GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 302

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 302

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

1(0 magazine 36 Nee. Op de uitzonderingen na, die ik voor het gemak - maar het is niet meer dan een label - de homofilie-transseksuelen noem. Maar de heterofiele transseksueel - stel het je even voor is voor z'n gevoel vrouv^/ en richt zich op de heterofiele man, seksueel. De mannelijke travestiet voelt zich niet biologisch vrouw en richt zich in het algemeen op de heterofiele vrouw. Dus over het algemeen vrij simpel uit elkaar te houden. Bovendien speelt bij travestieten seksualiteit wel een rol, zeker in de beginfase. Het verkleden is seksueel geladen, met erekties; het vallen op een bepaald soort kleding, dat zie je toch bij transseksuelen niet. Je moet het een poos gedaan hebben om fijnere onderscheidingen te zien, zodat je na één of twee gesprekken zegt: het zit toch meer in de richting van travestie dan transseksualiteit. - Kun je zeggen dat een travestiet juist trots is op z'n eigen geslacht? ,,Nee, dat is te sterk. Ze hebben er juist vaak hinder van in die kleding, in die zin dat ze er de pest aan hebben. Nee, zo heel gelukkig zijn ze toch ook weer niet met hun eigen lijf. - Heeft u door uw bezig zijn met transseksuelen een andere visie gekregen op vrouwelijkheid en mannelijkheid? Bent u die dingen gaan relativeren? ,,Ik had er natuurlijk vrij veel over gelezen in m'n vak. Dat de kuituur het voor een groot deel bepaalt wist ik al. Aan de andere kant is de transseksualiteit voor mij een aanleiding geweest om sterk te denken aan een biologische bepaling van je seksuele beeld. Een soort instinkt op het gebied van seks, dat aangeboren is. In de psychologie zijn we bezig om bijna alles kuituur te noemen. Hier heb ik echter gedacht: het is toch niet onmogelijk dat een seksueel gedrag instinktmatig vastligt, kennelijk aangeboren in je genen zit. Wellicht zit er dus een seksueel beleven van het lichaam, een seksueel beeld van het lichaam, een gedrag daarbij vastgelegd in de genen dat erfelijk is. Misschien dat daarbij iets is misgegaan, bij het manifest worden. Waarschijnlijk hebben we beide beelden in ons. Bij dieren, als we met proeven werken, kunnen we zowel het ene als het andere gedrag oproepen. Konklusie: beide ,.beelden" moeten ergens latent aanwezig zijn. 'n Andere visie op man en vrouw? Voor mij zijn al die dingen zo geleide-

lijk gegaan, in zoveel jaren, 't Zal ongetwijfeld, maar je beseft dat niet allemaal. Je denkt: dat heb ik vroeger ook allemaal al gedacht, maar dat is waarschijnlijk niet zo. Je ziet dat transseksuelen zich hechten aan typisch ,,vrouwelijke" dingen. Dat gaat je natuurlijk opvallen. Je zegt dan tegen ze: nou, nou, wat doen jullie dat stérk. We zijn juist met de ,,gewone" vrouw bezig dat wat minder te laten worden. Maar zij zien dat als een symbool van vrouwelijkheid en daar hechten zij sterk aan. Want de wereld ontkent hun vrouwelijkheid. Dat gaat me wel steeds duidelijker opvallen. Ook in seks: het passief zijn, het onderliggen bijvoorbeeld, dat ze dat prettig vinden. Je denkt toch: dat is puur kultureel bepaald, dat de vrouw passief moet zijn. Misschien is het helemaal niet zo kultureel, ik weet het ook niet. Het stikt van de vragen daarover. - Kunt u een schets geven van de hele procedure die op gang komt als zich een transseksueel bij u aanmeldt? ,,Ze komen bij mij binnen, maar er zijn vaak in het begin al afvallers. Mensen die zeggen: nou, ik begin er toch maar niet aan, of: ik moet nog 'es nadenken. Als ze doorgaan praat je nog 'es een paar keer. Voor de zekerheid doen we nog een lichamelijk onderzoek, om te weten of er niets bijzonders aan de hand is. Dat duurt maanden eer zo'n rapport binnen is. Dus dan krijgen ze al een doorverwijzing, maar ondertussen praten we door. Bij elkaar heb je dan misschien zes of zeven gesprekken gehad, dan komt het rapport binnen.

Frits Stoffels tweede redacteur Frits Stoffels, 25 jaar, is sinds 1 april de nieuwe tweede redacteur van VU-magazine. Hij is de heer C. J. Los opgevolgd, die binnenlandredacteur geworden is bij De Volkskrant. Als medewerker schreef de heer Stoffels reeds enkele artikelen in VU-magazine. Hij publiceerde ook artikelen in ..Weerwoord", het jongerenblad van het Gereformeerdjeugdwerk en in,,Hervormd Nederland". Het omslagverhaal in dit nummer ,,Groeten uit Schiermonnikoog" is vcm zijn hand.

Dan zeg ik: Okay. wat ons betreft zou het kunnen, een hormoonbehandeling. Dat is eigenlijk al de grote stap. We denken nog niet aan operatie, we richten ons in eerste instantie op de hormonen. Maar, zeg ik er altijd bij, je moet zèif beslissen. Er is echter wel een keiharde voorwaarde van onze kant.: binnen drie maanden na het starten van de hormoonbehandeling moet je helemaal gaan leven in je nieuwe rol. Als iemand zegt: dat red ik niet, daar heb ik zes maanden voor nodig, okee. dan beginnen we pas over drie maanden. Er zit ook een reeële kant aan: als je langer doorgaat met hormonen dan drie maanden dan kan je niet meer volledig terug. Want de hormonen tasten je geslachtsdelen aan, de weefsels verweken. Dat kan voor een groot deel nog wel teruggedraaid worden, maar er zitten toch risiko's aan. Over hormonen is nog niet zo gek veel bekend. 't Is bijna een onderhandelingsspel. En je maakt het steeds harder. Ik zeg: nu moetje ook in je nieuwe rol naar het postkantoor, nu moetje de tram in. nu moetje naar de bakker op de hoek, en: wat zeggen de buren? En: je kunt 's avonds uitgaan - maar overdag? Je kan toch niet als transseksueel alleen maar 's avonds uitgaan! Dat is een hele harde konfrontatie met de betekenis van een persoonlijke beslissing van een transseksueel. Maar. pakt iemand dat helemaal op en zie je dat dat goed gaat: hij gaat naar het postkantoor, hij schrijft die brief, hij laat zich een keer najouwen door kinderen . . . Dat moetje durven natuurlijk. En hij gaat de familie inlichten: z'n vrouw, z'n

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 302

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's