kabinet, de „ n i e u w e vrijges t e l d e n " sterk vertegenwoordigd blijken. Als deze belangengroep tenminste bestaat. W a n t zowel de ontdekkers als de critici van deze groepering behoren vrijwel zonder uitzondering ook zelf tot deze klasse. In zijn boekje„c/e nieuwe elite van de PvdA" beschrijft de Groninger socioloog Bert Middel hoe sinds 1970 in de stad Groningen sociologen aan de macht kwamen. Prof. Van den Doel beschrijft Nieuw Links op een wijze, die hem allerminst in dank w o r d t afgenomen door zijn vroegere mede-activisten. Het was Nieuw-Linkser Han Lammers, die wethouder geworden, inspecterend rondging door de Universiteit van Amsterdam. Nieuw-Linkser dr. Ger Klein, deed als staatssecretaris van Onderwijs en Wetenschappen de brief uitgaan, die aan de Universiteit van Amsterdam het prikklokplan tot gevolg had. Oók de voorzitter van het College van Bestuur van de Universiteit van A m s t e r d a m , mr. Cammelbeeck behoorde tot de adhaesiebetuigers van Nieuw Links van het eerste uur. En het was prof. dr. A. Hoogerwerf (vroeger VU), die in 1975 in een publikatie samen met Van den Doel vaststelde„De politieke participatie is onge-

lijk verdeeld doordat factoren die sommigen tot participatie brengen - motivatie, bekwaamheid, vrijheid en andere hulpbronnen - ongelijk verdeeld zijn. Personen met een hoger inkomen, een hogere opleiding, een hoger gewaardeerd beroep en een hogere subjectieve klasse, participeren verhoudingsgewijs meer dan anderen in de politiek". Ook de vrijheid dus o m over eigen tijd te beschikken. De kritiek komt vooral van individuele leden van de klasse van de „ n i e u w e vrijgestelden" zelf, en nietzozeer vanuit de politieke partijen, bedrijfsleven of vakbeweging. Verwonderlijk is dit niet. Deze organisaties hebben nogal w a t gemak van wetenschappers, die overdag kunnen deelnemen aan allerlei vormen van beraad. In een interview in Vrij Nederland zei ex-staatssecretaris Ger Klein: „Ik heb wel eens een grapje gemaakt op een partijcongres. Als ik nou in de functie van staatssecretaris naar voren loop en zeg: wil iedereen die eigenlijk geacht wordt nu op de universiteit te werken de zaal verlaten, dan liep het halve congres leeg." Een vergelijkbaar effect zou overigens een dergelijke opmerking gehad hebben in menige vergadering van Raden van Commissarissen, studie- en adviescommissies van vakbonden, partijen, overlegorganen en noem maar op. In vrijwel alle commissies, die overdag vergaderen tussen maandag en vrijdag, kan slechts deelgenomen worden door een beperkte categorie van de Nederlandse beroepsbevolking. En ditzelfde geldt voor raden, besturen en commissies, die 'savonds t o t diep in de nacht blijven doorvergaderen. Wie 's morgens o m acht uur of half negen weer op zijn werk moet zijn, ruimt zijn stoel al gauw o m gezondheidsredenen in voor een ,,nieuwe vrijgestelde", die wat later op de dag kan beginnen. In hoeverre het een Raad, Bestuur, Commissie of College ernst is m e t de democratie, kan opgemaakt worden uit het tijdstip waarop het pleegt te vergaderen. Slechts van vergaderingen, die plaatsvinden tussen 's avonds half acht en tien uur en op zaterdagen kan niet w o r d e n volgehouden dat bij voorbaat de bedoeling heeft voorgezeten een deel van de beroepsbevolking van deelname uit te sluiten. Alle overige bijeenkomsten hebben de schijn tegen zich.

T-\ • •

" ''"'''' '' ""aart loy

««•geraas » aie, STERDAM

'>"«.l.S';'""»«'"..r„„, pnderaoek lic Swaan

u (r.i . V ^ " * n op d* » -

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen