VU Magazine 1979 - pagina 239

1^ magazine 17

••• aan het doen ben, overvallen door paniek. Maar dan deed ik ontspanningsoefeningen, die hele stomme oefeningen van dat bandje. Die deed ik voortdurend bij het starten en dalen. En dat hielp. En als ik dan hoorde dat we op hoogte waren gekomen en je hoorde dingen aan- en uitklikken, dan betekende dat niet meer dat we zouden neerstorten. Dan klikte er gewoon iets aan en uit. En dan begon te stewardess met kannen en wagentjes te lopen en te rijden en dan deed ik m'n ogen open. En als ik weer eventjes dacht: ó, nog vijf en een half uur, wat vreselijk lang nog, dan ging ik bewust ontspanningsoefeningen doen. Ik heb aldoor gedacht aan wat Marion in het begin meteen zei: je kunt niet ontspannen en bang zijn tegelijk. Dus als een napraatpop dacht ik: ontspannen, dan ben je niet bang. Echte problemen heb ik niet meer gehad. Ik durfde nu voor 't eerst met belangstelling uit het raampje te kijken. Ik betrapte me erop dat ik m'n man allerlei dingen op de grond aanwees. Vroeger werd ik kwaad als hij me maar iets durfde aanwijzen. Toch heb ik nog wèl eens naar een klinknageltje gekeken. Ik vond dat ze er bijzonder stevig bijzaten, deze keer".

Texel Volgens hetzelfde systeem als mevrouw Noot worden nu de parachute-springers op Texel behandeld. Eerst werd VU-fotograaf Peter Wolters naar Texel gezonden voor het vervaardigen van een dia-serie. Hij maakte een rij plaatjes te beginnen op de grond in de hangar, waar opgevouwen parachutes klaarliggen tot en met de sprong uit het vliegtuigje (zie omslag). Hij maakte zowel foto's vanuit een naastvliegend toestel als vanuit het vliegtuigje, van waaruit de cursisten naar beneden springen. Op grond van gesprekken met parachutisten probeerden de VU-studenten Stans Hulleman, Iwan Lont en Frans van den Brink er achter te komen wat er allemaal omgaat in een cursist als hij springen moet. (Geen van drieën waagde tot dusver zelf een sprong: verstandige mensen) en aan de hand van deze gegevens werd een tekst opgesteld die langzaam op een bandje gesproken wordt bij de vertoning van de dia-serie. „U doet mee aan een gewenningstraining. Deze training heeft tot doel U mentaal vertrouwd te

ém

maken met het parachutespringen. Het wennen aan de gedachte van het parachutespringen bevordert U door in een toestand van lichamelijke ontspanning te kijken naar een reeks dia's. Deze dia's laten de voorbereidingen voor de sprong en de sprong zelf zien. Uw vorderingen zullen groter zijn als U zoveel mogelijk tracht ontspannen te blijven tijdens het kijken naar de dia's die gaan komen. U moet zich daarbij zoveel mogelijk voorstellen dat U behoort tot de personen op de dia. U bent die persoon. U behoort tot die groep". Eerst komt de gewone ontspanningsoefening zonder plaatjes, een kwartier lang. De proefpersoon, een dienstplichtig soldaat, van beroep kelner, ligt languit op de ligstoel, ogen half gesloten. Op zijn voorhoofd en armen zijn elektroden geplakt, die verbonden zijn met het befaamde E.M.G. feedback-apparaat. Rode en witte lichtjes flikkeren aan en uit. Op een verlichte teller valt af te lezen hoe zijn spierspanning zich ontwikkelt. Geleidelijk zakt deze tot 1,00. Dan is hij helemaal ontspannen. Het tweede deel van detraining kan beginnen: de dia's. Langer dan 5 seconden krijgt hij het beeld niet te zien. Eenmaal wordt elke dia herhaald voor er een nieuw plaatje op het scherm verschijnt. De stem op het bandje zegt: „Stelt Uzich voor. U bent in de hangar en haalt uw parachute uit het rek. U voelt al iets van spanning bij u opkomen. Stelt U zich dat zo goed mogelijk voor". Via de koptelefoon hoort de proefpersoon de stem op het bandje. Het publiek ziet hoe het cijfer op het apparaat weer oploopt. „En relax, stoppen met de voorstelling en probeert U het getalletje zo laag mogelijk te houden". Het lijkt op een spelletje met een speel-automaat, al die flikkerende lichtjes en het opnieuw zakkende cijfertje. „En ontspannen. Laat uw armen en benen zwaar worden, probeer aan niets te denken . .. o.k. „Stel U voor, u bent bezig uw parachute om te gespen. U weet, dat U gaat springen en U voelt zich al wat trillerig worden. U moet eigenlijk nog plassen, maar dat kan niet meer Stelt uzich dat zo goed mogelijk voor..."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen