VU Magazine 1978 - pagina 238

W} magazine 16 i] tm II !dngddndi/£!{ii?]de rollen tnddr' 'kdtil vdühatlmnf'^p- r r^mom^S

tussen mannen en vrouwen. Terwijl nochtans Jezus Christus volgens het Nieuwe Testament in zijn leven op aarde een gedrag ten toon spreidde, dat regelrecht in strijd was met de joodse opvattingen met betrekking tot wat mannen wel en vrouwen niet mogen doen. Zo onderwees hij vrouwen m de Thora, zelfs eens een Samari[aanse. terwijl een vrouw als eerste op de hoogte werd gesteld van zijn geboorte en een andere vrouw van zijn opstanding. Hij genas vloeiende vrouwen, ging om met hoeren en nam het op voor een echtbreekster. daarbij de gangbare mannelijke huwelijksmoraal zo duidelijk veroordelend dat zijn discipelen konkludeerden: .,Indien voor een man de zaak met zijn vrouw zó- staat, is het niet raadzaetm te trauwen". (Mattheüs 19 : 10). Maar zijn volgelingen volgden op dit punt niet hem, maar de joodse traditie. Jezus" woorden hebben vele mensen aan het denken gezet: alleen op dit punt helaas niet. zodat het bijbelse ..met smart zult iiij kinderen haren" en . .in liet zweet uws aanschijnt zult f^ij brood eten" nog steeds aktuele aanduidingen zijn van de gezinstaken van vrouwen, resp. mannen. Permanente opvoeding Van generatie op generatie worden deze en dergelijke waarden en normen die de bestaande werkverdeling tussen mannen en vrouwen ondersteunen overgedragen via de volgende kulturele mechanismen die tezamen een soort permanente opvoeding (met een duur woord education permanente) vormen: • vanaf de geboorte worden jongens en meisjes door hun vaders en moeders al dan niet bewust al voorbereid op hun respektieve rollen als kostwinner en huishoudster. Het speelgoed van de kinderen spreekt, wat dit betreft, al boekdelen. Meisjes oefenen met behulp van poppen, kinderfornuisjes e.d. al voor hun latere ge-

zinstaak, jongens jongleren als een Cruijff-in-spé met een voetbal of helpen hun vader bij het omspitten van de tuin. Meisjes gaan met hun moeder lekker stadten. jongens gaan met hun vader naar een voetbalwedstrijd. En jongens en meisjes spelen samen graag doktertje, waarbij de jongens altijd voor dokter spelen, de meisjes eventueel voor zuster, maar meestal voor patiënt. Of ze spelen vadertje-enmoedertje, waarbij de jongens op een gegeven ogenblik onder het mom van ,,jij moet naar je werk" het veld moeten ruimen. • op de scholen wordt deze werkverdeling de kinderen geruisloos door middel van allerhande lesmateriaal bijgebracht. In leesboekjes kom je vrouwen alleen tegen in de rol van moeders of cassières van supermarkten; in de rekenboekjes zijn het meestal de mannen die handel drijven terwijl de geschiedenisboekjes bol staan van de staatsmannen, zeehelden en andere boeren- en buitenlui, met enkele uitzonderingen voor zulke interessante vrouwen als Sjaantje Vis (Madame de Pompadour), Florence Nightingale en de heilige Johanna van de Slachthuizen. Zoals de geschiedenis ook nooit de geschiedenis is van de gewone man, maar alleen de geschiedenis van een kleine groep machthebbers in de samenleving, zo is de geschiedenis ook nooit de geschiedenis van vrouwen, ofschoon het juist de vrouwen zijn die in de regel het leven schenken aan al die interessante mannen en natuurlijk aan andere vrouwen die op hun beurt weer het leven schenken aan. etc. • ook de kommunikatiemedia dragen zo hun steentje bij aan de instandhouding van de bestaande werkverdeling tussen mannen en vrouwen. In de bioscoop- en teevee-films en -series wordt de vrouw meestal in een afhankelijke positie afgebeeld. Ze mogen meedoen voor de sier. terwijl de stoere mannen het zware of gevaarlijke werk doen. In het algemeen zijn deze vrou-

wen dan ook nog jong, blank, verleidelijk en mooi (wat dat ook moge zijn). Vandaar misschien de opkomst van de feministische cinema. De dag- en weekbladen geven misschien een wat realistischer beeld van de werkelijkheid, althans eentje die dichter bij de eigen realiteit staat, want films, dat zijn produkten uit een droomfabriek. Maar juist in die bladen vinden we de modepagina's voor de vrouw en de politiek voor de man, terwijl de zogenaamde damesbladen bol staan van de recepten (de liefde van de man gaat immers door de maag?), artikelen over kinderopvoeding, reportages over het koninklijk huis en advertenties waarin de meest recente keukenhulp wordt aangeprezen. • en wat die advertenties betreft, die houden ons een spiegel voor van de samenleving waarin we leven, en waarin vrouwen zich vooral ophouden binnen de muren van de eigen woning, mannen in de publieke sferen. Fn deze advertenties worden vrouwen bij voorkeur afgebeeld in bed. in bad of in de keuken afgebeeld, mannen daarentegen in een dynamische omgeving als de vertrekhal van Schiphol of tijdens een (gezellig) uitgelopen zakengesprek. soms hun vrouw bellend om te vragen of de Bokma al koud staat. En hoeveel vrouwen halen het dan in hun hoofd om te antwoorden i<(, en je eten ook"'.' De Ster is mogelijk nog erger: vrouwen spreken doorgaans de reclameteksten, maar aan het einde van het spotje herhaalt een ..warme" mannenstem op gezaghebbende wijze nog eens de kern van de boodschap. En in dergelijke spotjes uiteraard ook het lieve vrouwtje dat haar man alleen onder de auto vandaan krijgt met een kop koffie of soep van een bekend merk. En mannen zijn in deze spotjes zo onhandig in de huishouding, dat een vaatwasser inderdaad de beste oplossing voor alle huishoudelijke problemen lijkt te zijn. Allerlei alledaagse situaties worden zó stereotype uitge-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen