VU Magazine 1978 - pagina 321

1^ magazine 11 Studiedag: de veranderbaarheid van de mens Naar aanleiding van het emeritaat van prof. Wijngaarden organiseert de subfaculteit Psychologie vrijdag 22 september een studiedag over het thema ,,De veranderbaarheid van de mens: psychotherapeutisch optimisme versus realisme". Hierbij zullen de pretenties van de diverse psychotherapeutische hulpverleningsvormen tegenover elkaar gesteld worden. Prof. Wijngaarden geeft 'n slotbeschouwing. De deelnameprijs is ƒ 30,- (studenten ƒ 15,-). Inschrijving vóór 10 sept. d.m.v. storting op postgiro 1603760 t.n.v. drs. R. J. Takens te Ouderkerk a/d Amstel onder vermelding ,,Studiedag 22 sept." De bijeenkomst begint om 9.30 uur in bet hoofdgebouw van de VU.

praatje gemaakt, ik beleefde die groet als een correctie, ik weet niet of dat zo was, maar het was wel erg goed dat het gezegd werd, want daar is een vreemde, in al zijn verlorenheid en eenzaamheid hier en die staat in een kamer zijn werk te doen en ik kom daar en loop zonder boe of bah uit en in, nou dat is niet een vreemdeling huisvesten, dan waren ze in het oude testament heel wat verder dan wij hier in Amsterdam zijn. Als we een christelijke universiteit zijn dan zouden die mensen in ieder geval moeten weten wat dat voor hun aan rechten betekent: zij mogen ons appeleren of ons gedrag wel in de geest van Christus is. Hier zouden we een heel stuk voorlichting moeten geven. Het feit datje ze als instelling in dienst neemt betekent dat je er dan ook wat voor moet doen. zeker aan onze universiteit, en dat moet je niet alleen in je eentje doen, dat moetje ook organiseren. Het is toch opvallend hoe in het oude testament extra zorg was voor de vreemdeling, want die vreemdeling heeft het niet zo leuk, daar moet iets extra's tegen over, want de vreemde ingaan is een beroerde situatie, daar moet extra hartelijkheid tegenovergesteld. En dat laatste loopt aan onze universiteit niet best.

Pre-kandidaatsstudie

kan. Dat klopt niet. Dat is mij ook pas een paar jaar geleden gewaar geworden, de schellen vielen me toen van m'n ogen, toen een typiste me zei dat ze dat verschil tussen de wetenschappers en het gewone volk discriminatie vond en opeens dacht ik, natuurlijk ze heeft gelijk, ze heeft helemaal gelijk, hoe is het mogelijk dat zoiets nog nooit bij me is opgekomen. Dat zegt zo'n kind in al haar eenvoud en ik ben gevloerd.

Vreemdelingen En nou die gastarbeiders, deze week kom ik je kamer binnen, ik zie niemand, wil me al omdraaien, opeens hoor ik een stem ,,dag meneer", een corrigerende stem, vond ik. ik heb bliksemsnel uit schuldgevoel een

Een ander probleem vind ik liggen in de pre-kandidaats-studie. Die is niet in de geest van Christus. Dat kun je nooit waarmaken. Ik vind het een schande en daarom ook zo onaanvaardbaar, dat die slechte situatie jaar op jaar gecontinueerd wordt. Toen die snelle groei van studenten-aantallen begon. en dat heeft ons duidelijk overvallen, toen zei ik in m'n toespraak tot de eerstejaars, jongens, jullie komen in een woestijn terecht, zorg dat je je bij elkaar aansluit, anders val je uit de boot en de universiteit heeft de middelen niet om te helpen. En dat kunnen we zo langzamerhand al tien jaar zeggen en dan is het natuurlijk niet meer hetzelfde. Een open universiteit is natuurlijk ook geen oplossing, dat is alleen maar geschikt voor volwassen, zelfstandige mensen en 90% van de mensen is niet zover. Ik vind dat die pre-kandidaats-studie veel te weinig een pijnlijk punt is. Ik vind het pijnlijk datdaarzo weinig over gedacht wordt. Het is een problematiek die de universiteit als geheel aangaat. Het speelt over de hele linie. En dat in een tijd, in een samenleving, waar toch al de geborgenheid zo sterk verminderd is, vergeleken met vroeger.

Men accepteert de slechte studie-opzet als een gegevenheid en dat is een droevige zaak. Het aantal stafuren aan de jongere jaars besteed zou toch veel groter moeten worden, juist in de periode waarin ze het het meeste nodig hebben krijgen ze nu de minste aandacht, dat is natuurlijk slecht, didactisch slecht, en aan een bijzondere universiteit kan dat helemaal niet. Aan een bijzondere universiteit kunnen de doodgewoon menselijke dingen die fout zitten helemaal niet. Het mag nergens maar bij ons mag het helemaal niet.

Een keer per jaar Ik heb wel m'n best gedaan om iets te doen aan contact maken met studenten die afgedwaald waren of even een tijd vast zaten met hun studie. Het minste watje kunt doen is toch wel één keer per jaar alle studenten bekijken via hun tentamenresultaten hoe de vlag erbij staat en die mensen oproepen waarbij je het gevoel krijgt dat ze een duw in de rug nodig hebben. Zo'n gesprek kan geweldig helpen om weer op gang te komen. Weetje nog hoe sommige studenten zeiden: wat jammer dat ik niet een jaar eerder ben opgeroepen, dan waren we nu heel wat verder geweest. Sommigen menen dat die studenten toch zelfstandig zouden moeten zijn. Ja. maar toch. hoeveel mensen hebben niet, even, als vreemdeling, dat steuntje van de hartelijke belangstelling nodig om eventjes de weg gewezen te worden? Nou zoiets, van eens per jaar al die studenten doorlopen, dat vind ik nou een eis aan een christelijke universiteit. Daar ben ik ook in tekort geschoten, je zit ook altijd zo met je tijd. maar voor zulke zaken moetje eigenlijk veel opzij zetten, want als je dat deed. die jaarlijkse doorlichting, dan was dat erg bevredigend, en had ik het idee dat ik een stuk werk deed wat ik behoorde te doen. Je mag echt niet zeggen dat mensen die vast zitten in hun studie niet op de universiteit horen, daar kan ik echt nijdig om worden, vastzitten is normaal, en het is ook normaal op de universiteit die mensen een handje te helpen. Het grote probleem voor de universiteit is hoe we de zaken. ook als we nog meer studenten krijgen, menselijk houden en dat hangt helemaal af van de inrichting van een studieprogramma. Je moet mensen ook leren hoe ze hulp moeten vragen, dat hoort bij hun leerproces. En dat is niet zo gemakkelijk met de huidige studiepro-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen