VU Magazine 1979 - pagina 67

Vl\ magazine 21

Wl niagame 20 en D'66 als enige „ k l e i n e r e " partij met 1 zetel. Het getuigt wel van een grenzeloos optimisme van partijtjes als CPN, PSP en PPR dat ze denken o m nota bene op eigen houtje die ene zetel te kunnen halen. Bij D'66 ontlokken de gezonde electorale toekomstverwachtingen aan s o m m i g e n binnen die partij al vermetele uitspraken over een tweede zetel in het Europese parlement. Maar ook dan komt de partij voor de keus te staan bij welk politieke blok een onderkomen gezocht moet w o r d e n . Het heeft tijdens het congres in december vorig jaar al tot een stevige „ c l a s h " geleid binnen de partij. Twee kandidaten voor het lijsttrekkerschap, Hans van M i e r l o e n ex-staatssecretaris van Buitenlandse Zaken Brinkhorst, zaten elkaar in de haren. Van Mierio zag samenwerking met de sociaaldemocratische fractie in het Europarlement als meest wenselijk. Brinkhorst daarentegen verwachtte meer heil van aansluiting bij het liberale blok. En waar twee honden vechten. . . zodat het dus géén van beiden is geworden, maar de derde kandidaat, oud-staatssecretaris van Financiën, Arie de Goede. Die verklaarde bij zijn inauguratie als lijsttrekker dat D'66 een volstrekt onafhankelijke koers zal gaan varen en „daar waar de andere partijen met ons program instemmen, zullen we met hen samenwerken." Voor de overige drie, voor Europese parlementszetels in aanmerking komende partijen ligt de zaak heel wat eenvoudiger. De PvdA werkt al jaren samen binnen de socialistische fractie, de grootste, met 11 andere socialistische en sociaal-democratische partijen uit de negen lid-staten, zoals de Duitse SPD, de Britse Labour-Party, de Franse PSF, de Belgische BSP, de Italiaanse PSI. Voor de komende verkiezinjgen evenwel zijn de sociaaldemocraten er echter niet toe gekomen een federatie te vormen of zelfs maar met een gemeenschappelijk programma op de proppen te komen, zoals de liberalen en de christen-democraten. De christen-democraten hebben zich voor de verkiezingen van juni zelfs verenigd in de EVP, de Europese Volkspartij, waarvan de Belgische CVP-leider Leo TTndemans voorzitter is. Onder de vlag van de EVP en onder het veelzeggende motto: Samen naar een Europa voor vrije mensen, gaat het CDA met de ARP-er Bouke Beumer als lijsttrekker de verkiezingen in, nadat ex-premier Barend Biesheuvel geweigerd had en ook ARvoorzitter Hans de Boer niet in aanmerking wilde komen. Volgens sommige CDA-politici was het beter geweest indien de keus op ex-landbouwminister Lardinoisgevallen was, die had ,,Europa"van drie kanten meegeTrh&^t: als Nederlands minister, als lid van de Commissie én als Europarlementariër. Maar Lardinois is een KVP-er en het was bekend

dat de AR na het verlies van het fractieleiderschap van het CDA in de Tweede Kamer op een andere belangrijke post aasde.

rotten die toch alzo'n zeven jaar in het parlement zitten, nog niets gehoord hebben over hoe de campagne gevoerd wordt, wat de thema's zullen zijn. Natuurlijk, een belangrijk thema zal volgens mij de werkgelegenheid zijn, en verder het EMS, Europees monetaire stelsel, waar zoals bekend Engeland uit electorale overwegingen niet aan mee wilde doen, en een Europese industriepolitiek, een verplichte code voor de multinationals, verder uitbreiding van de Europese ontwikkelingssamenwerking. Kortom, allemaal oude idealen waarvan de noodzaak levendiger vaststaat dan ooit. Hier in Limburg leven de Europese verkiezingen sterk, we zitten regionaal ook goed, hè. Er is veel overleg met de Duitse en Belgische christendemocraten, in het noorden van het land is dat logischerwijs veel minder. Ik weet niet of de animo voor de Euroverkiezingen binnen ARP-kringen überhaupt minder is dan binnen de KVP. Bij De Gaay Fortman, die nu in het parlement zit, bij De Boer, bij Jan de Koning, bij Boertien, daar leeft het allemaal echt wel."

