VU Magazine 1979 - pagina 182

Wl magazine 4

Soekamo, president RIS, Djakarta 29 december 1949. Rechts van hem Anak Agung Gde Agung en daarnaast (met gekruiste armen) de Ambonese minister Dr. J. Leimena, die er voor ijverde dat de godsdienstvrijheid in de Indonesische grondwet werd verankerd.

tantse en Rooms-Katholieke gemeenschappen werd erop gewezen dat vrijheid van godsdienst een basis-afspraak moest zijn, waaraan niet meer te tornen viel en waarmee de Republiek zou staan of vallen. Het waren vooral mr. Latuharhary (Molukker), dr. Sam Ratulangi (van Menado), dr. Tambunan (Batak) voorzitter van het voorlopige parlement en dr. J. Leimena die op dit punt onwrikbaar waren. Tussen Leimena en de bekende moslimse leider (later minister-president), Mohammed Natsir ging het in die discussies vooral over ,,the right to change your religion" (het recht om van godsdienst te veranderen.) Daarmee nam Leimena stelling tegen de neiging bij Natsir om van de Islam een ,,protected religion" te maken, die de moslims wettelijk zou dwingen om moslim te blijven en volgens de Sharia te leven. Natsir schreef in die geest een brochure onder de titel: , ,lslam sebagai ideologi negara" (de Islam als staats-ideologie).

Leimena kwam op voor het missionair karakter van elke religie en wees erop dat dit betekent het recht om de godsdienstige overtuiging uit te dragen ook buiten de grenzen van de eigen gemeenschap en het recht van ieder. Christen, Moslim, Hindoe enz. om van godsdienst te veranderen indien zijn of haar overtuiging dat eist. Het spreekt vanzelf dat bovengenoemde christenen in die jaren veel steun ondervonden van seculaire nationalisten (uit de PNI) en van humanistisch-georiënteerde socialisten ais Sjahrir in de PSI in hun streven om de vrijheid van godsdienst gegarandeerd te krijgen en om te voorkomen dat in Indonesië een moslimse theocratie zou worden gesticht, zoals bijvoorbeeld in Pakistan min of meer het geval was.

vice-president der Republiek werd naast Ir. Sukarno. Hij hield in het comité dat de taak had een voorlopige grondwet te formuleren een lezing ower,,Agamadan Negara" (de relatie tussen godsdienst en staat). Ik geef hier enkele gedachten weer uit die lezing omdat deze lezing een doorslaggevend document is geworden. Toen de historicus Toynbee in Indonesië op zoek was naar die historische documenten, die beslissend zijn geweest in de ontstaansgeschiedenis van de Republiek, zocht hij niet ten onrechte naar dat document dat op zo heldere wijze de gevoelens weergeeft van die moderne Indonesiërs die de band met de Islam niet hebben losgelaten en tegelijk kozen en kiezen voor de opbouw van een moderne rechtsstaat.

Er waren ook moslims die voor een moderne rechtsstaat pleitten uit innerlijke overtuiging. Onder hen was de meest invloedrijke (tot op de huidige dag) dr. Mohammed Hatta, die later

Hatta's visie In deze rede begint Dr. Hatta te erkennen het missionair karakter van elke levende religie, ook van de Islam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen