VU Magazine 1978 - pagina 245

magazine 23 ger. Men kan zich indenken dat oudere hoogleraren met enige heimwee terugdenken aan vroeger. Weliswaar is hun inkomen hoger dan ooit ged r o o m d . Maar het aanzien (het psychisch inkomen) is gedaald, w a n t er zijn er tegenwoordig zoveel.

Prof. . ^itzman begint

massa-organisatie Vele geriefelijke gebruiken van de vroegere universiteit bleven voortbestaan, ook nadat het instituut een massa-organisatie was g e w o r d e n , zo de vrijheid o m zelfstandig te beslissen hoe en waar '"^ en i a-it ''-lit,«* , Tien de tijd doorbracht, zoals de hoogleraar van oudsher was gewend. Onvermijdelijk was, dat zich eens iemand namens de belastingbetalende gemeenschap zou opwerpen met de barse vraag: ,,hoe is het heren, w o r d t er hier nog gewerkt?" Want dat bedoelde Han Lammers natuurlijk met zijn rondgang door de universitaire gangen. Van een wetenschappelijk corps w o r d t meer verwacht medewerker aan de Universiteit van Amsterdam) dan paraatheid. Een financieel aspect kwam ook werd de beschreven categorie geportretteerd als o m de hoek kijken. Gebouwen worden steeds een nieuwe klasse met geheel eigen belangen, die duurder, zo weet ook de Rekenkamer. En als dan zij bekwaam weet te verdedigen. op kosten van d e gemeenschap weer met veel De grote opkomst van deze klasse van ,,nieuwe pijn en moeite een gebouw is aangekocht en ingevrijgestelden" zou liggen in de jaren zestig. Een richt voor wetenschapsbeoefening, dan w i l je ongekend grote schare wetenschappers en w e l daar in elke kamer mensen zien zitten werken. zijnswerkers begon zich vanuit de universiteiten Anders heb j e het gevoel dat al die moeite voor en vormingscentra te laten gelden. Zowel bij de niets is geweest. Het was dan ook niet verwonderstart van Nieuw Links (in de PvdA), D'66 als bij de lijk dat het in 1972 uitgevoerde aanwezigheidsonbeweging van de christen-radicalen (waaruit de derzoek terechtkwam in het verslag van de ReP.P.R. voortkwam) w a s een zeer groot aantal kenkamer. Zeven procent van de wetenschappers mensen betrokken, die later herkend zouden w o r bleek onvindbaar. En nog eens t w i n t i g procent den als „ n i e u w e vrijgestelden". Reeds tijdstip en ontbrak o m bekende redenen: verlof, dienstreis, plaats van de start van de christen-radicale bewethuiswerken. Dus 27% van de bureau-stoelen was ging (toen nog spijtstemmers genaamd) was 'n onbezet. De klacht van de Rekenkamer laat zich aanwijzing dat men hier niet te maken had met vertalen tot: „hebben w e daarvoor zulke dure geeen doorsnee van de Nederlandse beroepsbevolbouwen neergezet?" Hetzoveelste s y m p t o o m dat king. de gemeenschap haar schroom voor de wetenHet eerste perscontact v o n d plaats op 'n gewone schapsbeoefenaar begon te verliezen. werkdag in een van de gebouwen van de Vrije Universiteit, waaraan de meeste initiatiefnemers als jong wetenschapper waren verbonden. Vanuit dit bolwerk van de A.R.P. waaierde de actie uit naar de K.V.P. waar de oproep weerklank v o n d Nóg zou het allemaal nietzo'n vaart hebben gelovooral bij hen die later als ,,nieuwe vrijgestelden" pen wanneer het beestje in de loop van 1976 niet een naam had gekregen. In een serie artikelen in de Haagse Post beschreef Herman Vuijsje een groep van de Nederlandse beroepsbevolking, die i'aroo de naam kreeg van „de nieuwe vrijgestelden". Daartoe behoorden de welzijnswerkers. Daartoe ^ekende hij ook de wetenschapper aan de universiteit. Gemeenschappelijke trekken: een betrekkeijk hoog ambtenarensalaris m e t bijbehorende 'echtspositie. Tegelijk een vrijheid in het werk, die üjkt op die in h e t z g n . „ v r i j e beroep". Nog 'n kenPnJtfciojt^ '^™«»dto i ï i ' merk van de „ n i e u w e vrijgestelde" is zijn oververtegenwoordiging in allerlei adviserende, verte•^n or 1 ^'^'*n Kfci ? ^ «1 genwoordigende en besluitvormende en actiefJeïe ,^"»MncB voerende gezelschappen (mogelijk, zowel door de verbale begaafdheden van de groep en het feit, dat men overdag nogal gemakkelijk over enige tijd kan beschikken). Bij elkaar dus een categorie mensen o m jaloers op te w o r d e n . In de beschrijving van Vuijsje (zelf enige tijd wetenschappelijk

Vj}iversiteit ^•aor M

(jte nteiiwe vrtjgesteiclen

Uit de tijd is'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen