VU Magazine 1979 - pagina 94

Uü magazine 4 in Jakarta op initiatief van prof. dr. Notohamidjojo en prof. dr. Gunung Mulia. In Afrika bleek in 1961 dat in 85% van het hoger en middelbaar onderwijs werd voorzien door rooms-katholieke en protestantse scholen. Vooral in de periode van 1900 - 1950 is er een bijzonder grote ontwikkeling van deze vormen van onderwijs geweest, waarvan na 1950 een deel is overgenomen door de nationale gouvernementen. Vanuit de christelijke gemeenschappen werden ook de eerste initiatieven genomen op het terrein van het hoger onderwijs. Een typisch voorbeeld daarvan was de stichting van de universiteit van Achimota- in Ghana in 1924. die gevolgd werd door vele verwante instellingen in andere landen van Afrika beneden de Sahara. De meeste van deze instellingen in Afrika, vooral in engelstalig Afrika, zijn voortgekomen uit een nauwe samenwerking tussen de kerken en de jonge staten.* In Latijns Amerilia bestaat ook een groot aantal christelijke instellingen voor hoger onderwijs. Rooms-katholieke instellingen bestaan daar reeds vanaf de 16e eeuw. Na 1930, de periode van de ,,Action Christiana" zijn vele nieuwe R.K.-instellingen aan de oude toegevoegd. Ook van protestantse zijde zijn vele instellingen voor hoger onderwijs opgericht. Ik noem er slechts enkele als illustratie: In Brazilië: De Mc Kenzie-University (Presbyteriaans) en het Institute Metodista de Estudios Superitas in Sao Paulo, de Universidad Evangelica in Anapolis en in Londrina de bekende ,,Evangelical Medical faculty". In Guatemala, de Universitas Mariano Galves, in Puerto Rico de Inter-American University of Puerto Rico, die gesticht is door Presbyterianen en nu onafhankelijk is. Ik heb nu slechts enkele instellingen genoemd in Azië, Afrika en Latijns Amerika, maar misschien genoeg om een indruk te geven van het bestaan van een grote reeks van christelijke instellingen voor hoger onderwijs, die binnen onze horizon moeten verschijnen als wij over dit onderwerp nadenken.

* Zie daarover o.a.: Christians in the African revolution. (The Alexander Duff Missionary Lectures)'door J. W. C. Dougall (Edinburgh, 1963) en H. H. Makulu: Education, development and nationbuilding in Independent Africa met een voorwoord van dr. Kenneth Kaunda, Londen 1971

Prof. Vcrkuyl bepleit in 1974 verbreking van het verdrag tussen VU en Potchefstroom.

We denken in dit jaar van het eeuwfeest van de V. U. aan een pioniersfiguur als Abraham Kuyper. Het is goed onszelf eraan te herinneren dat hij op dit terrein niet de eerste en enige pionier was, maar dat naast hem figuren als prof. Chao (China), Alexander Duff (India), Devanesen (India), prof. dr. Gunung Mulia (Indonesië), prof. dr. Notohamidjojo (Indonesië), J. E. Kwegyir Ag grey (Afrika), Marciano Galves (Latijns Amerika) en zovele anderen tot de pioniersfiguren behoren, wier namen met respect genoemd worden in de landen waarin zij hun aktiviteiten ontplooiden.

Vroegere contacten Nu een conferentie voor christelijke instellingen van hoger onderwijs zich heeft aangegord om het contact tussen bepaalde instellingen te bevorderen, is het niet alleen nodig om een overzicht te krijgen van deze instellingen, maar tevens de vraag te beantwoorden welke instanties reeds lang voor dit nieuwe initiatief daarmee bezig waren en zijn. Ik selecteer slechts enkele van deze instanties en volg daarbij de regel van Paulus in Romeinen I dat we bij het ontplooien van christelijke aktiviteiten niet moeten bouwen op fundamenten die door anderen zijn gelegd en dat als we iets aan te bieden hebben wij dat doen in dankbare erkenning van wat reeds door anderen gedaan is om elkander daardoor te bemoedigen, (vgl. Rom. 1 : 8-12). Een organisatie die zowel in het verleden als in het heden veel heeft gedaan tot assistentie van Instituten voor Ho-

ger onderwijs in Azië is: ,,The United Board for Christian Higher Education in Asia" in de Verenigde Staten. Deze board ontstond in 1918/19 als een organisatie tot steun aan christelijke universiteiten in China. In 1932 groeide het werk van deze board uit tot de „Associated boards for Christian Colleges in China". Dertien instellingen voor hoger onderwijs werden daardoor gesteund, instellingen die in 1950 werden overgenomen door de Chinese regering, maar die toch van fundamentele betekenis zijn geweest voor allerlei vormen van hoger onderwijs in China (vooral op medisch en technisch gebied). Toen de verbinding met deze instellingen force majeur werd verbroken in 1950 nam deze Board nieuwe verantwoordelijkheden op zich in andere Aziatische landen. De statuten werden daartoe gewijzigd en de naam werd: United Board for Christian Higher Education in Asia (U.B.C.H.E.A.). Deze organisatie steunt nu o.a. de Satya Wacana Universiteit in Salatiga (Indonesië), Silliman in de Philippijnen, Tung Hai in Taiwan, Chung Chi in Hongkong, Yonsei in Zuid-Korea enz. Het contact-adres is: 475 Riverside Drive, New York. Vele christelijke instellingen voor hoger onderwijs in Azië hebben tot op de huidige dag veel te danken aan deze Board, vooral op het gebied van financiering, van administratie en van organisatie van hoger onderwijs. De commissie buitenland van de V.U. werkt reeds jaren met deze Board samen. De Christian Colleges in India kregen ook veel steun van Britse en Ameri-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen