VU Magazine 1979 - pagina 274

Wl magame 8

Vrouwencongres aan de VU:

De tweedaagse veldtocht tegen het sexisme door Peter van Deutekom Al bij het betreden van het territorium van de Vrije Universiteit, buiten voor de hoofdingang, wordt de bezoeker een opmerkehjk tafereel gewaar. Tegen één van de pilaren, onder het bordje ,,Verboden fietsen te plaatsen" steunt een kluwen fietsen schots bijeen. Maar het is niet het verbodsbordje dat de aandacht vraagt van de passant. Het is de geaardheid van de vervoermiddelen. Zónder uitzondering zijn het allemaal damesrijwielen. Het is woensdag 6 juni 1979. Het Vrouwencongres aan de VU is zijn, of eigenlijk haar tweede dag ingegaan. De dag ervoor, op de dinsdag na Pinksteren, startte aan de VU het eerste vrouwencongres dat ooit binnen de muren van deze universiteit heeft plaats gehad. En dat was hoog tijd ook, meende de congrescommissie in een voordien uitgereikt vlugschrift met oproep tot deelname aan het gebeuren. Eerder was in Nijmegen, Rotterdam, Utrecht en Tilburg aan de respectievelijke universiteiten en hogeschool via congressen en studiedagen het licht gestoken over de positie van vrouwen in de wetenschap en op de universiteit. Nu was de VU aan de beurt. Het Interfacultair Vrouwenoverleg (IVO) dat vanuit het Vormingscentrum aan de VU het congres organiseerde, had een wat ruimere opzet voor ogen dan een beperkt en geïsoleerd gegeven als de rol en positie van de vrouw binnen de wetenschap en de universiteit. Het thema was nu de Vrouw en het Gezin. ,,Het Gezin" als samenlevingsvorm, als opvoedplaats voor kinderen, als relatievorm, als rustplaats binnen de harde maatschappij, aldus de congresbundel. Maar niet in de laatste plaats ,.het Gezin" als onderzoeksobject voor de verschillende studierichtingen. Dit alles met het doel: het stimuleren van de vrouwenbeweging aan de Vrije Universiteit, het creëren van vrouwenstudies aan de diverse faculteiten om de vrouwen te steunen in ,,de strijd tegen onderdrukking", in casu de man, root of all evil.

De verslaggever, die op grond van allerlei specifieke kenmerken tot dit onderdrukkende deel van de wereldbevolking gerekend moet worden, ondervindt weinig hinder van zijn geaardheid . Hij krijgt een toegangskaart en de congresbundel opgestuurd, waar de representanten van de andere kunne ƒ 2,50, respectievelijk ƒ 5,- voor moeten neertellen. Luttele bedragen als je bedenkt datje daarmee verzekerd bent van twee dagen informatief en recreatief samenzijn. Voor slaapplaatsen voor die vrouwen die van buiten Amsterdam komen, is gezorgd, evenals voor een kindercrèche voor de meegebrachte koters.

Uitgangspunt De interesse voor het congres is enorm. Zo'n vijfhonderd vrouwen bevolken steevast de aula tijdens de lezingen die daar gehouden worden. Meer dan de organisatrices hebben durven hopen en al snel moeten er congresbundels worden bijgedrukt. De eerste druk van 600 stuks is schoon op. Evenals de bijbehorende toegangskaarten. Naast de aula vormt de foyer zo'n beetje het centrale punt, daar staan de verschillende stands, variërend van ,,Wij Vrouwen Eisen", de Nederlandse Vrouwenbond, Stichting Amazone tot ,.Vrouwen tegen Verkrachting". De spreekster die op de eerste dag de spits afbijt is Marie-Louise Boel. Ze is van de Universiteit van Amsterdam en heeft het over Vrouwen en Universi-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen