VU Magazine 1979 - pagina 146

nl magame 12 door de gemeente afgekeurd, maar vaak door de krakers in wonderbaarlijk goed bewoonbare onderkomens omgetoverd. Daarom ook komt die anti-kraakwet erop neer, dat je het kind met het badwater weggooit. De Raad van Kerken verzoekt de regering met klem, om alsnog deze onzalige maatregelen in te trekken. Aan de Eerste Kamer richt zij de oproep om, indien dit niet gebeurt, het wetsontwerp voorlopig niet op de agenda te zetten. Het lijkt erop dat het rapport in confessionele Senaatskringen haar uitwerking niet gemist heeft. Mr. W. F. De Gaay Fortman, onze oud-minister van Binnenlandse Zaken en voormalig VU-rector heeft in October vorig jaar nog in woorden die weinig aan duidelijkheid te wensen overlaten dit als volgt weergegeven: ,,Ik hecht eraan in deze vergadering te wijzen op het belangrijke rapport dat wij gekregen hebben van de Raad van Kerken ( ) dat mij belangrijk in mijn meningsvorming jop dit gebied beïnvloed heeft". ^

Pleidooi Maar niet alleen op het politieke vlak begint zich een duidelijke kentering in de waardering van de anti-kraakregeling af te tekenen. De voormalige procureur-generaal van de Hoge Raad, mr. G. E. Langemeijer. heeft onder invloed van het rapport van de Raad van Kerken ook al een ,.bekering" ondergaan. In mei 1973 nog, het wetsontwerp was pas ingediend, stelde hij zich, toen nog bij de Hoge Raad, vierkant achter Van Agt's voorstellen. Hij deed dat via een verhaal in het Nederlands Juristenblad. Die steun uit zo'n gezaghebbende hoek kon Van Agt toen best gebruiken en hij en de overige voorstanders maakten daar dan ook grif gebruik van. Door Langemeijer's pleidooi voor de anti-kraakwet gingen verschillende leden van de confessionele fracties om. Bijna vijfjaar later schrijft de inmiddels gepensioneerde Langemeijer in hetzelfde Juristenblad dat het wetsontwerp geen aanvaarding verdient indien de Raad van Kerken in haar rapport geheel of zelfs maar voor een groot deel gelijk heeft. In een bijlage van datzelfde rapport gaat Langemeijer nog veel verder. Hij zegt dan bij een gesprek met de onderzoekscommissie: ,,Als ik de zaak in 1973 gezien zou hebben zoals nu, dan had ik dat stukje in het Nederlands Juristenblad niet ge-

schreven. Ik ben er nu van overtuigd dat die wet er niet moet komen." Het uitblijven van een goede wettelijke regeling in de vorm van een rechtvaardige en doeltreffende leegstandswet, de weinig toeschietelijke houding van de politie waar het gaat om de bescherming van de toch al marginale en kwetsbare positie van de krakers, de vaak verrassende uitspraken van de rechterlijke macht ten voordele van krakers, de verloedering die zich overal in grote steden als Amsterdam van de onroerend goed-wereld heeft meester gemaakt, het heeft er allemaal toe bijgedragen dat de huiseigenaren in toenemende mate het recht in eigen handen wensen te nemen. Als we tenminste het inhuren van knokploegen om krakers uit panden te slaan, of het infiltreren in kraakpanden via lieden die bereid zijn voor de nodige zilverlingen persoonsgegevens van de krakers te bemachtigen, onder ,,recht" willen verstaan.

Knokploeg In Amsterdam bijvoorbeeld is binnen de gemeentelijke Stuurgroep-Huisvesting Alleenstaanden en Tweepersoonshuishoudens een rapport verschenen waarin een aantal gewelddadige ontruimingen onder de loep is genomen. Daarbij bleek dat het in vrijwel alle gevallen om steeds dezelfde goed georganiseerde knokploeg ging, die tegen betaling van forse sommen gelds door de .,gedupeerde" huiseigenaren, soms wel zo'n duizend gulden per persoon bij een ploeg van een vijftiental vechtersbazen, de krakers uit het pand ranselden. Waarbij dan de gewaarschuwde politie in het gros van de gevallen zich afzijdig hield, dan wel openlijk de zijde van de zogenaamde ,,slopers" kozen. Minder gewelddadig maar ook al weinig fris is de methode die bouwgigant en beleggingsmaatschappij Ogem, zakelijk onderkomen van vele vooraanstaande ex-politici, heeft gehanteerd om enkele van haar gekraakte panden in Amsterdam ontruimd te krijgen. Tegen betaling van ƒ 50,- per dag liet de firma via haar dochteronderneming. Technische Unie, een 30-jarige jongeman, Paul van Wissen, in de gekraakte panden infiltreren onder het mom dat hij ook een kraker was. De bedoeling was om van de medebewoners van de panden aan de Prinsengracht en Keizersgracht zoveel persoonsgegevens bijeen te garen dat het de Technische Unie mogelijk werd via

een kort geding de panden leeg te krijgen. De rechter was echter niet onder de indruk van de verzamelde feiten en kon wegens gebrek aan bewijs niet tot een oordeel komen. Sindsdien hangen er in de Amsterdamse binnenstad levensgrote affiches van de ,,spion'' met zijn konterfeitsel en de tekst: Verrader Paul van Wissen. De enige mogelijkheid om de onzekerheid, de verwarring en de toenemende agressiviteit de kop in te drukken, is te werken aan een leniging van de ergste woningnood onder de jongeren en te klein behuisde gezinnen, de categorieën woningzoekenden, die vaak tot kraken overgaan. Een leegstandswet kan hiertoe een bijdrage leveren. Maar in geen geval de anti-kraakwet, die leegstandbeschermingswet. De kans evenwel dat die wet erdoor komt, is er mede dankzij het optreden van de Raad van Kerken niet groter op geworden. Dit tot groot ongenoegen van de Amsterdamse makelaarsvereniging die in haar maandblad De Amsterdamse Makelaar o.g. van januari jl. opmerkte: ,,Dat kerken zich verwant voelen met groepen, welke elk rechtsgevoel aan hun laars lappen is niet alleen een verdrietige zaak, maar naar onze mening het in de hand werken van wetteloosheid. Wat is nl. het geval: brutale lieden, die zich niets aantrekken van de grondbeginselen van ons recht, waartoe ook het eigendomsrecht behoort, ( . . . ) vernielen de toegang tot huizen en nestelen zich daarin. Dit onrechtmatige betreden van andermans eigendom en het a-sociale gedrag jegens andere woningzoekenden wordt dan door een groep die zich Raad van Kerken noemt, verdedigd." En zo gaat het nog even door. Gelukkig houdt in kringen van huizenbezitters niet iedereen er dergelijke opvattingen op na. De Nederlandse Bond van Huis- en Grondeigenaren bijvoorbeeld komt er rond voor uit: ,,Het is duidelijk dat er woningnood is, want anders was er geen verschijnsel kraken." •

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen