VU Magazine 1979 - pagina 332

arts-spreekkamer vol afleidende afschrikwekkende apparatuur trouwens toch al niet. En a-sociaal is het bijna om een tandarts het hemd van het gat te vragen wanneer de wachtkamer vol zit.

nadelen? Hij weet het niet. Tandarts Kalk: „De prothese blijft minder vast op zijn plaats zitten en zal tijdens het spreken en kauwen los kunnen komen. Maar nogmaals; het is de patiënt die de prioriteit voor zichzelf moet bepalen." In ieder geval is het noodzakelijk dat de patiënt vooraf aanzienlijk meer voorlichting ontvangt dan thans het geval is, wil hij invloed kunnen uitoefenen op wat hij in de mond krijgt. Wil hij 'n gladde verhemelteplaat of plaat met natuurlijk nagebootste ribbels? (Ruchae, zeggen de tandartsen). Alles is mogelijk. Waarvoor die ribbels overigens dienen is nog een vraag. Ze schijnen te maken te hebben met de smaaksensatie. Theorie is dat de tandarts al deze voorlichting over de mogelijkheden vooraf beter mondeling kan geven. Wie enig idee heeft van de mogelijkheden, becijfert snel dat daarvan heel weinig terecht kan komen. Waar haalt hij de tijd vandaan om dat te doen? De klant wil niet 'n paar losse opmerkingen maar liefst colleges van enkele uren. Ze zijn hem te geven zonder dat hij het gevoel heeft iets overbodigs te hebben vernomen. De tandarts is bovendien gehandicapt als voorlichter omdat hij teveel weet. Wie te vertrouwd is op 'n bepaald terrein kan zich niet goed meer de wereld van de onwetende voorstellen. Het vanzelfsprekende (voor hem) zal hij niet meer meedelen. En daarbij komt dan nog dat het vervelend moet zijn bij elk geval weer hetzelfde verhaal te moeten vertellen. Boekjes en dia-series (in de wachtkamer?) kunnen wellicht een oplossing zijn. Een optimale voorlichtingssituatie biedt de tand-

Folder Sinds kort wordt wel enige gedrukte voorlichting achteraf gegeven als het kunstgebit is geplaatst, althans door tandartsen die oog hebben voor de informatiebehoefte van de klant en die er twee kwartjes per patiënt voor over hebben. Het foldertje „ Vee/ succes met uw nieuwe gebit" is een co-produktie van de sectie TMZ van de Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Tandheelkunde, de commissie Bout (Bestrijding Onbevoegde Uitoefening der Tandheelkunde), de Vereniging „Het Ivoren Kruis" en de vakgroepen Prothetische Tandheelkunde van de Nederlandse universiteiten. VU-tandarts Kalk speelde een grote rol bij de tot standkoming van deze folder. De behoefte daaraan was groot. Niet minder dan 85% van de tandartsen en 96% van de patiënten gaf bij 'n onderzoekje de behoefte te kennen naar aanvullende schriftelijke informatie over de prothese. Een reclamebureau werd ingeschakeld bij de uitvoering. Na verschijning werd de folder getest. Zo'n 85% van de patiënten vond de folder goed. In totaal vond slechts 4% van de prothesedragers geen antwoord op zijn vragen, die na de voorlichting door de tandarts nog waren overgebleven. Een aantal patiënten wenste uitgebreidere informatie over reiniging van het kunstgebit, onderhoud en nare bijverschijnselen, die kunnen optreden. Globaal was de folder een succes. De verspreiding gaat uitsluitend via de tandarts. Wie er dus een hebben wil, weet wie hij daarvoor moet op>bellen. Niet VU-magazine, maar Uw tandarts.

Kort foto-verhaal over het verschil tussen een slechte prothese (links) en een goede (rechts).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen