GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1978 - pagina 275

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1978 - pagina 275

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

i ^ magame 9

Onderzoek naar lichame.,

Methode-Buikhuisen wordt allang toegepast Criminoloog dr. W. Buikhuisen is van plan een onderzoek te doen naar ^ mogelijke iichamelijke kenmerken van deirquentie oftewel wetsovertreDJt nu blijkt een maatschappelijke taboe van de eerste orde en er deining ontstaan rondom Buikhuisens voornemen. De crimino' ongehoord fel geattaqueerd en zijn plannen- «^rMr^^r te h e r - " - - •—

— ---•

ker blijkt voor mij uit de keus van z"n onderwerp. Maar als die keus gemaakt is. moet er naar alle verschijnselen worden gekeken, er moet van tevoren niet in die verschijnselen worden geselecteerd, er moet evenmin door een bepaalde bril naar die verschijnselen worden gekeken. Steenstra: Nu ga je uit van een naïef empiristisch concept, alsof je volstrekt waardenvrij en ongericht tegen die verschijnselen zou kunnen aankijken. Oriebeke: Niet ongericht. Je wordt door bepaalde aspecten van een verschijnsel getroffen. Daar ga je naar kijken, maar je grondhouding moet niet zo zijn, datje zegt: naar dit of dat aspect kijk ik niet omdat mijn maatschappij-visie dat verbiedt. Steenstra: Ik neem aan dat jij in jouw onderzoek ook uitgaat van bepaalde theoretische concepties. Dat zijn even zovele beperkingen die je jezelf oplegt. Oriebeke: Dat is zo, maar ik zeg niet van tevoren dat iets niet mag. Die beperkingen zijn van praktische aard. of ze zijn het gevolg van de beperktheid van de onderzoeker. Psychopathic Op een gegeven moment komt het gesprek terecht op de vraag of er ook erfelijke factoren kunnen zijn die tot crimineel gedrag leiden. Oriebeke acht dat aangetoond, zoals al was te lezen in het stuk dat hij schreef. Steenstra heeft sterke twijfels. Hij valt met name over de lichtvaardigheid waarmee psycho-fysiologen crimineel gedrag en psychopathic op één lijn stellen. Hij heeft wat cijfers bij elkaar gezocht. In 1973 waren er 130.000 bekende verdachten van een misdrijf in Nederland. 48.000 werden er veroordeeld, van wie 15.500 tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Er werden 130

plannen van Buikhuisf-n. A \ P vr-rsprPKJ b'Tich' nit-uw.s haakji' :iil'en lelevrsH.'. l>'v.-u'A n i o '

'~

personen onvoorwaardelijk ter beschikking van de regering gesteld (dat wil dus zeggen dat deze mensen verminderd toerekeningsvatbaar werden verklaard). Steenstra: Als je er nu vanuit gaat. dat de ter beschikking gestelden de strafrechtelijke pendant vormen van degenen die in jullie vak als psychopaten worden aangemerkt, dan spreken we dus over 1 pro mille van het totaal aantal verdachten per jaar. Oriebeke: Onderzoekers als (de Amerikaan) Hare. die onderzoek hebben gedaan onder gevangenen, vonden dat een kwart van het aantal onderzochten als psychopaat kon worden aangemerkt. Nu kan het zijn, dat het TBRsysteem zoals wij dat kennen, in het buitenland niet zo functioneert, maar dan nog zeg ik: psychopathic zal misschien maar voor een klein stukje overlappen met delinquentie; er blijft een categorie niet-psychopatische criminelen over. waarvan naar mijn gevoel is aangetoond dat hun gedrag

genetisch (erfelijk) is bepaald. Er zijn genoeg adoptiestudies en tweelingstudies gedaan waar dat uit blijkt. Steenstra: Ik vind, datje aan de hand van de studies die je noemt niet kunt concluderen dat crimineel gedrag genetisch verankerd is. Naar mijn idee blijft bij zulke studies altijd de mogelijkheid open. dat zich in de eerste levensjaren zaken hebben afgespeeld die het verschil in gedrag kunnen verklaren. Dat zijn dan toch milieu-factoren. Oriebeke: Ik wil best toegeven dat op zulke studies kritiek mogelijk is. maar ze geven je eerder een handvat om aan te nemen, dat er iets genetisch aan de hand is, dan om het tegendeel te beweren. Ze worden nog ondersteund door een hele set studies met tweelingen. Er zijn sterke aanwijzingen dat er een genetische component (bestanddeel) aanwezig is. Steen.stra: Waar ben je dan mee bezig'.' Met een genetische component van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1978 - pagina 275

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1978

VU-Magazine | 484 Pagina's