GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 277

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 277

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

1^ magazine 11 en politicologen) heeft zich opgesplitst en gaat in aparte zaaltjes verder met de discussie. De verslaggever schuift een van de zaaltjes binnen en valt midden in een discussie over een leeronderzoek onder de WSBZ-vrouwen, de schoonmaakdienst van de gemeente Amsterdam. ,,Ik vind deze groep onderdrukt, maar dat weten ze nog niet", zegt één van de studentes. ,,Ik ga onderzoek doen, waardoor ze zich bewust worden van hun onderdrukking en dan kan ik ze de middelen ter hand stellen om op te komen tegen hun onderdrukking. Om de strijdbaarheid van deze vrouwen te vergroten." De discussie is wat abstract. Men heeft het over criteria voor feministische wetenschapbeoefening: is dat emotionele betrokkenheid, partijdigheid in plaats van waardevrijheid? Vertegenwoordigsters van de andere groep komen binnen en brengen verslag uit van hun besprekingen. De notuliste van ,,onze" groep moet haar weergave beperkt houden: ,,Ik ben al snel gestopt met het maken van aantekeningen. Ik had m'n hoofd erbij nodig om in de gaten te houden waar het nu eigenlijk om ging." Een levensgroot dilemma: Kunnen bij feministisch wetenschappelijk onderzoek alleen vrouwen onderzoek doen naar vrouwen, en derhalve alléén negers naar negers en joden naar joden? In elk geval: de feministische wetenschap geeft je een instrumentarium in handen waarmee je actie kunt gaan voeren, is de conclusie. Een bijzondere positie neemt de Initiatiefgroep TAS-vrouwenoverleg, de technische en administratieve staf, in aan de VU. Zij hebben het over heel concrete zaken als de salariëring, de promotiekansen en de werksituatie in het algemeen. Over die salariëring bijvoorbeeld: de laagste loonschaal bestaat aan de VU voor 80% uit vrouwen. Ook het volgen van bijscholingscursussen is niet eenvoudig voor de TASvrouwen. Vaak krijgen ze als reactie te horen dat cursussen als notuleren en vergadertechniek eigenlijk bestemd zijn voor het hoger personeel. De bijeenkomst van het TAS-vrouwenoverleg wordt bezocht door zo'n 30 vrouwen. Uitsluitend vrouwen. De collegaverslaggever van het VU-blad Ad Valvas krijgt te horen dat zijn aanwezigheid allesbehalve op prijs gesteld wordt. Ontsteld trekt hij zich terug, hij had toch niets kwaads in de zin?

Onervarenheid Aan het eind van de middag, terwijl de meeste vrouwen zich inwendig gaan versterken om straks verkwikt te genieten van het vrouwenkoor ,,Breek Uit" en de toneelgroep ,,Sater", is de verslaggever te gast in het zenuwcentrum, het hoofdkwartier van de congrescommissie van het IVO. Hij praat met een groepje vrouwen van wisselende samenstelling. Zo nu en dan verdwijnt er een en komt er weer een ander bij. De vrouwen van de congrescommissie zijn uiteraard zeer tevreden dat de zaak zo goed marcheert, maar hebben toch nog wel wat op de lever. Mirjam en Carolien van de congrescommissie: ,,Er zijn nogal wat moeilijkheden gerezen over de subsidies. We hebben al in een vroeg stadium overleg gepleegd met de afdeling congreszaken aan de VU. Al in december vorig jaar hebben we gesproken over de zaalverhuur. We hadden het congres in april gepland. Toen zijn we een tijd lang van het kastje naar de muur gestuurd, tot bleek dat het in april niet kon. ,,We zijn een onervaren club, we hebben nog nooit zoiets georganiseerd. Wisten wij bijvoorbeeld dat je bij de audiovisuele dienst allerlei faciliteiten ruim vier weken vantevoren moest aanvragen? We zijn ook nauwelijks wegwijs gemaakt in die wereld van een congresorganisatie. We kunnen niet hard maken dat we zijn tegengewerkt.

1 Het (vrouwen )clowns-duo Strip en Zipper

maar er is wel misbruik gemaakt van onze onervarenheid. ,,Ten aanzien van de subsidie hebben we in eerste instantie aangeklopt bij CRM. We kregen zonder omwegen meteen vijfduizend gulden, uit het potje van Jantien Kraaieveldt-Wouters ja. De rest hebben we toen bij de VU geclaimd, 't ging om zo'n tweeënhalf duizend gulden. Toen bleek ineens dat ze de zaalhuur als een subsidiepost hadden opgevoerd, terwijl wij als VU-groepering dachten zonder extra kosten voor de ruimtes aan de universiteit in aanmerking te komen. ,.We hebben nu al een tekort van zo'n dertienhonderd gulden. Als we het echt officieel zouden hebben gedaan, was het veel meer geworden. Het aanbieden van een lunch aan de congresgangers bijvoorbeeld kost al gauw een tientje per persoon. De afdeling congreszaken heeft ons als advies gegeven: vraag voor de bundel ƒ 5.50 en voor de entree ƒ 7.50. We hebben heel hard gewerkt om de kosten de drukken, zodat de mensen nu maar een rijksdaalder entree hoefden te betalen. Met die subsidie hebben we misschien een tactische fout gemaakt, we hadden alles moeten claimen bij de VU en dan later wellicht aanvullend bij CRM." Sexisme Het doel van het congres is de vrouwengroepen aan de VU te activeren en aandacht te kweken voor vrouwenstudies aan onze universiteit. De Universiteit van Amsterdam heeft bijvoorbeeld al een speciale sectie vrouwenstudies. En in Wageningen is nu een vrouwelijke hoogleraar benoemd voor emancipatie, prof. Thomas. Voor één uur per week weliswaar, dus het is nog mondjesmaat, maar er gebeurt daar tenminste wat. Aan de VU gebeurt nauwelijks iets. Alles moet uitgaan van de studenten en wetenschappelijke medewerkers. De VU zelf ziet de noodzaak van vrouwenstudies niet in, vandaar dit congres hier. ,,Aan bijna alle faculteiten zijn nu al vrouwengroepen georganiseerd. Behalve bij de moderne talen en de klassieke letteren. En ook niet bij de tandartsen , maar die doen nooit ergens aan mee. Het doel van al die vrouwengroepen is om onder meer het sexisme in de wetenschap te lijf te gaan." Waarna een aardig potje bakkeleien ontstaat over het sexisme in wetenschap en taalgebruik. ,,Papa fume une pipe, maman est dans la cuisine", is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 277

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's