Zure pers Het zal geen geringe opgaaf zijn voor de politici die de campagne voeren o m de pers tot een wat positievere opstelling ten aanzien van de verkiezingen te bewegen. Die negatieve houding is niet alleen te verklaren uit de langdurige hindernisloop die de gemeenschap heeft moeten afleggen voordat de verkiezingen erdoor w a r e n , met alle genante obstructiepogingen van landen en partijen vandien, maar zeker ook uit de algehele schimmigheid die de werkzaamheden van het partement, de Commrsste en de Raad van Mrnrsters omgeeft. Drs. Harry Notenboom is de financiële specialist van het CDA en al zeven jaar lid van het Europarlement en zal dit, gezien zijn plaats op de CDA-lijst, na de verkiezingen in juni nog wel blijven voorlopigHoXeboom: „Wegebben in Nederland een tamelijk zure pers,.dat blijkt ook wat de Euroverkiezingen betreft Er wordt veel getrapt en zo weinig gebouwd. Toegegeven, het gaat allemaal ontstellend langzaam en heel veel mensen zijn daardoor behoorlijk gefrustreerd geraakt, ook mensen die aanvankelijk veel voor Europa voelden. Ik zou het echter verschrikkelijk jammer vinden als er geen warmte zou komen voor die verkiezingen, als het niet bij de pers en de kiezers zou gaan leven. Ik ben zelf niet betrokken bij de verkiezingsstrategie van het CDA, het bevreemd me ook wel een beetje dat Frans van der Gun en ik, twee oude

D'66-liisttrekker Arie de Goede (ANP-foto)

Harrv Notenboom. CDA'{ANP-foto)

Kiezersbedrog In de discussie over de rol en het functioneren van het Europese parlement komen twee zaken steeds weer aan de orde. Allereerst is er de kwestie van het dubbele mandaat, het tegelijkertijd lid zijn van het Europese en van het nationale parlement. De voorzitter van het Europese parlement, de Italiaanse christendemocraat Emilio Colombo, en de voorzitter van de Europese Commissie, de Britse socialist Roy Jenkins, kunnen het daarover niet bepaald eens w o r d e n . Colombo is vóór, Jenkins

CDA-lijsttrekker Bouke Beumcr (ANP-foto)

mm

ziet niets in dit dubbele mandaat. Daarnaast is er de vraag naar (het gemis aan) de bevoegdheden van het parlement. Wat moetje nu met een parlement dat niet de bevoegdheid, niet de macht h e e f t o m de regering van een lidstaat tot het doen of laten van bepaalde activiteiten te bewegen. Natuurlijk, het parlement kan de Commissie naar huis sturen of de begroting van de Commissie, van de Gemeenschap, in z'n totaliteit verwerpen. Maar noch het één, noch het ander is ooit gebeurd. Op de Raad van Ministers heeft het parlement formeel geen enkele greep, nu niet en straks niet. En dat is nu juist de instelling die het Europese beleid grotendeels moet uitvoeren. Wat dan te denken van die montere zinsnede in de verkie-^ zingspropagandatekst in de dagbladen: ,,Een beter parlement. Een echte volksvertegenwoordiging, waar de Raad van Ministers wel naar zal moeten luisteren." Wat anders? Op straffe waarvan? „Kiezersbedrog", meent de Groningse rechtsgeleerde prof. J. Th. Degenkamp. In de media treedt hij keer op keer aan o m met een opmerkelijk fanatisme tegen de verkiezingen te fulmineren. Erg kieskeurig is hij daarbij niet. Binnen een tijdsbestek van twee dagen was hij te beluisteren voor zowel de EO- als de VARA-microfoon, twee omroepen die, zo lijkt het, tegen de komende Euroverkiezingen een „entente cordiale" gevormd hebben. Degenkamp noemde tijdens die gesprekken de verkiezingen „overóocy/g' en schadelijk voor de democratische gezindheid van de burgers", w a n t : „verkiezing van mensen zonder werkelijke macht is in feite kiezersbedrog." Of moeten w e EVP-voorzitter Leo Tindemans geloven die de stelling „wat niet is, kan nog komen" hanteert. Immers, aldus Tindemans,„g-ee/? enkel parlement heeft zich in het verleden ooit tevreden gesteld met de bevoegdheden die het had bij het ontstaan." N o t e n b o o m : „Buiten de begrotingsbevoegdheid naar de Commissie toe heeft het parlement geen legislatieve bevoegdheid, nee. Wél een adviserende. Maar w e móéten gewoon naar een wetgevende bevoegdheid toe. De bestaande bevoegdheden moeten ook niet te zeer onderschat w o r den, zoals het vragenrecht waarbij de Raad van Ministers ter verantwoording geroepen kan worden. Verder kan het parlement elk jaar een paar honderd miljoen gulden extra op de begroting plaatsen voor de niet verplichte uitgaven. Omdat er géén Europese regering in de ware zin des w o o r d bestaat, heb je steeds te maken met wisselende meerderheden. Er is namelijk geen regerings- of oppositieblok. We hebben als christendemocraten wel eens samen met de communisten gestemd. Het stemgedrag is daardoor een zuiverder neerslag van de opinies daaromtrent. Dat is dan weer een voordeel van het nadeel dat w e geen echte regering hebben. Voor een v o l waardig functioneren van het parlement is echter een wetgevende bevoegdheid naar de Raad van ministers toe essentieel, ja. Zoals Jan de Koning

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen